Jerzy Häfner niem. Georg Häfner (ur. 19 października 1900 w Würzburgu, zm. 20 sierpnia 1942 w KL Dachau) – błogosławiony i męczennik Kościoła katolickiego, był niemieckim księdzem katolickim, proboszczem z Oberschwarzach, przeciwnikiem narodowego socjalizmu i z dezaprobatą odnosił się do pozdrowienia Heil Hitler. Należał do Trzeciego Zakonu Karmelitów Bosych. Zamęczony w niemieckim obozie koncentracyjnym, beatyfikowany 15 maja 2011[1].

Błogosławiony
Jerzy Häfner
Joseph Georg Simon Häfner
prezbiter
męczennik
ilustracja
Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

15 maja 2011
Würzburg
przez Benedykta XVI (w imieniu papieża bpa. Friedhelm Hofmann)

Wspomnienie

20 sierpnia

proboszcz, prezbiter
Kraj działania

Rzesza Niemiecka
III Rzesza

Data i miejsce urodzenia

19 października 1900
Würzburg

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 1942
KL Dachau

Wikary w parafii w Altglashütten
Okres sprawowania

1928–1934

Proboszcz parafii w Oberschwarzach
Okres sprawowania

1934–1942

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

diecezja würzburska

Prezbiterat

13 kwietnia 1924

Życiorys

edytuj

Młodość

edytuj

Urodził się w robotniczej rodzinie, jego ojciec Valentin i matka Barbara z domu Ulsamer byli pracownikami służb miejskich. 28 października 1900 na chrzcie w Katedrze św. Kiliana w Würzburgu otrzymał imiona Joseph Georg Simon. W 1918 po zdaniu matury w trybie przyśpieszonym został powołany do armii niemieckiej. W 1919 rozpoczął studia filozoficzne i teologiczne w Uniwersytecie w Würzburgu. 11 stycznia 1920 wstąpił do Trzeciego Zakonu Karmelitów Bosych i przyjmuje zakonne imię Aloysius od świętego sakramentu.

Kapłaństwo

edytuj

13 kwietnia 1924 przyjął święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa diecezji Bamberg i administratora diecezji Würzburga Johannes Jacobus von Hauck w kościele seminaryjnym św. Archanioła Michała w Würzburgu. Po prymicji pełnił duszpasterską posługę w Motten, Goldbach i Mürsbach. 1 września 1928 został wikarym w parafii w Altglashütten. Nie odpowiadał na pozdrowienia „Heil Hitler”, czym naraził się miejscowym nazistom.

12 listopada 1934 został proboszczem parafii w Oberschwarzach, a już w roku 1938 otrzymał od władz hitlerowskich zakaz nauczania w szkole. Od tego momentu zajęcia z religii i przygotowania dzieci do Pierwszej Komunii Świętej i bierzmowania prowadził po kryjomu. Z odwagą wypowiadał się krytycznie na temat rządów narodowych socjalistów. W sierpniu 1941 udzielił na łożu śmierci ostatniego namaszczenia funkcjonariuszowi NSDAP, który wcześniej odszedł od Kościoła katolickiego.

Aresztowanie i męczeńska śmierć

edytuj

Po ogłoszeniu tego faktu w następną niedzielę 31 października 1941 na mszy św., został aresztowany pod zarzutem podburzania ludności i mimo starań wikariusza diecezji würzburskiej Franza Miltenbergera przebywał w więzieniu. 12 grudnia 1941 bez wyroku sądowego został umieszczony w obozie koncentracyjnym w Dachau i otrzymał nr 28876. 20 sierpnia 1942 o godz. 7.20 zmarł z wycieńczenia, po długotrwałym maltretowaniu przez SS-manów i morzeniu głodem[2].

Proces beatyfikacyjny

edytuj

19 września 1985 Stowarzyszenie Księży z Dachau i wspólnota księży diecezji würzburskiej złożyli wniosek o rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego, który na poziomie diecezjalnym rozpoczął się 23 lipca 1992. 3 lipca 2009 papież Benedykt XVI wydał dekret o uznaniu ks. Georga Häfnera za męczennika. 15 maja 2011 został ogłoszony błogosławionym podczas nabożeństwa w katedrze w Würzburgu pod przewodnictwem bpa. Friedhelma Hofmanna i z udziałem prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Angelo Amato oraz 2 tys. wiernych.

Przypisy

edytuj
  1. C. E. Villa: Carmelite Priest Aimed to Be Love, Reveal Love, Give Love. [w:] Zenit.org [on-line]. [dostęp 2011-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-20)]. (ang.).
  2. Rzeczpospolita.pl [1].

Linki zewnętrzne

edytuj