Fluminense FC
Fluminense Football Club (wym. [flumiˈnẽsi futʃiˈbɔw ˈklubi]) – brazylijski klub piłkarski z siedzibą w mieście Rio de Janeiro, stolicy stanu Rio de Janeiro. Występuje w rozgrywkach Campeonato Brasileiro Série A oraz Campeonato Carioca. Domowe mecze rozgrywa na obiekcie Maracanã.
| |||
| Pełna nazwa |
Fluminense Football Club | ||
|---|---|---|---|
| Przydomek |
Flu, Tricolor (Trójkolorowi) | ||
| Barwy |
| ||
| Data założenia |
21 lipca 1902 | ||
| Liga | |||
| Państwo | |||
| Stan | |||
| Adres |
Rua Álvaro Chaves 41, Bairro Laranjeiras, 22231-220, Rio de Janeiro, Rio de Janeiro | ||
| Stadion | |||
| Sponsor techniczny | |||
| Prezes |
Mário Bittencourt | ||
| Trener | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Wielokrotny mistrz krajowy i stanowy. W języku portugalskim Fluminense oznacza „rzeczny”, a także jest potocznym określeniem mieszkańców stanu Rio de Janeiro.
Informacje podstawowe
edytuj- Pełna nazwa: Fluminense Football Club
- Rok założenia: 1902
- Stadion: Estádio das Laranjeiras lub Maracana
- Pojemność: 100 tys.
Historia
edytujKlub został założony przez Oskara Coksa, szwajcarskiego emigranta. Pierwszy mecz klub rozegrał 19 października 1902, a ich rywalem był Rio Football Club. Fluminense wygrało 8-0. W 1911 drużynę ogarnął kryzys po tym jak dziewięciu piłkarzy odeszło do Flamengo, które przedtem było klubem wioślarskim. Wśród wielu chwał i zwycięstw trójkolorowych (tricolor), wyróżnia się zdobycie Pucharu Olimpijskiego, jako tytuł honorowy, nadany przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski dla Fluminense w 1949 roku, za bycie modelem i przykładem organizacji sportowej dla świata[1]. Tylko Fluminense, biorąc pod uwagę bycie klubem polisportowym ma ten tytuł, co czyni go jedynym w świecie na scenie sportowej w tym aspekcie, dzieląc ten zaszczyt z i między innymi krajami federacji sportowych i komitetów olimpijskich. W 1952 roku, gdy naród brazylijski jeszcze opłakiwał utratę Mistrzostw Świata FIFA 1950, Fluminense podniósł ego mieszkańcom Rio de Janeiro, zdobywając na Stadionie im. Mario Filho, Puchar Rio (Rio Cup International), poprzednik Pucharu Świata FIFA. Z Castilho, Pindaro, Bigode, Tele i innych, z Zeze Moreira, jako trener, tricolor rozegrał mecze ze Sporting CP, Grasshoppers, Penarol, Austria Wiedeń i, wygrywając z Corinthians w finale, zdobył ten ważny puchar dla Brazylii"[2]. Fluminense jest na pierwszym miejscu w ogólnobrazylijskim rankingu CBF[3]. Fluminense Football Club to jedyny klub na świecie, zdobywca Pucharu Olimpijskiego w Piłce Nożnej, który ma wyryte na nim swoje imię: Fluminense Futebol Club[4]. Obecnie klub występuje w pierwszej lidze brazylijskiej (Campeonato Brasileiro Série A) i pierwszej lidze stanu Rio de Janeiro (Campeonato Carioca).
W przeszłości klub był bardzo niechętnie nastawiony do czarnoskórych piłkarzy. Utożsamiany był z klasą średnią, kibicowali mu bogaci ludzie z miasta.
W marcu 2013 roku Fluminense podpisał wielopłaszczyznową umowę o współpracy z Legią Warszawa[5], natomiast w 2015 roku klub podpisał porozumienie o współpracy ze słowackim klubem FC ŠTK 1914 Šamorín[6], która zakończyła się w 2019[7].
Osiągnięcia
edytuj- Puchar Olimpijski: 1949 (Olympic Cup)[1]. "Największy zaszczyt sportu światowego".
- Puchar Wyzwolicieli Ameryki (Copa Libertadores): 2023
- Puchar Interkontynentalny: 1952 (Rio Cup International)[2]
- Mistrzostwo Brazylii: 1970 (Torneio Roberto Gomes Pedrosa), 1984, 2010, 2012 (Campeonato Brasileiro Série A)
- Puchar Brazylii: 2007
- Mistrzostwo stanu Rio de Janeiro (Campeonato Carioca) (31): 1906, 1907, 1908, 1909, 1911, 1917, 1918, 1919, 1924, 1936, 1937, 1938, 1940, 1941, 1946, 1951, 1959, 1964, 1969, 1971, 1973, 1975, 1976, 1980, 1983, 1984, 1985, 1995, 2002, 2005, 2012
- Finał Copa Libertadores: 2008
- Finał Copa Sudamericana:2009
Bilans klubu w Mistrzostwach Brazylii
edytuj
| Sezon | M | Z | R | P | BZ | BS | Miejsce |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1971 | 19 | 5 | 6 | 8 | 12 | 13 | 16. |
| 1972 | 28 | 9 | 11 | 8 | 23 | 22 | 14. |
| 1973 | 28 | 9 | 9 | 10 | 25 | 25 | 23. |
| 1974 | 24 | 4 | 10 | 10 | 20 | 28 | 24. |
| 1975 | 28 | 16 | 4 | 8 | 51 | 26 | 3. |
| 1976 | 22 | 11 | 7 | 4 | 34 | 19 | 4. |
| 1977 | 14 | 8 | 2 | 4 | 23 | 10 | 26. |
| 1978 | 26 | 10 | 8 | 8 | 23 | 20 | 22. |
| 1979 | 7 | 3 | 4 | 0 | 18 | 6 | 52. |
| 1980 | 18 | 6 | 8 | 4 | 30 | 22 | 11. |
| 1981 | 17 | 7 | 4 | 6 | 31 | 25 | 11. |
| 1982 | 18 | 9 | 6 | 3 | 39 | 17 | 5. |
| 1983 | 14 | 6 | 3 | 5 | 19 | 12 | 18. |
| 1984 | 26 | 15 | 9 | 2 | 37 | 13 | 1. |
| 1985 | 20 | 7 | 6 | 6 | 24 | 21 | 22. |
| 1986 | 30 | 16 | 6 | 8 | 33 | 19 | 6. |
| 1987 | 15 | 6 | 5 | 4 | 14 | 12 | 7. |
| 1988 | 27 | 10 | 9 | 8 | 27 | 21 | 3. |
| 1989 | 18 | 5 | 4 | 9 | 15 | 25 | 15. |
| 1990 | 19 | 5 | 5 | 9 | 19 | 24 | 15. |
| 1991 | 21 | 10 | 5 | 6 | 29 | 21 | 4. |
| 1992 | 19 | 5 | 8 | 6 | 21 | 19 | 14. |
| 1993 | 14 | 3 | 2 | 9 | 18 | 26 | 17. |
| 1994 | 25 | 8 | 6 | 11 | 35 | 40 | 15. |
| 1995 | 25 | 9 | 10 | 6 | 25 | 22 | 4. |
| 1996 | 23 | 6 | 4 | 13 | 26 | 50 | 23. |
| 1997 | 25 | 4 | 10 | 11 | 26 | 41 | 25. |
| 1998 | 10 | 2 | 5 | 3 | 12 | 12 | 19. |
| 1999 | 22 | 15 | 3 | 4 | 38 | 20 | 1. |
| 2000 | 26 | 12 | 7 | 7 | 48 | 35 | 9. |
| 2001 | 29 | 15 | 9 | 5 | 49 | 34 | 3. |
| 2002 | 29 | 14 | 4 | 11 | 49 | 51 | 4. |
| 2003 | 46 | 13 | 11 | 22 | 52 | 77 | 19. |
| 2004 | 46 | 18 | 13 | 15 | 65 | 68 | 9. |
| 2005 | 42 | 19 | 11 | 12 | 79 | 70 | 5. |
| 2006 | 38 | 11 | 12 | 15 | 48 | 58 | 15. |
| 2007 | 38 | 16 | 13 | 9 | 57 | 39 | 4. |
| 2008 | 38 | 11 | 12 | 15 | 49 | 48 | 14. |
| 2009 | 38 | 11 | 13 | 14 | 49 | 56 | 16. |
| 2010 | 38 | 20 | 11 | 7 | 62 | 36 | 1. |
| 2011 | 38 | 20 | 3 | 15 | 60 | 51 | 3. |
| Suma | 1016 | 393 | 291 | 332 | 1366 | 1222 | 2 tytuły |
Trenerzy klubu
edytujAktualny skład
edytujStan na 26 marca 2024.
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 1 | BR | Fábio |
| 2 | OB | Samuel Xavier |
| 4 | OB | Marlon |
| 5 | PO | Alexsander |
| 7 | PO | André |
| 8 | PO | Martinelli |
| 9 | NA | John Kennedy |
| 10 | PO | Ganso |
| 11 | NA | Keno |
| 12 | OB | Marcelo |
| 13 | OB | Felipe Andrade |
| 14 | NA | Germán Cano |
| 16 | OB | Diogo Barbosa |
| 18 | NA | Lelê |
| 19 | NA | Alexandre Jesus |
| 20 | PO | Renato Augusto |
| 21 | NA | Jhon Arias |
| 22 | PO | Gabriel Pires |
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 23 | OB | Guga |
| 25 | OB | Antônio Carlos |
| 26 | OB | Manoel |
| 27 | BR | Felipe Alves |
| 28 | PO | Arthur |
| 29 | PO | Thiago Santos |
| 30 | OB | Felipe Melo (kapitan) |
| 32 | NA | Isaac |
| 39 | NA | Kauã Elias |
| 42 | OB | Jhonny |
| 44 | OB | David Braz |
| 45 | PO | Lima |
| 50 | BR | Gustavo Ramalho |
| 77 | NA | Marquinhos |
| 80 | PO | David Terans |
| 90 | NA | Douglas Costa |
| 98 | BR | Vitor Eudes |
Uwagi
edytuj- ↑ W 1999 roku Fluminense awansowało do drugiej ligi. Z uwagi na proces klubu SE Gama z CBF, na czas rozprawy CBF pozbawiony został prawa do organizowania mistrzowskich rozgrywek, dlatego poprosił organizację Clube dos 13 by ta w zastępstwie brazylijskiej federacji piłkarskiej zorganizowała mistrzostwa. W mistrzostwach pod nazwą Copa João Havelange wzięło udział 116 klubów, w tym Fluminense, które de facto awansowało bezpośrednio z trzeciej do pierwszej ligi.
Przypisy
edytuj- ↑ a b The olympic cup [online], olympic-museum.de [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-23] (ang.).
- ↑ a b Copa Rio de Janeiro 1952 [online], rsssf.com [dostęp 2024-04-23].
- ↑ RNC – Ranking Nacional de Clubes Temporada 2013 [online] [dostęp 2012-12-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-24].
- ↑ Principais Títulos Do Fluminense Football Club (Rj) [online], rsssfbrasil.com [dostęp 2017-11-23].
- ↑ Damian Gapiński, Fluminense partnerem Legii Warszawa [online], sportowefakty.wp.pl, 20 marca 2013 [dostęp 2022-06-10] (pol.).
- ↑ TASR, Futbalový Šamorín sa dohodol na spolupráci so slávnym Fluminense [online], sportnet.sme.sk, 25 sierpnia 2015 [dostęp 2022-06-10] (słow.).
- ↑ Viktor Háber, Spečatené! Šamorín bude v novej sezóne farmou fortunaligistu [online], profutbal.sk, 19 czerwca 2019 [dostęp 2022-06-10] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-19] (słow.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona klubu (port. braz.)