Johannes Georg Bednorz

Johannes Georg Bednorz
	; Johannes Georg Bednorz (2024)
Państwo działania	Niemcy
Data i miejsce urodzenia	16 maja 1950 ; Neuenkirchen
	doktor nauk fizycznych
Alma Mater	Uniwersytet w Münster
Uczelnia	Politechnika Federalna w Zurychu
	Nagrody
	Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki
	Multimedia w Wikimedia Commons

Johannes Georg Bednorz (ur. 16 maja 1950 w Neuenkirchen^[1]) – niemiecki mineralog i fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1987 za odkrycie nadprzewodnictwa wysokotemperaturowego w tlenkach metali^[2].

Życiorys

Urodził się jako czwarte i ostatnie dziecko pochodzących ze Śląska Antona i Elisabeth Bednorzów^[2]. Uzyskał stopień doktora na Politechnice Federalnej w Zurychu, jego dysertacja dotyczyła wzrostu kryształów perowskitowych w roztworze stałym, jej promotorami byli prof. Heini Granicher oraz prof. Karl Alexander Müller^[3], późniejszy laureat Nagrody Nobla z fizyki. Od roku 1983 zajmował się poszukiwaniem właściwości nadprzewodzących w tlenkach metali^[2]. W 1982 roku rozpoczął pracę dla IBM^[3].

W roku 1987, za odkrycie wysokotemperaturowego (powyżej 35 K) nadprzewodnictwa w tlenkach metali (Ba-La-Cu-O), otrzymał (wspólnie z K.A. Müllerem) Nagrodę Nobla^[2]. Nagroda została przyznana w najkrótszym czasie od odkrycia.

Był pracownikiem naukowo-dydaktycznym münsterskiej uczelni, w której uzyskał tytuł zawodowy magistra, Politechniki Federalnej w Zurychu, oraz w IBM Zurich Research Laboratory gdzie zajmował się otrzymywaniem i badaniem nowych materiałów.

W kwietniu 2007, w trzydziestą rocznicę nagrodzenia Nagrodą Nobla naukowiec odebrał doktorat honoris causa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach^[4].

W miejscowości urodzin ma poświęconą ulicę, Georg-Bednorz-Strasse.

Nagrody

1986: Marcel-Benoist-Preis;
1986: Minnie Rosen Award;
1986: Viktor Moritz Goldschmidt Preis;
1987: Klung-Wilhelmy-Weberbank-Preis;
1987: Nagroda Nobla;
1987: Fritz London Memorial Prize;
1987: Dannie-Heineman-Preis der Göttinger Akademie der Wissenschaften;
1987: Robert-Wichard-Pohl-Preis;
1988: Hewlett-Packard Europhysics Prize;
1988: APS International Prize for Materials Research;
2020: Order Zasługi Nadrenii Północnej-Westfalii.

Przypisy

↑ Bednorz Johannes Georg, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-03-31] .
↑ ^a ^b ^c ^d J. Georg Bednorz – Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 1987 > J. Georg Bednorz, K. Alex Müller [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-01-30]. (ang.)., autobiografia, Nobel Lecture, December 8, 1987, Perovskite-Type Oxides – The New Approach to High-Tc Superconductivity.
↑ ^a ^b Marc De Graef, Michael E. McHenry: Structure of Materials: An Introduction to Crystallography, Diffraction and Symmetry. New York: Cambridge University Press, 2007, s. 725. ISBN 978-0-521-65151-6.
↑ Doktor J. Georg Bednorz Doktorem Honoris Causa Uniwersytetu Śląskiego. [w:] Strona internetowa Uniwersytetu Śląskiego [on-line]. www.us.edu.pl, 2007-04-20. [dostęp 2014-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-04)]. (pol.).

[epwn-1] Bednorz Johannes Georg, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-03-31] .

[www.nobelprize-2] J. Georg Bednorz – Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 1987 > J. Georg Bednorz, K. Alex Müller [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-01-30]. (ang.)., autobiografia, Nobel Lecture, December 8, 1987, Perovskite-Type Oxides – The New Approach to High-Tc Superconductivity.

[c-3] Marc De Graef, Michael E. McHenry: Structure of Materials: An Introduction to Crystallography, Diffraction and Symmetry. New York: Cambridge University Press, 2007, s. 725. ISBN 978-0-521-65151-6.

[HC-4] Doktor J. Georg Bednorz Doktorem Honoris Causa Uniwersytetu Śląskiego. [w:] Strona internetowa Uniwersytetu Śląskiego [on-line]. www.us.edu.pl, 2007-04-20. [dostęp 2014-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-04)]. (pol.).

[1]