Dmitrij Charin

Dmitrij Wiktorowicz Charin (ros. Дмитрий Викторович Харин, ur. 16 sierpnia 1968 w Moskwie) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji bramkarza, reprezentant Związku Radzieckiego, WNP i Rosji.

Dmitrij Charin

Дмитрий Викторович Харин

Pełne imię i nazwisko	Dmitrij Wiktorowicz Charin
Data i miejsce urodzenia	16 sierpnia 1968 Moskwa
Wzrost	185 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1982–1987 Torpedo Moskwa 63 (0) 1988–1991 Dinamo Moskwa 40 (0) 1991–1992 CSKA Moskwa 34 (0) 1992–1999 Chelsea 118 (0) 1999–2002 Celtic F.C. 11 (0) 2002–2004 Hornchurch 23 (0) W sumie: 289 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1988–1991  ZSRR 6 (0) 1992  WNP 11 (0) 1992–1998  Rosja 23 (0) W sumie: 40 (0)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Seul 1988 piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons

Jeszcze jako junior zadebiutował w drużynie Torpeda Moskwa, z którym w 1986 zdobył Puchar ZSRR. Od 1988 był zawodnikiem Dinama Moskwa. W tym samym roku wraz z olimpijską reprezentacją ZSRR wywalczył złoty medal na Igrzyskach w Seulu, a następnie zadebiutował w pierwszej reprezentacji. Rywalizację o miejsce w bramce Sbornej przegrywał jednak z innymi, bardziej doświadczonymi zawodnikami (m.in. Rinatem Dasajewem). Pierwszym bramkarzem reprezentacji został dopiero w 1992 jako zawodnik innego moskiewskiego klubu – CSKA, z którym w 1991 zdobył ostatnie w historii Mistrzostwo ZSRR.

W grudniu 1992 został zawodnikiem angielskiego klubu Chelsea Przez kilka sezonów był pierwszym bramkarzem londyńskiej drużyny, jednak później stracił miejsce w składzie na rzecz Holendra Eda de Goeya i w 1999 na zasadzie wolnego transferu przeszedł do Celticu Tam jednak, m.in. z powodu kontuzji, również nie mógł wywalczyć miejsca w składzie. W 2003 przez pewien czas był zawodnikiem pozaligowego klubu Hornchurch F.C., a następnie zakończył karierę. Największe sukcesy klubowe odnosił jako zawodnik Chelsea – w 1997 zdobył Puchar Anglii, a w 1998 Puchar Ligi i Puchar Zdobywców Pucharów.

Odnosił również sukcesy jako zawodnik reprezentacji ZSRR. Poza złotym medalem olimpijskim zdobył także Mistrzostwo Europy juniorów w 1987 i Młodzieżowe Mistrzostwo Europy w 1990. W dorosłej reprezentacji ZSRR (w 1992 występującej jako drużyna Wspólnoty Niepodległych Państw) rozegrał 15 meczów. Uczestniczył w mistrzostwach Europy w 1992 w Szwecji. W reprezentacji Rosji, w latach 1993–1998, rozegrał zaś 23 mecze. Brał udział w mistrzostwach świata w USA w 1994 i mistrzostwach Europy w Anglii w 1996. Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem. Ostatnio pracował jako opiekun bramkarzy w Luton Town F.C.