Wikipedia

Drużynowe otwarte mistrzostwa Europy mikstów w brydżu sportowym

zawody brydżowe

Drużynowe Otwarte Mistrzostwa Europy Mikstów w brydżu sportowym (European Open Bridge Championships - Mixed) - zawody brydżowe teamów w kategorii mikstów, w których startować mogą zawodnicy ze wszystkich krajów (nie tylko europejskich) bez ograniczenia liczby zawodników z jednego kraju.

Drużynowe Otwarte Mistrzostwa Europy Mikstów (D-OME-M) obecnie wchodzą w skład Otwartych mistrzostw Europy. Poprzednikiem tych zawodów były Drużynowe mistrzostwa Europy misktów (European Mixed Teams Championships), których 7 edycji było zorganizowanych w latach 1990..2002.

Aktualnie D-OME-M odbywających się w latach nieparzystych. W latach parzystych odbywają się Drużynowe Mistrzostwa Europy. Zawody zostały wpisane do kalendarza EBL od roku 2003 dzięki staraniom ówczesnego Prezydenta EBL Gianarrigo Rona[1].

Formuła zawodów

edytuj
  • W Drużynowych Otwartych Mistrzostwach Europy Mikstów w brydżu sportowym może wziąć udział dowolna liczba drużyn (teamów);
  • W drużynie mogą występować zawodnicy z różnych krajów (nie tylko europejskich);
  • Nie ma ograniczenia na liczbę zawodników z jednego kraju;
  • W drużynie może występować do 6 osób, ale tak, aby zawsze można było utworzyć dwie pary mikstowe;
  • W pierwszej fazie drużyny rozgrywają mecze każdy z każdym w grupach;
  • Najlepsze zespoły każdej grupy awansują do fazy pucharowej - ćwierćfinały, półfinały i finał;
  • Zwycięzcy zawodów otrzymują złoty medal oraz tytuł Mistrza Europy;
  • Drużyna, która przegrała w finale otrzymuje srebrny medal;
  • W niektórych zawodach (5) był rozgrywany mecz o 3 miejsce. W pozostałych zawodach brązowe medale przyznano dwóm drużynom, które przegrały w półfinałach.

Podsumowanie medalowe

edytuj

Poniższa tabela pokazuje zdobycze medalowe poszczególnych krajów. Uwzględnione są wszystkie zawody - zarówno edycje 1..7 (Drużynowe Mistrzostwa Europy Misktów przed włączeniem do Otwartych Mistrzostw Europy), jak i edycje od numeru 8 (po włączeniu do OME).

Jeśli w drużynie, która zdobyła medal byli zawodnicy z kilku krajów, to każdemu z krajów zostaje przyznany medal - bez względu na liczbę zawodników z danego kraju w drużynie.

Po najechaniu kursorem nad liczbę medali wyświetli się wykaz zawodów (następna tabela), na których te medale zostały zdobyte.

Drużynowe Otwarte Mistrzostwa Europy.
Miksty.
Podsumowanie medalowe
(stan na: 27 czerwca 2013, edycje 1..13)
F Kraj Złotych Srebrnych Brązowych
  Anglia 2 5
  Argentyna 1
  Austria 2 1
  Bułgaria 1 1
  Chorwacja 1
  Dania 1 2 3
  Francja 5 2 2
  Holandia 2 2 2
  Islandia 1
  Izrael 1 2
  Litwa 1
  Meksyk 1
  Monako 1
  Niemcy 1 2 1
  Norwegia 2 1
  Rosja 1 2
  Słowenia 1
  Szkocja 3
  Szwecja 2 1
  Turcja 1
  USA 1 1
  Włochy 1 1 1
Razem 20 14 31


Wyniki (medalowe) poszczególnych zawodów

edytuj

Poniższa tabela zawiera medalowe pozycje Drużynowych Mistrzostw Europy Misktów (edycje 1..7) jak i Drużynowych Otwartych Mistrzostw Europy Mikstów (edycje od 8).

Otwarte Mistrzostwa Europy. Teamy. Kategoria Miksty. (stan na: 29 czerwca 2013, edycje 1..13)
Lp M Zespół i skład
13: 2013, 15 do 29 czerwca, Ostenda, (Belgia), 98 zespołów[2]
1 NedAut:
  Huub Bertens,   Marion Michielsen,   Ricco van Prooijen,   Jovanka Smederevac,   Martine Verbeek,   Sascha Wernle
2   Austria:
Iris Grumm, Arno Lindermann, Martin Schifko, Terry Weigkricht
3 Schaltz:
  Nadia Bekkouche,   Peter Fredin,   Dorthe Schaltz,   Peter Schaltz
12: 2011, 17 czerwca do 02 lipca, Poznań, (Polska), 90 zespołów[3]
1   Zimmermann:
Philippe Cronier, Bénédicte Cronier, Catherine d'Ovidio, Franck Multon, Sylvie Willard, Pierre Zimmermann
2   Vriend:
Carla Arnolds, Ton Bakkeren, Huub Bertens, Anton Maas, Martine Verbeek, Bep Vriend
3 Badger:
  Jeffrey Allerton,   Frances Hinden,   Graham Osborne,   Paula Leslie
3   Mahaffey:
Sam Lev, Irina Lewitina, Jim Mahaffey, Jacek Pszczoła, Judi Radin, Janice Seamon-Molson
11: 2009, 12 do 27 czerwca, San Remo, (Włochy), 91 zespołów[4]
1 Hauge:
  Rosen Gunew,   Desisława Popowa,   Rune Hauge,   Anna Malinowski,   Gunn Tove Vist,   Erik Saelensminde
2   Neve:
Jean Francois Allix, Eric Mauberquez, Vanessa Reess, Joanna Zochowska
3 Badger:
  Jeffrey Allerton,   Graham Osborne,   Frances Hinden,   Paula Leslie
3   De Botton:
Janet de Botton, Artur Malinowski, Nicklas Sandqvist, Nevena Senior
10: 2007, 15 do 30 czerwca, Antalya, (Turcja), 71 zespołów[5]
1 Dhondy:
  Heather Dhondy,   Jeremy Dhondy,   Liło Popliłow,   Matiłda Popliłow
2   Russia:
Aleksandr Dubinin, Andriej Gromow, Wiktorija Gromowa, Tatjana Ponomariowa
3   De Botton:
Janet de Botton, Artur Malinowski, Nicklas Sandqvist, Nevena Senior
3 Ventin:
  Michel Bessis,   Danièle Gaviard,   Julien Gaviard,   Nathalie Frey,   Juan Carlos Ventin
9: 2003, 16 czerwca do 2 lipca, Arona, (Hiszpania), 70 zespołów[6]
1 Erichsen:
  Boye Brogeland,   Tonje Aasand Brogeland,   Tor Helness,   Gunn Helness,   Espen Erichse,   Helen Erichsen
2   Goldberg SWE:
Lars Goldberg, Ulla-Britt Goldberg, Bengt-Erik Efraimsson, Helena Svedlund
3 Herbst:
  Ilan Herbst,   Roni Barr,   Elisabeth van Ettinger,   Jan van Cleeff,   Marion Michielsen
3 Brigada:
  Maija Romanovska,   Karlis Rubins,   Marija Lebiediewa,   Igor Chazanow
8: 2003, 14 do 28 czerwca, Mentona, (Francja), 118 zespołów[7]
1 Welland:
  Roy Welland,   Christal Henner-Welland,   Robert (Bobby) Levin,   Jill Levin,   Magy Rosenberg,   Debbie Rosenberg
2 Bertheau:
  Kathrine Bertheau,   Catarina Midskog,   Fredrik Nyström,   Magnus Eidur Magnusson
3 Hague:
  Suzanne Cohen,   Paula Leslie,   Rune Hauge,   Jan Petter Svendsen,   Siv Thoresen,   Artur Malinowski
3 Schaltz:
  Jens Auken,   Lars Blakset,   Dorthe Schaltz,   Sabine Auken
7: 2002, 16 do 22 marca, Ostenda, (Belgia), 92 zespołów[8]
1 Lavazza:
  Monica Cuzzi,   Giorgio Duboin,   Guido Ferraro,   Maria Teresa Lavazza,   Alfredo Versace,   Maria Erhart
2   Stoppa:
Danièle Avon, Marianne Serf, Jean-Louis Stoppa, Francois Stretz
3 Popova:
  Rosen Gunew,   Desisława Popowa,   Ofer Haramati,   Ahu Zobu
6: 2000, 18 do 24 marca, Bellaria, (Włochy), 101 zespołów[9]
1 Auken J:
  Jens Auken,   Dorthe Schaltz,   Peter Schaltz,   Sabine Auken
2   Maybach R.:
Anne Gladiator, Robert Maybach, Clemens Oelker, Ulrike Schreckenberger
3   Volina:
Andriej Gromow, Wiktorija Gromowa, Wadim Chołomiejew, Jelena Choniczewa, Andriej Szudniew, Wiktorija Wolina
5: 1998, 28 marca do 3 kwietnia, Akwizgran, (Niemcy), 97 zespołów[10]
1   Bessis:
Michel Bessis, Véronique Bessis, Paul Chemla, Catherine Saul
2   Wanner:
Mark Bakker, Jhpm Begas, Ine Gielkens, Matrin Wanner
3 Ivancic:
  Milka Ivancic,   Izvorka Petrovic,   Sandra Ruso,   Zoran Vukelic,   Branislav Protega
4: 1996, 18 do 23 marca, Monte Carlo, (Monako), 84 zespołów[11]
1   Bessis:
Michel Bessis, Paul Chemla, Catherine Saul, Véronique Bessis
2   Auken:
Daniela von Arnim, Georg Nippgen, Klaus Reps, Sabine Auken
3   Blakset:
Jens Auken, Lars Blakset, Charlotte Koch-Palmund, Dorthe Schaltz
3: 1994, 22 do 27 marca, Barcelona, (Hiszpania), 110 zespołów[12]
1   Van Der Pas:
Anton Maas, Kees Tammens, Bep Vriend, Marijke van der Pas
2   Norris:
Jens Auken, Charlotte Koch-Palmund, Steen Moller, Judy Norris
3   Mouiel:
Danièle Gaviard, Alain Levy, Sylvie Willard, Herve Mouiel
2: 1992, 24 do 29 marca, Ostenda, (Belgia), 76 zespołów[13]
1   Pilon:
Christian Mari, Mari-France Renoux, Philippe Rey, Marion Roth, Dominique Pilon
2   Lavazza:
Norberto Bocchi, Emanuele De Sario, Simonetta Paoluzi, Italo Santia, Alfredo Versace, Maria Teresa Lavazza
3   Tammens:
Carla Arnolds, Anton Maas, Marijke van der Pas, Bep Vriend, Kees Tammens
1: 1990, 21 do 25 marca, Bordeaux, (Francja), 96 zespołów[14]
1   Chevalley:
Paul Chemla, Elizabeth Faivre, Regis Lesguilleier, Nicole Lesguillier, Philippe Toffier, Ginette Chevalley
2   Moeller:
Jens Auken, Johannes Hulgaard, Judy Norris, Kirsten Steen Moller
3   Lavazza:
Norberto Bocchi, Andrea Buratti, Gabriella Olivieri, Italo Santia, Marilina Vanuzzi, Maria Teresa Lavazza

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ European Open Bridge Championships. [dostęp 2013-01-15]. (ang.).
  2. ↑ EBL: 6th EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS. Results. [dostęp 2013-06-27]. (ang.).
  3. ↑ EBL: 5th EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. [dostęp 2013-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-26)]. (ang.).
  4. ↑ EBL: 4th EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. [dostęp 2011-11-04]. (ang.).
  5. ↑ EBL: 3rd EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. [dostęp 2011-11-04]. (ang.).
  6. ↑ EBL: 2nd EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. [dostęp 2011-11-04]. (ang.).
  7. ↑ EBL: 1st EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS • Days and Rounds. [dostęp 2011-11-04]. (ang.).
  8. ↑ EBL: 7th EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS. Ostend, Belgium. 16 - 22 March 2002. Results & Participants. [dostęp 2013-01-19]. (ang.).
  9. ↑ EBL: 6th EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS. Bellaria, Italy. 18 - 24 March 2000. Results & Participants. [dostęp 2013-01-19]. (ang.).
  10. ↑ EBL: 5th EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS. Aachen, Germany. 28 March - 3 April 1998. Results & Participants. [dostęp 2013-01-19]. (ang.).
  11. ↑ EBL: 4th EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS. Monte Carlo, Monaco. 18 - 23 March 1996. Results & Participants. [dostęp 2013-01-19]. (ang.).
  12. ↑ EBL: 3rd EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS. Barcelona, Spain. 1994. Results & Participants. [dostęp 2013-01-19]. (ang.).
  13. ↑ EBL: 2nd EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS. Ostend, Belgium. 24 - 29 March 1992. Results & Participants. [dostęp 2013-01-19]. (ang.).
  14. ↑ EBL: 1st EUROPEAN OPEN CHAMPIONSHIPS. Bordeaux, France • 21 - 25 March 1990. Results & Participants. [dostęp 2013-01-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Drużynowe_otwarte_mistrzostwa_Europy_mikstów_w_brydżu_sportowym&oldid=72746820”