Jacek Durski

W 1945 roku zaraz po wojnie, wraz z rodzicami przeprowadził się do Katowic. Zamieszkali w jednej z kamienic przy ulicy Mariackiej (stąd tytuł jednej z jego książek). Do lat dziewięćdziesiątych, posiadał pracownię plastyczną. Na ostatnie lata swojego życia przeprowadził się do Sosnowca.

Członek „International Association of Art.” Prace plastyczne prezentował na 37 wystawach indywidualnych w kraju i za granicą, brał udział w 23 wystawach ogólnopolskich i międzynarodowych. W 1981 został zakwalifikowany przez Kunstpodium do pierwszej dziesiątki awangardowych malarzy Europy Wschodniej, w 1988 otrzymał Nagrodę Okręgową ZPAP. W 1998 otrzymał Nagrodę Okręgową ZPAP 1998. Jest autorem płaskorzeźby-ołtarza „Poznań 56 – Katowice 81” w Kałkowie oraz współautorem „Prześwitu im. Strzemińskiego” w Lublinie^[2].

W 1997 roku, na wystawie w Galerii ZPAP Katowice, po raz pierwszy pokazał swoje grafiki komputerowe. Przy okazji wystawy wydana została książka Wśród krzywych luster – łącząca grafiki z prozą^[3].

• Wśród Krzywych Luster (ZPAP, 1997 oraz „Książnica”, 1999) ISBN 83-7132-394-8
• Mariacka („Książnica”, 1999) ISBN 83-7132-381-6
• Rok („Nowy Świat”, 2003) ISBN 978-83-7386-024-7
• Wiersze („Nowy Świat”, 2004) ISBN 978-83-7386-073-5
• Uderza Ziemia („Nowy Świat”, 2006) ISBN 83-7386-139-4
• 36 bytów („Norbertinum” 2014) ISBN 978-83-7222-540-5
• Myśli („Norbertinum” 2017) ISBN 978-83-7222-611-2
• Okno. Pierwsza część tryptyku („Norbertinum” 2019) ISBN 978-83-7222-670-9
• Okno. Druga część tryptyku („Norbertinum” 2021) ISBN 978-83-7222-710-2

• Elżbieta Oleksiak, Durski Jacek, w: Pisarze i badacze literatury w Zagłębiu Dąbrowskim. Słownik biobiliograficzny, tom 1 (pod redakcją Pawła Majerskiego), Sosnowiec 2002, s. 41–42

• Strona Autorska www.durski.pub.pl. durski.pub.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-04)].
• Paweł Sarna: Przestrzenie Jacka Durskiego. pobocza.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-10-05)].