Józef Marian Baworowski
Józef Marian Maciej Baworowski hrabia herbu Prus II (urodzony 2 listopada 1822 w Kopyczyńcach, zmarł 21 lipca 1885 tamże) – ziemianin, konserwatysta, członek Izby Panów w austriackiej Radzie Państwa.
| Józef Marian Maciej | |
 herb Prus II | |
| hrabia | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 listopada 1822 |
| Data i miejsce śmierci |
21 lipca 1885 |
| Ojciec |
Adam Jan |
| Matka |
Emilia z Lewickich |
| Żona |
Franciszka Dominiką zu Hardegg auf Glatz und im Marchlande |
| Dzieci |
Emil Baworowski Rudolf Baworowski, Franciszka hr Ostrowska, Maria hr Mittrowsky, Zofia hr. Haugwitz |
| Odznaczenia | |
 
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Członek Izby Panów
austriackiej Rady Państwa | |
| Okres |
od 7 października 1879 |
| Następca | |
Życie
edytujSyn Adama Jana (1782-1852) i Emilii z Lewickich (1800-1885)[1]. Właściciel rozległych dóbr ziemskich we wschodniej Galicji. Od 23 stycznia 1878 I pierwszy ordynat i założyciel ordynacji z dóbr Niżbork-Czabarówka w pow. husiatyńskim, właściciel Kopyczyńców i Kotówki w pow. husiatyńskim, Borków Wielkich, Chodaczkowa Małego, Dyczkowa z Konstantynówką i Krasówką w pow. tarnopolskim. Od 30 kwietnia 1850 c. k. szambelan na dworze cesarza Franciszka Józefa I, od 26 lutego 1856 honorowy kawaler maltański.
Członek dziedziczny Izby Panów w austriackiej Radzie Panów (od 7 października 1879 do 21 lipca 1885)[2].
Stosunki rodzinne
edytujOżenił się 2 czerwca 1863 w Wiedniu z Franciszką Dominiką zu Hardegg auf Glatz und im Marchlande (1844-1924). Miał z nią synów Emila, Rudolfa, Franciszkę (ur. 1867, od 1888 żonę Witolda hr. Ostrowskiego), Marię (ur. 1869, od 1895 żonę Włodzimierza hr. Mittrowsky), Zofię (ur. 1880, od 1899 żonę Karola hr. Haugwitz).
Odznaczony
edytujKomandor papieskiego orderu Piusa IX (19 listopada 1870), kawaler austriackiego orderu Żelaznej Korony 3. klasy (2 listopada 1851)
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Jerzy Dunin-Borkowski, Almanach Błękitny. Genealogia żyjących rodów polskich – Józef Marian Maciej Baworowski, Lwów [1908], s. 202–204