Heinrich Gabel

Według jednych danych urodził się 12 kwietnia^[3] 1873, według innych 12 maja 1873 w Buczaczu.

W 1884 ukończył IIb klasę^[4], w 1888 VIb klasę w C. K. IV Gimnazyum we Lwowie^[5]. Ukończył gimnazjum we Lwowie oraz Wydział Prawa Uniwersytetu Lwowskiego^[6]. 21 października 1892 odbyło się walne zgromadzenie Towarzystwa ku wspieraniu słuchaczów prawa, rygoryzantów i auskultantów wyznania żydowskiego we Lwowie, podczas którego został wybrany jego wydział. Henryck Gabel jako zastępcą wydziałowego wszedł w jego skład^[7]. W lutym 1893 na pierwszym walnym zgromadzeniu nowo założonego Towarzystwa kuchni akademików żydowskich „Byt” (Michjach) wszedł w skład wydziału oraz został wybrany zastępcą przewodniczącego^[8]. W 1895 zdobył stopień doktora prawa na Uniwersytecie Lwowskim^[9].

Pracował jako adwokat we Lwowie, gdzie w 1902 otworzył własną kancelarię adwokacką^[3]. Przy końcu lata 1897 jako adwokat poszukiwał rutynowanego koncipienta w Skolem^[10]. 5 stycznia 1903 wraz z doktorami Dwiernickim, Horowitzem i Lilienem bronił funkcjonariusza magistratu lwowskiego Henryka Dreilicha podejrzanego o nadużycia i fałszowanie^[11].

16 marca 1904 w czasopiśmie „Kurjer Lwowski” wyraził podziękowanie A. S. Landau, reprezentantowi we Lwowie 1go Austriackiego Towarzystwa ubezpieczeń przeciw kradzieży w Wiedniu za szybkie wynagrodzenie szkody po kradzieży książeczek Kasy oszczędności^[12].

W 1907 jako kandydat syjonistów został wybrany posłem do Rady Państwa XI kadencji w okręgu wiejskim Nr 60 Buczacz, Monasterzyska, Podhajce, Wiśniowczyk^[13]. Podczas pierwszego głosowania kandydat ruski (ukraiński) Wiaczesław Budzynowski otrzymał 19897 głosów i został wybrany jako poseł większości, kandydat polski ks. Stanisław Gromnicki 7196, dr Gabel 2516 (według wcześniejszych danych 2158^[14]). Przy powtórnym głosowaniu na posła mniejszości Gabel poparty głosami Rusinów (Ukraińców) został wybrany, otrzymawszy 14537 (według innych danych 13500^[15]) głosów wyborców. Po tych wyborach wniósł kilka doniesień karnych z powodu popełnionych nadużyć wyborczych. Wśród oskarżonych znajdował się m.in. burmistrz Buczacza Bernard Stern oraz jego otoczenie.

W 1907 redakcja lwowskiego czasopisma Słowo Polskie zamieściła w nr 407 informację dotyczącą H. Gabla zatem odmówiła bezzwłocznego sprostowania (m.in. twierdzenia że stanowczo należał on do stronnictw wrogich i bezwzględnie zwalczających Polaków), wobec czego Gabel był zmuszony udać się na drogę sądową^[16]. W czerwcu 1908 podczas przesilenia w parlamenckim „klubie” żydowskim zakomunikował prezydentowi Izby Posłów deklarację posłów żydowskich^[17]. W listopadzie 1909 zgłosił zamiar przesiedlenia swej kancelarii adwokackiej ze Lwowa do Wiednia^[18].

Henryk Gabel umarł o 1-j^[19] (według innych danych o połowie 2-j^[20]) g. nocy nagle na atak serca w kawiarni^[19] Mändla (Café Mändel) przy Rothen-Thurmstrasse 8^[20] (w śródmieściu)^[19]. Ciało zmarłego zostało przywiezione na stacji Podzamcze we Lwowie^[21].

Kilku miesięcy przed śmiercią ożenił się z córką bogatego fabrykanta berlińskiego, przeniósł swą kancelarię adwokacką do Wiednia^[19].

• Nagły zgon posła. „Nowości Illustrowane”. 32, s. 2, 9, 6 sierpnia 1910.
• Dr. Heinrich Gabel gestorben. „Jüdische Volksstimme”. 31, s. 1–2, 4 August 1910. (niem.)

• Gabel Henryk (Heinrich). W: Polski Słownik Judaistyczny.
• Gabel, Heinrich (1873-1910), Advokat na str. Österreichisches Biographisches Lexikon. (niem.)