I Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Stargardzie

I Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Stargardzie to najstarsze liceum w Stargardzie. Mieści się w budynku dawnego Königliches und Gröningsche Gymnasium, budowanego specjalnie dla gimnazjum klasycznego. Architektura całego kompleksu szkoły ma wyraźnie klasyczny charakter. Kompleks jest wpisany między ulicami: Popiela (dawniej: Ihnastrasse), Stanisława Staszica (dawniej: Blücherstrasse) i Śląską (dawniej Wilhelmstrasse).

I Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza
średnia
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Stargard

Adres

ul. Staszica 2, Stargard

Data założenia

1945

Patron

Adam Mickiewicz

Dyrektor

Andrzej Albrewczyński

Wicedyrektorzy

Włodzimierz Bas

Położenie na mapie Stargardu
Mapa konturowa Stargardu, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „I Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „I Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „I Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza”
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego
Mapa konturowa powiatu stargardzkiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „I Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza”
Ziemia53°20′01,316″N 15°02′31,466″E/53,333699 15,042074
Strona internetowa
Budynki szkoły
Sala gimnastyczna.
Nowy budynek szkoły zbudowany w 1990 roku.
Budynek, w którym obecnie znajduje się siłownia. W tle dawna Szkoła Powszechna dla Dziewcząt, a dziś Gimnazjum nr 1.
Schodek – jedyna pozostałość po willi dyrektora rozebranej w 1945 roku.
Pomnik patrona szkoły – A. Mickiewicza – na dziedzińcu szkolnym.

W I LO im. Adama Mickiewicza prowadzone są klasy z rozszerzonym programem nauczania (aktualne na wrzesień 2019):

Historia

edytuj

W 1633 roku zostało otwarte Collegium Groeningianum ufundowane przez burmistrza Petera Gröninga. W 1714 roku szkoła ta została przekształcona w akademicką uczelnię. Okres swojej świetności przeżywała w XIX wieku. Było to, między innymi, wynikiem połączenia jej ze Szkołą Realną i Szkołą Ratuszową w 1812 roku.

Współczesne liceum ogólnokształcące rozpoczęło swą działalność po wojnie, w 1945 roku, jako Państwowe Gimnazjum i Liceum w Stargardzie. Nazwa szkoły zmieniała się siedmiokrotnie, a obecna została nadana w 1995 roku. Wybranie Adama Mickiewicza na patrona szkoły nastąpiło w 1948 roku. W latach 19571961 w budynku liceum funkcjonowała szkoła podstawowa, która następnie została przeniesiona. W 1972 roku powstał hymn szkoły. W 1988 roku rozpoczęto budowę nowego budynku szkoły, zakończoną w roku 1990.

Zmiana nazwy szkoły

edytuj
  • Państwowe Gimnazjum i Liceum w Stargardzie (1945)
  • Państwowe Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące w Stargardzie (1946)
  • Szkoła Ogólnokształcąca Stopnia Licealnego im. Adama Mickiewicza w Stargardzie (1948)
  • Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Stargardzie (1953)
  • Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Stargardzie Szczecińskim[1] (1961)
  • Zespół Szkół Ogólnokształcących im. Adama Mickiewicza. Liceum Ogólnokształcące w Stargardzie Szczecińskim. (1977)
  • Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 1 im. Adama Mickiewicza. I Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza. (1989)
  • I Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Stargardzie Szczecińskim(1995–2015)
  • I Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Stargardzie (2016) – aktualna nazwa

Kompleks szkoły

edytuj
  • Budynek główny – jest pięciokondygnacyjny i dwupiętrowy. Powstał w 1882 roku i stał się główną siedzibą Königliche und Gröningsche Gymnasium. Budynek, podobnie jak cały kompleks szkolny, zbudowany jest z cegły klinkierowej, a dach pokryty był łupkiem bitumicznym (obecnie pokryty jest papą). W budynku mieści się między innymi sklepik szkolny, funkcjonujący od 1947 roku, szkolny radowięzeł, zwany potocznie "czołgiem", szatnie i świetlica. Na drugim piętrze znajduje się także aula, w której przed II wojną światową znajdowały się organy, sprzedane po wojnie na złom. Obok auli, na drugim piętrze znajdowała się również biblioteka, która w 1910 roku posiadała 17 tysięcy woluminów, w tym 51 średniowiecznych rękopisów, 91 inkubałów, 151 wczesnych druków (sprzed 1525 roku), liczne miedzioryty i różne starodruki[2].
  • Nowy budynek – był budowany w latach 19881990. Decyzję o jego budowie podjęto w 1987 roku. Jako jedyny budynek z całego kompleksu szkolnego nie jest zbudowany z cegły klinkierowej, ale z betonu. Obecnie mieści się w nim czytelnia i biblioteka szkolna oraz dodatkowe sale lekcyjne.
  • Boisko – zostało uporządkowane w 1963 roku. Znajduje się tam skocznia lekkoatletyczna wybudowana w 1963 roku, boisko do gry w piłkę nożną i koszykówkę oraz mniejsze boisko do gry w siatkówkę.
  • Sala gimnastyczna – znajduje się na rogu ulicy Śląskiej i Staszica. Od strony boiska zostały dobudowane dodatkowe, parterowe pomieszczenia, gdzie znajdują się dziś szatnie, magazyn na sprzęt sportowy i prysznice.
  • Siłownia – wybudowano ją jako osobny budynek, od 1990 przyłączona jest do pobliskiego nowego budynku. W budynku tym od początku znajdowały się toalety. Kilka lat po wojnie zlikwidowano toalety, a budynek został przekształcony na palarnię. Następnie znajdowała się tam między innymi sala do prac ręcznych i harcówka. Dziś znajduje się tam siłownia.
  • Willa dyrektora (nie istnieje) – znajdowała się na rogu ulicy Popiela i Staszica. Podobnie jak cały kompleks, zbudowana była z cegły klinkierowej. Miała dwie kondygnacje i użytkowe poddasze. W marcu 1945 willę rozebrano, a cegły wywieziono do odbudowy Warszawy. Jedyną jej pozostałością jest schodek od jej zachodniego wejścia, znajdujący się na dziedzińcu.
  • Dziedziniec – jedyne miejsce, w którym zachowała się część drzew (między innymi klony), rosnących niegdyś na całym terenie szkoły i wokół niej. Na dziedzińcu znajduje się także pomnik patrona szkoły – Adama Mickiewicza.

Dyrektorzy szkoły

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Nazwa miasta – Stargard Szczeciński – została przyjęta w 1950 roku.
  2. Wymarła tradycja. Collegium Groeningianum, Majewski Marcin, Śliwińska Arleta, strona 471.

Bibliografia

edytuj