German Masters 2011

German Masters 2011 – jeden z siedmiu turniejów rankingowych sezonu snookerowego 2010/2011. Turniej odbył się w Berlinie, w hali Berlin Tempodrom, w dniach od 2 do 6 lutego 2011 roku.

German Masters
1998 2011 2012
Ilustracja
Liczba uczestników

40

Miejsce

Niemcy Berlin Tempodrom, Berlin

Zwycięzca

Walia Mark J. Williams

II miejsce

Anglia Mark Selby

Najwyższy break

143 Szkocja John Higgins

Rozegrane mecze

39

W turnieju wzięła udział czołowa szesnastka oficjalnego rankingu oraz szesnastu zawodników z kwalifikacji. Organizatorzy przeznaczyli także 8 dzikich kart dla snookerzystów niemieckich, którzy zakwalifikują się do zawodów w osobnym turnieju.

Mecze kwalifikacyjne zostały rozegrane w dniach 1924 sierpnia 2011 w World Snooker Academy w Sheffield.

W Polsce turniej transmitowała stacja Eurosport.

Nagrody

edytuj

Nagrody finansowe

Zwycięzca: 50,000
Finalista: 30,000€
Półfinalista: 15,000€
Ćwierćfinalista: 9,000€
Last 16: 6,000€
Last 32: 3,750€
Last 48: 1,500€

Najwyższy break: 2,000€
Pula nagród: 280,000€

Punkty rankingowe

Zwycięzca – 5000
Finalista – 4000
1/2 finału – 3200
1/4 finału – 2500
Last 16 – 1900
Last 32 – 1400 (700)*
Last 48 – 1150 (575)*

  • zawodnicy odpadający w swoim pierwszym meczu otrzymują liczbę punktów z nawiasu (połowę)

Wydarzenia związane z turniejem

edytuj
  • John Higgins po pokonaniu 5-3 Roberta Milkinsa wycofał się z dalszej gry w German Masters. Zaraz po meczu Szkot otrzymał bowiem wiadomość o pogarszającym się stanie zdrowia swojego ojca i postanowił powrócić do domu[1].
  • W trakcie finału pomiędzy Markiem Williamsem, a Markiem Selbym aż dwa razy był powtarzany dziewiąty frame – pierwsza partia sesji wieczornej finału. W sumie frame ten był zatem rozgrywany 3 razy.

Przebieg turnieju

edytuj

Ta sekcja zostanie uzupełniona w najbliższym czasie

Runda dzikich kart

edytuj
Mecz Wynik
WC1   Anthony Hamilton 5–1   Pavel Leyk
WC2   Thanawat Thirapongpaiboon 5–3   Tomasz Skalski
WC3   Jack Lisowski 5–2   Luca Brecel
WC4   Liu Song 2–5   Daniel Wells
WC5   Nigel Bond 5–2   Stefan Kasper
WC6   Anthony McGill w/o–w/d   Mario Wehrmann
WC7   Joe Swail 5–0   Hans Blanckaert
WC8   Robert Milkins 5–1   Lasse Münstermann

Drabinka turniejowa fazy zasadniczej turnieju

edytuj
Pierwsza Runda (Do 5 frame’ów)Druga Runda (Do 5 frame’ów)Ćwierćfinały (Do 5 frame’ów)Półfinały (Do 6 frame’ów)Finał (Do 9 frame’ów)
 Neil Robertson4
 Anthony Hamilton5
 Anthony Hamilton2
 Graeme Dott5
 Graeme Dott5
 Thira'boon1
 Graeme Dott5
 Stephen Maguire2
 Ricky Walden5
 Jack Lisowski2
 Ricky Walden0
 Stephen Maguire5
 Stephen Maguire5
 Daniel Wells2
 Graeme Dott4
 Mark Selby6
 Mark Selby5
 Nigel Bond1
 Mark Selby5
 Stephen Hendry3
 Stephen Hendry5
 Judd Trump2
 Mark Selby5
 Ding Junhui1
 Peter Ebdon5
 Andrew Higginson3
 Peter Ebdon2
 Ding Junhui5
 Ding Junhui5
 Matthew Stevens1
 Mark Selby7
 Mark J. Williams9
 Mark J. Williams5
 Anthony McGill1
 Mark J. Williams5
 Dominic Dale2
 Ronnie O’Sullivan
 Dominic Dalewo
 Mark J. Williams5
 Joe Perry1
 Jamie Cope3
 Joe Perry5
 Joe Perry5
 Allister Carter1
 Allister Carter5
 Stephen Lee4
 Mark J. Williams6
 Marco Fu3
 Shaun Murphy5
 Ryan Day3
 Shaun Murphy2
 Joe Swail5
 Mark Allen3
 Joe Swail5
 Joe Swail1
 Marco Fu5
 Mark King1
 Marco Fu5
 Marco Fuw/o
 John Higginsw/d
 John Higgins5
 Robert Milkins3

Finał

edytuj
Finał: Do 9 frame’ów
Berlin Tempodrom, Berlin, 6 lutego 2011. Sędzia: Jan Verhaas
Mark Selby
 
7 − 9 Mark J. Williams
 

Sesja popołudniowa: 92-0 (82), 0–84 (56), 0–108 (108), 99–1, 0–81, 71–0 (63), 42–83 (53), 0–105 (105)
Sesja wieczorna:: 46–71, 54–41, 0–121 (96), 70–27, 83–7 (60), 70–45, 49–76, 0–83 (82)

82 Najwyższy break 108
0 Breaki stupunktowe 3
3 Breaki 50-punktowe 6

Breaki stupunktowe turnieju

edytuj
Snookerzysta Breaki
  John Higgins 143
  Ryan Day 142
  Andrew Higginson 140
  Graeme Dott 140
  Stephen Maguire 130
  Anthony Hamilton 127, 116, 104
  Ding Junhui 124, 118, 100
  Mark J. Williams 122, 108, 105, 104
  Joe Swail 112
  Mark Selby 105
  Joe Perry 100

Kwalifikacje

edytuj

Ta sekcja zostanie uzupełniona w najbliższym czasie

Breaki stupunktowe kwalifikacji

edytuj

Ta sekcja zostanie uzupełniona w najbliższym czasie

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. eurosport.pl: Higgins wycofuje się z GM. [dostęp 2011-02-05]. (pol.).