Indra Lesmana

Urodził się 28 marca 1930 r. w Dżakarcie. Ojciec artysty Jack Lesmana był muzykiem jazzowym, a jego matka – Nien Lesmana – znaną piosenkarką. Swoją karierę muzyczną rozpoczął w wieku 10 lat, kiedy to wystąpił z ojcem jako klawiszowiec na spektaklu jazzowym w Bandungu^[2][3]. Dwa miesiące później, w Taman Ismail Marzuki w Dżakarcie, Indra grał na klawiszach podczas koncertu jazzowego z udziałem sławnych muzyków, takich jak Jack Lesmana, Benny Likumahuwa czy piosenkarz Broery Marantika^[2].

W 1978 roku Indra wydał swój pierwszy album „Ayahku Sahabatku”. Od samego początku styl muzyczny Indry znajdował się pod silnym wpływem stylów Johna Coltrane’a, Milesa Davisa, McCoy Tynera i Charliego Parkera^[2]. W tym samym roku Indra wraz z ojcem udał się do Australii, aby wziąć udział w tygodniu kultury ASEAN Trade Fair. Za namową ojcą młody muzyk podjął próbę zdania egzaminu wstępnego do New South Wales Conservatory School of Music w Sydney^[2]. Ostatecznie został przyjęty do konserwatorium, a z pomocą Ambasady Australii Indra otrzymał pełne stypendium na naukę w szkole^[4].

W 1981 r. wraz z ojcem założył formację jazzową Indra & Jack Lesmana Quartet, w skład której wszedł także Karim Suweileh oraz australijski muzyk James Morrison^[3]. Podczas wizyty w Indonezji wydali album „Children of Fantasy”^[2]. Po powrocie do Australii Indra założył grupę jazzową Nebula^[3], a następnie zapoczątkował zespół Women and Children First, który w 1983 r. wydał swój debiutancki album^[2].

Amerykańska wytwórnia Zebra Records, należąca do MCA Records, wyraziła chęć wydania albumu „No Standing” jako albumu solowego Indry. W 1984 r. osiągnięto porozumienie w sprawie wydania albumu, a w kolejnym roku muzyk przeprowadził się do Stanów Zjednoczonych. Indra nagrywał również w Mad Hatter Studio. W 1986 r. wyszedł album „For Earth and Heaven”. Dwa single „No Standing” (z albumu „No Standing”) i „Stephanie” (z albumu „For Earth and Heaven”) znalazły się w rankingach Billboard Charts w kategorii jazzu i zajęły pierwsze miejsca na listach przebojów radiowych w Stanach Zjednoczonych^[2].

Redakcja serwisu internetowego Viva.co.id określiła muzyka mianem „ikony indonezyjskiego jazzu”. Jego dorobek muzyczny obejmuje ponad 200 oryginalnych kompozycji i prawie 50 albumów^[2].

• 1978: Ayahku Sahabatku
• 1981: Children Of Fantasy
• 1982: No Standing
• 1982: Nostalgia
• 1982: Latin Jazz Fusion
• 1983: Women And Children First
• 1984: No Standing
• 1984: Tragedi
• 1984: Yang Pertama Yang Bahagia
• 1986: For Earth And Heaven
• 1986: Karina
• 1986: Gemilang
• 1986: Jack & Indra Lesmana Various
• 1987: La Samba Primadona
• 1987: Semakin Menawan
• 1988: Kau Datang
• 1988: Ekspresi
• 1989: Dunia Boleh Tertawa
• 1989: Titi Dj 1989
• 1990: Aku Ingin
• 1990: Adegan
• 1992: Cerita Lalu
• 1992: Selangkah Di Depan
• 1992: Hanya Untukmu
• 1993: Biarkan Aku Kembali
• 1994: Tiada Kata
• 1994: Waktu Berjalan
• 1994: Kehadiran
• 1994: Bulan Di Atas Asia
• 1994: Ayah
• 1995: Kabut Di Kaki Langit
• 1996: Jalan Yang Hilang
• 1996: Romantic Piano
• 1996: Jalan Hidupmu
• 1996: Menari-nari
• 1997: Lost Forest
• 1997: Selamat Tinggal
• 1998: Kedua
• 1998: Sabda Prana
• 1999: Saat Yang Terindah
• 2000: Interaksi
• 2000: Reborn
• 2001: The Birds
• 2002: Kinanti
• 2002: O.s.t Rumah Ke Tujuh
• 2003: Gelatik
• 2005: Silver
• 2007: Kayon
• 2009: Joy Joy Joy

Źródło:^[2].