Gong
Gong – instrument muzyczny z grupy idiofonów płytowych uderzanych.
| |
| Klasyfikacja naukowa | |
| 111.241 | |
| Klasyfikacja popularna | |
| Perkusyjne, niemelodyczne | |
| Podobne instrumenty | |
Jest to wisząca lub ustawiona na specjalnym stojaku tarcza z brązu lub mosiądzu, o wypukłej, czasem falistej powierzchni i lekko zagiętych brzegach. Wprowadza się ją w drgania poprzez uderzenie pałką lub młoteczkiem o miękkiej główce, przy czym rodzaj wzbudzonego dźwięku zależy od miejsca uderzenia.
Przybył do średniowiecznej Europy z Azji. W orkiestrach wprowadzony został pod koniec XVIII wieku. Istnieje wiele odmian gongów. W skład współczesnej orkiestry symfonicznej wchodzi gong tam-tam (nie należy go mylić z afrykańskim bębnem szczelinowym, tam-tamem).
Gong liturgiczny jest instrumentem muzycznym używanym w Kościele katolickim podczas mszy. Jest podobny do misy dźwiękowej[1]
Przestrzeń kulturowa gongów w Wietnamie
edytujZobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Gong i jego przejmujący dźwięk. dewocjonaliagongi.cba.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (o gongach liturgicznych)