Dobiesława

Dobiesława, Dobosława – staropolskie imię żeńskie, złożone z członów Dobie- ("stosowna, zdatna" albo "waleczna, dzielna") i -sława ("sława")^[1]. Po raz pierwszy odnotowane w dawnych dokumentach w 1284 roku^[2]. Imię to mogło oznaczać "ciesząca się słuszną sławą", "słynąca z dzielności" lub in. Niektóre możliwe staropolskie zdrobnienia: Dobachna, Dobala, Dobiechna, Dobka, Dochna^[1].

Dobiesława imieniny obchodzi 14 lutego i 13 maja^[3].

Znane osoby noszące imię Dobiesława:

Dobiechna, wdowa po Wojsławie - opiekunie Bolesława III Krzywoustego, prawdopodobna fundatorka kolegiaty św. Michała w Płocku

Męskie odpowiedniki: Dobiesław, Dobosław.

Przypisy

↑ ^a ^b A. Cieślikowa (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t.1, Kraków 2000, ISBN 83-87623-23-7
↑ W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 1 z. 3, (Ciemek-Dźwiżeń). Wrocław•Warszawa•Kraków•Gdańsk 1967
↑ Józef Bubak: Księga naszych imion. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 81. ISBN 83-04-03860-9.

[cieślikowa-1] A. Cieślikowa (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t.1, Kraków 2000, ISBN 83-87623-23-7

[2] W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 1 z. 3, (Ciemek-Dźwiżeń). Wrocław•Warszawa•Kraków•Gdańsk 1967

[3] Józef Bubak: Księga naszych imion. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 81. ISBN 83-04-03860-9.

[1]