HMS Torbay (1940)

HMS Torbay (N.79) – brytyjski okręt podwodny typu T, zwodowany 9 kwietnia 1940 roku w stoczni Chatham Dockyard(inne języki). Przyjęty do służby w Royal Navy 14 stycznia 1941 roku, walczył w 2 wojnie światowej w kampanii śródziemnomorskiej, zaś od marca do września 1945 roku prowadził operacje w rejonie Zatoki Bengalskiej na Dalekim Wschodzie. W trakcie służby odbył 29 patroli wojennych, zatopił 17 statków handlowych o łącznej pojemności 8 000 BRT, 5 okrętów oraz 24 jednostki żaglowe. Jednostką dowodzili kolejno kmdr por.Anthony Miers, kpt. mar. Robert Clutterbuck oraz kpt. mar. Compton Norman.

HMS Torbay (N.79)

Klasa	okręt podwodny
Typ	T
Historia
Stocznia	Chatham Dockyard(inne języki)
Początek budowy	21 listopada 1938
Wodowanie	9 kwietnia 1940
Royal Navy
Wejście do służby	14 stycznia 1941
Wycofanie ze służby	1945
Los okrętu	sprzedany na złom
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	1090 ton 1575 ton
Długość	84 metry
Szerokość	8,08 metra
Zanurzenie	5 metrów
Zanurzenie testowe	91 metrów
Rodzaj kadłuba	jednokadłubowy
Napęd
2 silnik Diesla, 2 silniki elektryczne, 2 wały napędowe
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	15,25 węzłów 9 węzłów
Uzbrojenie
17 torped Mark VIII, działo 102 mm
Wyrzutnie torpedowe	11 x 533 mm
Załoga	59 oficerów i marynarzy
Multimedia w Wikimedia Commons

HMS „Torbay” (N.79) był średniej wielkości jednokadłubowym okrętem podwodnym o bardzo dużej sile ognia, wyposażonym w zewnętrzne główne zbiorniki balastowe. 11 wyrzutni torpedowych kalibru 533 mm z 17 torpedami, uzupełniało jedno działo pokładowe kalibru 4 cale (102 mm).