Dmitrij Galamin

Karierę piłkarską Galamin rozpoczął w rodzinnej Moskwie, w juniorach Spartaka Moskwa. Nie przebił się jednak do pierwszej drużyny i został zawodnikiem innego stołecznego klubu, CSKA Moskwa. W 1981 roku zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze radzieckiej, ale dopiero w 1983 roku wywalczył sobie miejsce w podstawowym składzie tego zespołu. W 1984 roku spadł z CSKA do drugiej ligi, a w pierwszej ponownie występował w 1987 roku. Lata 1988–1989 znów upłynęły pod znakiem gry w drugiej lidze, a w 1990 roku drużyna z Galaminem ponownie grała w ekstraklasie ZSRR. Jako beniaminek została wicemistrzem kraju, a rok później wywalczyła mistrzostwo Związku Radzieckiego, jako ostatni zespół w historii. W tamtym roku Galamin zdobył także Puchar ZSRR (3:2 w finale z Torpedo Moskwa).

Na początku 1992 roku Galamin został piłkarzem hiszpańskiego Espanyolu Barcelona, w którym stał się trzecim Rosjaninem obok Igora Korniejewa i Dmitrija Kuzniecowa. W Primera División zadebiutował 16 lutego w przegranym 1:2 domowym meczu z Atlético Madryt. W sezonie 1992/1993 Espanyol spadł do Segunda División, ale już po roku wrócił do pierwszej ligi Hiszpanii. W trakcie sezonu 1994/1995 Dmitrij odszedł do Mérida UD i po pół roku gry w drugiej lidze zdecydował się zakończyć karierę.

W reprezentacji Związku Radzieckiego Galamin zadebiutował 23 listopada 1990 roku w wygranym 2:0 towarzyskim meczu z Trynidadem i Tobago. W barwach ZSRR rozegrał 12 meczów, a następnie wystąpił w jednym meczu reprezentacji Wspólnoty Niepodległych Państw. 6 października 1993 rozegrał swój pierwszy mecz w reprezentacji Rosji, przegrany 2:4 z Arabią Saudyjską. W 1994 roku został powołany przez selekcjonera Pawła Sadyrina do kadry na Mistrzostwa Świata w USA. Tam wystąpił jedynie w przegranym 1:3 grupowym meczu ze Szwecją, który był jego ostatnim w barwach rosyjskiej reprezentacji. Łącznie wystąpił w niej 6 razy.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Galamin został trenerem. W 2002 roku został szkoleniowcem Dynama Sankt Petersburg z Pierwszej Dywizji. W 2003 roku prowadził Kristałł Smoleńsk, a w drugiej połowie roku FK Chimki. W 2004 roku przyczynił się do awansu Tomu Tomsk do Premier Ligi, a następnie do 2006 roku był trenerem Anży Machaczkała. W drugiej połowie roku pracował w Spartaku Niżny Nowogród.

• Profil na stronie National Football Teams (ang.)