Górowo (województwo dolnośląskie)
Górowo (niem. Konradswaldau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Prusice.
| wieś | |
 Pałac w Górowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
122-135 m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
366[2] |
| Strefa numeracyjna |
71 |
| Kod pocztowy |
55-110[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DTR |
| SIMC |
0879742 |
Położenie na mapie gminy Prusice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu trzebnickiego  | |
 51°22′05″N 16°48′13″E/51,368056 16,803611[1]
| |
Położenie
edytujGórowo leży nad rzeczką Krępą.
Podział administracyjny
edytujW latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Nazwa
edytujW księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w obecnej polskiej formie Gorowo.[4][5]
Historia
edytujNa terenach należących do wsi odkryto cmentarzyska kultury łużyckiej z epoki brązu (około 1000-400 r. p.n.e.). Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1297 r., w której występuje właściciel wsi - rycerz Tyzcho i nazwa - Conradswalde sive Gorowo. W latach 1309–1310 podano, że prawo wyższego sądownictwa we wsi miał nieznany pan ze Smardzowa. W 1479 r. wieś była lokowana na prawie niemieckim. W 1585 r. w dokumentach wymienia się kaplicę protestancką, która była filią kościoła w Strupinie. W latach 1600–1772 właściciele wsi często zmieniali się. W 1780 r. stwierdzono we wsi: folwark, kościół, szkołę i 193 mieszkańców. W dalszych spisach wymienia się: pałac, 2 folwarki, szkołę, 2 wiatraki, gorzelnię, browar, 51 domów, 449 mieszkańców w tym 27 katolików. Od 1785 r. używano nazwy Konradswaldau. W późniejszych latach wieś rozbudowywała się w stronę Strupiny, wybudowano także drogę prowadzącą do Skokowy. W 1993 r. we wsi było 380 mieszkańców, szkoła, sklep, karczma i przystanek PKS. W 1998 r. zamknięto szkołę. W 2008 r. mieszkańców około 400, około 100 domów, 2 sklepy, przydrożny krzyż, świetlica i kapliczka.
Zabytki
edytujDo wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[6]:
- park, z drugiej połowy XIX w.
inne zabytki:
- pałac, zbudowany około 1800 r., przebudowany w 1871 r. Budynek na rzucie prostokąta piętrowy z poddaszem z dwoma węższymi skrzydłami. Obecnie pałac mocno zniszczony grozi zawaleniem
- dawny budynek szkoły podstawowej, zbudowany około 1900 r.
- dawny budynek plebanii, zbudowany około 1900 r.
zabytki nieistniejące:
- kościół zbudowany w 1585 r., odbudowywany kilkakrotnie po pożarach. Kościół nieużytkowany po 1945 r., został wyburzony w 1962 r.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 36602
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 332 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
- ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 175. [dostęp 2012-10-17].
Bibliografia
edytuj- książka "Gmina Prusice" i inne.