Droga wojewódzka nr 806

droga wojewódzka klasy Z

Droga wojewódzka nr 806 (DW806) – droga wojewódzka klasy Z łącząca Łuków z Międzyrzecem Podlaskim[2]. Jej długość wynosi ok. 27,7 km.

DW806
Początek drogi

Łuków[1]

Koniec drogi

Międzyrzec Podlaski[1]

Długość

27,7 km

Województwa

lubelskie

Zdjęcie

Historia numeracji

edytuj

Obecne oznaczenie droga otrzymała w grudniu 1985 roku[3]. Nieznane są wcześniejsze oznaczenia – na wydawanych ówcześnie przez Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych mapach i atlasach drogowych trasa umieszczana była jako droga drugorzędna, bez podawania numeracji[4]. W latach 1985 – 1999[5] arteria posiadała kategorię drogi krajowej, zaś do 2000 roku trasa biegła do Stoczka Łukowskiego. W 2000 roku odcinek Łuków – Stoczek Łukowski wraz z ówczesną drogą nr 803 Stoczek Łukowski – Wilga został przemianowany na drogę krajową nr 76[6].

Dopuszczalny nacisk na oś

edytuj

Na całej długości drogi dopuszczalny jest ruch pojazdów o nacisku pojedynczej osi do 8 ton[7].

Miejscowości leżące przy trasie DW806

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad, Wykaz numerów dróg wojewódzkich [online], Załącznik do zarządzenia Nr 18 Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 17 maja 2019 r., gddkia.gov.pl [dostęp 2020-02-28] (pol.).
  2. Wykaz dróg wojewódzkich – 01-01-2018, Zarząd Dróg Wojewódzkich w Lublinie, 2018 [dostęp 2018-05-09].
  3. Uchwała nr 192 Rady Ministrów z dnia 2 grudnia 1985 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych (M.P. z 1986 r. nr 3, poz. 16)
  4. Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. VI. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1980, s. 82, 85.
  5. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu dróg krajowych i wojewódzkich (Dz.U. z 1998 r. nr 160, poz. 1071)
  6. Zarządzenie nr 6 Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych z dnia 9 maja 2000 r. w sprawie nadania numerów drogom krajowym [online], Rzeczpospolita, 4 lipca 2000.
  7. Art. 41. 1. Po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej
    do 11,5 t, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
    2. Minister właściwy do spraw transportu ustala, w drodze rozporządzenia, wykaz:
    1) dróg krajowych oraz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 t,
    2) dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t
    – mając na uwadze potrzebę ochrony dróg oraz zapewnienia ruchu tranzytowego.
    3. Drogi wojewódzkie inne niż drogi określone na podstawie ust. 2 pkt 1, drogi powiatowe oraz drogi gminne stanowią
    sieć dróg, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t.

    Ustawa o drogach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1693)