Dzielnica Czterech Świątyń

Dzielnica Czterech Świątyń^[1], Dzielnica Czterech Wyznań^[2] – obszar Starego Miasta we Wrocławiu, pomiędzy ulicami Kazimierza Wielkiego, św. Antoniego, Pawła Włodkowica i św. Mikołaja. Nazwa ta funkcjonuje od 1995 roku z inicjatywy duchownych chrześcijańskich (katolickich, prawosławnych i protestanckich) oraz działacza społeczności żydowskiej Jerzego Kichlera. Jest to także nawiązanie do historii i kultury Wrocławia, na który wpływ mieli zarówno Niemcy, Piastowie, Czesi, a także przybysze z Kresów^[3].

Obszar ten nigdy nie był i obecnie także nie jest dzielnicą w sensie prawnym.

W okolicy tej w bliskim sąsiedztwie znajdują się cztery świątynie różnych wyznań (od jednej do kolejnej jest najwyżej 300 metrów). Są to:

• prawosławny sobór Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy;
• rzymskokatolicki kościół św. Antoniego z Padwy;
• ewangelicko-augsburski kościół Opatrzności Bożej;
• synagoga Pod Białym Bocianem.

Z inicjatywy społeczności religijnych i mieszkańców Wrocławia powstała Fundacja „Dzielnica Wzajemnego Szacunku Czterech Wyznań”, która zajmuje się koordynowaniem wydarzeń, takich jak spacery, spotkania czy warsztaty^[4]. Wierni czterech wyznań organizują wspólne imprezy charytatywne, spotkania edukacyjne dla dzieci oraz modlitwy ekumeniczne aby przybliżyć kulturową i religijną różnorodność miasta. Jest jedną z atrakcji turystycznych miasta^[5][6][7].

W celu podkreślenia wyjątkowości tego obszaru w Biurze Rozwoju Wrocławia powstała idea zagospodarowania go i poprowadzenia ścieżki kulturowej czterech świątyń, która połączy wszystkie świątynie stając się głównym elementem identyfikującym tę część Starego Miasta^[8][9].