Jacek Nawrocki

Jest absolwentem najwyżej notowanego w Tomaszowie Mazowieckim – II Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego.

Przygodę z piłką siatkową rozpoczął w Lechii Tomaszów Mazowiecki pod koniec lat 70. XX wieku. W barwach tego klubu grał do 1984.

Potem przez pięć lat występował w zespole AZS AWF Warszawa, a następnie powrócił do Tomaszowa. W 1991 był zawodnikiem Włocłavii. Przez kolejne dwa sezony ponownie reprezentował Lechię. Karierę zawodniczą zakończył w sezonie 2000/2001, grając w Skrze Bełchatów.

Pierwszą pracę szkoleniową podjął w Tomaszowie Mazowieckim, gdzie w miejscowej Lechii trenował juniorów. Pod jego dowództwem młodzieżowa drużyna kilka razy awansowała do finałów mistrzostw kraju.

Od 2001 był drugim trenerem PGE Skry Bełchatów. 9 stycznia 2009 podpisał 2-letni kontrakt. W latach 2009–2013 pełnił funkcję I trenera tego zespołu. Na stanowisku zastąpił dotychczasowego szkoleniowca Daniela Castellaniego – nowo wybranego trenera kadry narodowej – którego był asystentem. Jako I trener został mistrzem Polski w 2010 i 2011, wicemistrzem w 2012, zdobył medale Ligi Mistrzów: brązowy w 2010 i srebrny 2012, Puchar Polski 2010, 2011, 2012. Pod jego wodzą PGE zdobywała również medale Klubowych Mistrzostw Świata: srebrne w 2009 i 2010, brązowy w 2012. Po sezonie 2012/2013, w którym Skra zajęła 5. miejsce, następcą Nawrockiego został Miguel Falasca.

Na początku 2011 był pretendentem do objęcia stanowiska selekcjonera kadry polskich siatkarzy^[5], które to pozostawało puste po tym jak 25 października 2010 roku został zwolniony Daniel Castellani. Jacek Nawrocki deklarował, iż obejmując reprezentację nie chciałby rezygnować z pracy w klubie. PZPS ostatecznie nie zgodził się na łączenie obu funkcji^[6] i nowym selekcjonerem reprezentacji został Andrea Anastasi.

Od 2012 do 2015 prowadził reprezentację juniorów, pracował jako II trener z kadrą kadetów. W latach 2013–2015 trener Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Spale. Z reprezentacją kadetów zdobył srebrny medal Mistrzostw Europy 2013, brązowy Mistrzostw Świata 2013, złoty Mistrzostw Europy 2015. Z juniorami – srebrny medal Mistrzostw Europy 2014.

W 2015 był trenerem-koordynatorem żeńskiej drużyny Budowlanych Łódź. 2 kwietnia 2015 roku został nowym selekcjonerem reprezentacji Polski siatkarek^[7]. Zajął z nią 2. miejsce na Igrzyskach Europejskich 2015 w Baku, dotarł do ćwierćfinału Mistrzostw Europy w Piłce Siatkowej Kobiet 2015. Prowadzona przez niego drużyna nie awansowała na Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro w 2016 roku oraz na Igrzyska Olimpijskie w Tokio. Największym sukcesem Nawrockiego jako trenera polskiej kadry narodowej kobiet jest zajęcie 4. miejsca na Mistrzostwach Europy w Piłce Siatkowej Kobiet 2019^[8]. 15 września 2021 podał się do dymisji, która została przyjęta przez PZPS^[9].

Od 16 września 2021^[10] do 28 lutego 2022^[11] był pierwszym trenerem zespołu Grupa Azoty Chemik Police, został zwolniony po przegranym meczu ćwierćfinału Pucharu Polski z Legionovią. 1 lipca 2022 został oficjalnie ogłoszony I trenerem zespołu Cerrad Enea Czarni Radom^[12]. 24 listopada 2022 rozstał się z klubem za porozumieniem stron^[13].

W marcu 2023 zaczął pracę w SMS PZPS Spała, gdzie zajmuje się prowadzeniem zespołu z rocznika 2007^[14].

Ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie na kierunku trenerskim. Ma żonę, Agnieszkę oraz syna – Bartłomieja i córkę – Aleksandrę. Jest również bratem nauczyciela fizyki – Stanisława Nawrockiego.

Klubowe mistrzostwa świata:

•   2009, 2010
•   2012

Mistrzostwa Polski:

•   2010, 2011
•   2012

Liga Mistrzów:

•   2012
•   2010

Puchar Polski:

•   2011, 2012

Superpuchar Polski:

•   2012

Młoda Liga:

•   2013

Mistrzostwa Europy Juniorów:

•   2014

Mistrzostwa Europy Kadetów:

•   2015

Igrzyska Europejskie:

•   2015

• Mecze reprezentacji Polski w piłce siatkowej kobiet prowadzonej przez Jacka Nawrockiego

• Profil szkoleniowca na stronie PLS-u. [dostęp 2010-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-11)]. (pol.).