Jacek Protasiewicz

polski polityk

Jacek Protasiewicz (ur. 5 czerwca 1967 w Brzegu) – polski polityk, poseł na Sejm IV, VIII i IX kadencji, w latach 2004–2014 poseł do Parlamentu Europejskiego V, VI i VII kadencji, a w latach 2012–2014 jego wiceprzewodniczący, w 2024 wicewojewoda dolnośląski.

Jacek Protasiewicz
Ilustracja
Jacek Protasiewicz (2023)
Data i miejsce urodzenia

5 czerwca 1967
Brzeg

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Stanowisko

poseł na Sejm IV, VIII i IX kadencji (2001–2004, 2015–2023), poseł do Parlamentu Europejskiego V, VI i VII kadencji (2004–2014), wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego VII kadencji (2012–2014), wicewojewoda dolnośląski (2024)

Partia

KLD (1990–1994)
UW (1994–2001)
PO (2002–2016)
UED (od 2016)

Małżeństwo

Patrycja Matusz (2002–2019)

Jacek Protasiewicz i Stanisław Huskowski podczas konferencji prasowej w Sejmie (2016)

Życiorys

edytuj

Syn Henryka i Marii[1]. Z wykształcenia polonista, ukończył studia na Uniwersytecie Wrocławskim, na którym w latach 1989–1991 był przewodniczącym uczelnianej komórki Niezależnego Zrzeszenia Studentów[2]. Należał do założycieli Kongresu Liberalno-Demokratycznego w województwie wrocławskim, był przewodniczącym tej partii we Wrocławiu. W 1994 kierował kampanią koalicji „Wrocław 2000”, której lider Bogdan Zdrojewski został po wygranych wyborach po raz drugi prezydentem Wrocławia.

Od 1994 należał do Unii Wolności, w 2001 przystąpił do Platformy Obywatelskiej. Kierował strukturami PO w powiecie wrocławskim. Od 1998[3] do 2001 zasiadał w sejmiku dolnośląskim I kadencji.

W wyborach parlamentarnych w 2001 z listy PO uzyskał mandat posła na Sejm w okręgu wrocławskim[4]. Od maja do lipca 2004 był eurodeputowanym V kadencji w ramach delegacji krajowej. W wyborach w 2004 został wybrany na posła do Parlamentu Europejskiego VI kadencji z ramienia PO z okręgu dolnośląsko-opolskiego[5]. Przystąpił do grupy Europejskiej Partii Ludowej i Europejskich Demokratów. Był szefem sztabu wyborczego Donalda Tuska podczas wyborów prezydenckich w 2005.

W wyborach europejskich w 2009 skutecznie ubiegał się o reelekcję w wyborach do PE[6]. Został też członkiem rady Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego. Od grudnia 2010 do czerwca 2012 był p.o. przewodniczącego PO w województwie dolnośląskim. Był szefem sztabu PO w wyborach parlamentarnych w 2011. W styczniu 2012 został wybrany na wiceprzewodniczącego Parlamentu Europejskiego, pełnił tę funkcję do końca VII kadencji. W październiku 2013 został przewodniczącym PO na Dolnym Śląsku. W 2014 zrezygnował z ubiegania się o europarlamentarną reelekcję po budzącym kontrowersje incydencie na lotnisku we Frankfurcie nad Menem z jego udziałem (konflikcie z niemieckimi funkcjonariuszami)[7]. W 2015 został szefem biura krajowego PO[8].

W wyborach parlamentarnych w tym samym roku wystartował do Sejmu z listy PO w okręgu wrocławskim. Został wybrany na posła VIII kadencji, otrzymując 29 922 głosy[9]. W marcu 2016 odwołany z funkcji przewodniczącego PO w województwie dolnośląskim[10], a w lipcu tego samego roku wykluczono go z partii[11]. We wrześniu 2016 został przewodniczącym nowo powołanego koła poselskiego Europejscy Demokraci[12]. W następnym miesiącu założył stowarzyszenie o tej samej nazwie (także stanął na jego czele). W listopadzie 2016, w wyniku połączenia jego struktur z Partią Demokratyczną, został członkiem Unii Europejskich Demokratów (był jej pierwszym wiceprzewodniczącym, do 2024 zasiadał w zarządzie partii). W lutym 2018, w wyniku rozwiązania koła poselskiego UED i współtworzenia przez jej posłów wspólnego klubu z Polskim Stronnictwem Ludowym, został wiceprzewodniczącym tego klubu poselskiego[13]. W grudniu 2018 przyłączył się (w wyniku porozumienia trzech partii) do posłów Nowoczesnej, umożliwiając reaktywację klubu poselskiego tego ugrupowania[14]. W czerwcu 2019 powrócił do klubu PSL-UED w związku z połączeniem się klubu Nowoczesnej z klubem PO-KO[15].

W wyborach w tym samym roku otrzymał pierwsze miejsce na liście kandydatów PSL do Sejmu w okręgu wrocławskim (w ramach inicjatywy Koalicja Polska, w skład której weszła UED)[16]. Uzyskał poselską reelekcję, otrzymując 17 618 głosów[17]. Został wiceprzewodniczącym klubu parlamentarnego Koalicji Polskiej[18]. W 2023 nie został wybrany na kolejną kadencję, kandydując z ramienia koalicji Trzecia Droga (otrzymał 16 684 głosy)[19]. W styczniu 2024 został powołany na stanowisko drugiego wicewojewody dolnośląskiego[20]. W wyborach w tym samym roku bez powodzenia ubiegał się o mandat radnego sejmiku[21]. 15 kwietnia 2024 został odwołany z urzędu wicewojewody[22]. Było to reakcją na serię obraźliwych wpisów opublikowanych przez niego na portalu X, od których odcięło się koalicyjne PSL, określając je jako niestosowne[23]. Jacek Protasiewicz opublikował przeprosiny, tłumacząc swoje zachowanie problemami zdrowotnymi[24].

Wyniki w wyborach ogólnopolskich

edytuj
Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2001 Platforma Obywatelska Sejm IV kadencji nr 3 3035 (0,72%) [4]
2004 Parlament Europejski VI kadencji nr 12 92 770 (15,68%) [5]
2009 Parlament Europejski VII kadencji 164 898 (23,26%) [6]
2015 Sejm VIII kadencji nr 3 29 922 (5,72%) [9]
2019 Polskie Stronnictwo Ludowe Sejm IX kadencji 17 618 (2,69%) [17]
2023 Trzecia Droga Sejm X kadencji 16 684 (2,15%) [19]

Życie prywatne

edytuj

Jego żoną była Patrycja Matusz[25], z którą ma syna Piotra[25]. W 2019 małżeństwo zakończyło się rozwodem[25]. Później jego partnerką została studentka prawa i działaczka polityczna (UED, następnie PSL) Daria Brzezicka[26].

Przypisy

edytuj
  1. Dane osoby. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2015-08-01].
  2. Marek Szajda: Jacek Protasiewicz. encysol.pl. [dostęp 2023-10-20].
  3. Samorząd 1998 [online], kbw.gov.pl [dostęp 2024-08-17].
  4. a b Wybory do Sejmu w 2001 r. [online], kbw.gov.pl [dostęp 2024-08-17].
  5. a b Parlament Europejski 2004 [online], kbw.gov.pl [dostęp 2024-08-17].
  6. a b Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 8 czerwca 2009 r. o wynikach wyborów posłów do Parlamentu Europejskiego przeprowadzonych w dniu 7 czerwca 2009 r. (Dz.U. z 2009 r. nr 88, poz. 729).
  7. Protasiewicz rezygnuje ze startu w wyborach do PE. tvn24.pl, 8 marca 2014. [dostęp 2015-08-01].
  8. Malwina Gadawa: Jacek Protasiewicz bez pracy, żył z euroodprawy. Już ma zajęcie za 7 tys. miesięcznie. gazetawroclawska.pl, 29 czerwca 2015. [dostęp 2015-08-05].
  9. a b Serwis PKW – Wybory 2015 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2024-08-17].
  10. Renata Grochal: Schetyna robi przedświąteczne porządki w Platformie. Protasiewicz odwołany. wyborcza.pl, 22 marca 2016. [dostęp 2016-03-23].
  11. Huskowski, Kamiński i Protasiewicz wykluczeni z Platformy Obywatelskiej. wp.pl, 20 lipca 2016. [dostęp 2016-07-20].
  12. Wyrzuceni z PO założyli nowe koło poselskie. Wśród nich Stefan Niesiołowski. gazeta.pl, 21 września 2016. [dostęp 2016-09-21].
  13. Kosiniak-Kamysz: Powstał federacyjny klub PSL i UED. gazetaprawna.pl, 8 lutego 2018. [dostęp 2018-02-08].
  14. Nowoczesna odzyskuje klub w Sejmie. Pomógł Jacek Protasiewicz. wprost.pl, 13 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-13].
  15. Koniec „wypożyczenia” Protasiewicza. Poseł wraca do klubu PSL-UED. onet.pl, 11 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-13].
  16. Ludowcy ogłosili „jedynki” wyborcze. Kukiz: celujemy w dwucyfrowy wynik. polsatnews.pl, 17 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-17].
  17. a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].
  18. Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2019-11-24].
  19. a b Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
  20. Piotr Kozdrowicki i Jacek Protasiewicz powołani na stanowisko Wicewojewodów Dolnośląskich. duw.pl, 18 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-18].
  21. Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-04-10].
  22. Premier odwołał II wicewojewodę dolnośląskiego. gov.pl, 15 kwietnia 2024. [dostęp 2024-04-15].
  23. Adam Zygiel: Dymisja po serii wulgarnych wpisów. Tusk zdecydował. wp.pl, 15 kwietnia 2024. [dostęp 2024-04-15].
  24. Marta Stępień: Jacek Protasiewicz przeprasza. „Każdy ma swoje problemy”. interia.pl, 15 kwietnia 2024. [dostęp 2024-04-15].
  25. a b c Jacek Protasiewicz rozwiódł się. Polityk będzie płacił 1500 zł alimentów na syna. se.pl, 29 lipca 2019. [dostęp 2021-01-13].
  26. Młoda partnerka Jacka Protasiewicza ujawnia: „Już od dwóch lat jesteśmy razem”. se.pl, 15 kwietnia 2024. [dostęp 2024-04-18].

Bibliografia

edytuj