Emil Gilels

Emil Grigorjewicz Gilels, ros. Эмиль Григорьевич Гилельс (ur. 6 października^?/19 października 1916 w Odessie, zm. 14 października 1985 w Moskwie) – radziecki pianista^[1], uznawany za jednego z najwybitniejszych pianistów XX w^{[przez kogo?]}.

Emil Gilels

Emil Gilels z siostrą Elżbietą
Data i miejsce urodzenia	19 października 1916 Odessa
Data i miejsce śmierci	14 października 1985 Moskwa
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	pianista
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Urodził się w muzykalnej rodzinie pochodzenia żydowskiego. Jego ojciec był urzędnikiem w cukrowni, a matka zajmowała się domem. Jego starsza siostra, Jelizawieta, była skrzypaczką i późniejszą żoną Leonida Kogana^[2].

Absolwent konserwatorium w Odessie (Ukraina), założonego przez Witolda Maliszewskiego. Później uczył się pod okiem Heinricha Neuhausa w Moskwie.

Zdobywca licznych nagród, w tym I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Królowej Elżbiety Belgijskiej w Brukseli - wtedy im. Eugène’a Ysaÿe’a (1938)^[3]. Podczas wojny odbywał recitale na froncie, które służyć miały podniesieniu morale żołnierzy. Przyjaciel Swiatosława Richtera. Przez wiele lat przewodniczył jury Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie. Dokonał też wielu wysoko cenionych nagrań płytowych^[4].

Został odznaczony m.in. Medalem „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej, trzykrotnie Orderem Lenina, Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy, Orderem Przyjaźni Narodów i Orderem „Znak Honoru”. Posiadacz tytułu Ludowy Artysta ZSRR oraz laureat Nagrody Stalinowskiej i Nagrody Leninowskiej.