Ghaty Zachodnie
Ghaty Zachodnie (hindi Paścim Ghāṭ, ang. Western Ghats[1]) – krawędziowe, pokryte zielenią pasmo górskie w Azji Południowej, w południowo-zachodnich Indiach o powierzchni całkowitej 160 000 km². W 2012 roku zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Ghaty Zachodnie w Matheranie koło Bombaju | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
przyrodniczy |
Spełniane kryterium |
IX, X |
Numer ref. | |
Region[b] |
Azja i Pacyfik |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
2012 |
Położenie na mapie Indii | |
10°17′05″N 76°51′15″E/10,284722 76,854167 | |
Ghaty rozciągają się na długości 1700–1800 km wzdłuż zachodniego brzegu Półwyspu Indyjskiego – stanowiąc tym samym główny dział wodny subkontynentu. W przekroju poprzecznym są asymetryczne; od strony Dekanu ich stoki są łagodne, natomiast na zachodzie opadają stromą krawędzią w stronę Morza Arabskiego. Ich szczyty zatrzymują objuczone wodą chmury monsunowe. Średnia wysokość 1800 m n.p.m. Najwyższym szczytem jest Anai Mudi (2695 m n.p.m.). W Ghatach Zachodnich swoje źródła mają największe rzeki przepływające przez Dekan w kierunku wschodnim: Godawari, Kryszna i Kaweri.
Fauna i flora
edytujPrzeważającymi formacjami roślinnymi są tu sawanny i suche zarośla krzaczaste. Ten bujny krajobraz pełen rzek, lasów podzwrotnikowych i łąk, stanowi wyjątkowy ekosystem, a naturalna roślinność zajmuje ~12 500 km². Zamieszkują go m.in. tygrysy, makaki wanderu, lamparty, gaury, tary, gorale i słonie indyjskie. W ekosystemie Ghatów Zachodnich występuje wiele endemitów. Aby uchronić tamtejszą faunę i florę utworzono wiele rezerwatów - m.in. rezerwat tygrysów[2]. Niższe partie gór, szczególnie od strony zachodniej, są gęsto zaludnione i intensywnie użytkowane rolniczo - uprawia się m.in. pszenicę, bawełnę, kauczuk, kawę i herbatę.
Geologia
edytujObszar fałdowany był w prekambrze, wydźwignięty został w czasie ruchów alpejskich. Zachodnie Ghaty zbudowane są głównie z bazaltów, gnejsów i kwarcytów. W części południowej tworzą wysoki, zwarty próg, rozcięty dolinami krótkich rzek. Dodatkowo występuje kilka izolowanych masywów (m.in. Nilgiri, Anamalaj)[3]
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Ghaty Zachodnie, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-03-30] .
- ↑ Jacek Fronczak: Atlas Świata. Warszawa: Reader's Digest, 2004, s. 38.
- ↑ geologia Ghatów Zachodnich. [dostęp 2012-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-21)]. (pol.).