Jacewszczyzna I
Jacewszczyzna I – dawny folwark. Tereny, na których był położony, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wołożyńskim, w sielsowiecie Raków.
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Położenie na mapie obwodu mińskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
53°56′52″N 26°56′35″E/53,947778 26,943056 |
Historia
edytujW czasach zaborów folwark w gminie Raków, w powiecie mińskim, w guberni mińskiej Imperium Rosyjskiego[1][2].
W latach 1921–1945 folwark leżał w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie stołpeckim, a od 1927 w powiecie mołodeckim, w gminie Raków[3].
Powszechny Spis Ludności z 1921 roku nie podał danych dotyczących miejscowości[4]. W 1931 w 1 domu zamieszkiwało 9 osób[5].
Wierni należeli do parafii prawosławnej w Rakowie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Rakowie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Rakowie[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Jacewszczyzna, folwark, powiat miński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 354 .
- ↑ folwark Jacewszczyzna, folwark na mapie (powiat mołodeczański, województwo wileńskie) [online], www.radzima.net [dostęp 2024-02-20] .
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 1, 1924, s. 75 .
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 30 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 574 .
Uwagi
edytuj- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).
Linki zewnętrzne
edytuj- Jacewszczyzna, folwark, powiat miński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 354 .