Dirge
Dirge – piosenka napisana przez amerykańskiego muzyka Boba Dylana, którą nagrał w 1973 roku. Utwór wydano na albumie Planet Waves (1974).
| Wykonawca utworu z albumu Planet Waves | |
| Bob Dylan | |
| Wydany |
17 stycznia 1974 |
|---|---|
| Nagrywany |
14 listopada 1973 |
| Gatunek | |
| Długość |
5:37 |
| Twórca |
Bob Dylan |
| Producent |
Bob Dylan, Robbie Robertson, Rob Fraboni |
| Wydawnictwo | |
Historia
edytujPiosenka została nagrana 14 listopada 1973 roku podczas ostatniej (8.) sesji na potrzeby albumu Planet Waves. Materiał zarejestrowano w The Village Recorder Studio B w Los Angeles (stan Kalifornia)[1].
Ostatnie sesje były już właściwie sesjami miksującymi, a jednak Dylan zdecydował się na nagranie całkowicie nowego utworu, którego wcześniej nawet jeszcze nie próbował (prawdopodobnie muzyk uznał, że ma jeszcze coś innego do przekazania odbiorcom).
Tekst
edytujWarstwa liryczna piosenki była interpretowana na wiele sposobów. Wykazuje ona pewne podobieństwa do „Positively 4th Street”, więc była interpretowana jako kolejne pożegnanie z postacią Dylana będącą „głosem pokolenia”. W odrzuceniu wszystkich rzeczy, których kiedyś potrzebował, ta minimalistyczna piosenka zbliża się tematycznie do utworu „My Back Pages”. Jednakże wers I hate myself for loving you (tłum. nienawidzę siebie za to, że cię kocham), dopełniony potem słowami in this age of fiberglass I’m looking for a gem (tłum. w tym wieku włókna szklanego szukam klejnotu), sugeruje, że może to być także piosenka skierowana do żony – Sary. Według odmiennej interpretacji utworu podmiot liryczny przyznaje się do używania heroiny czy nawet homoseksualizmu.
Jeszcze inne światło rzuca oryginalny, zanotowany w spisie nagrań z sesji, tytuł – „Dirge for Martha”. „Dirge” jest angielskim terminem oznaczającym pogrzebowy hymn, lament czy smutny utwór (prozatorski, poetycki, muzyczny) w rodzaju trenu. Sugeruje on poważnie pozamałżeński romans Dylana, jego wstyd, ale i zarazem ulgę, gdy final curtain fell (tłum. końcowa kurtyna opadła)[2].
Personel
edytuj- 8. sesja
- Bob Dylan – gitara, wokal
- Robbie Robertson – gitara
Przypisy
edytuj- ↑ Heylin 1995 ↓, s. 94.
- ↑ Trager 2004 ↓, s. 148.
Bibliografia
edytuj- Paul Williams. Bob Dylan. Performing Artist 1960-1973. The Early Years. Omnibus Press. Nowy Jork, 2004 ISBN 1-84449-095-5.
- Clinton Heylin: Bob Dylan. The Recording Sessions 1960-1994. Nowy Jork: St. Martin Press, 1995. ISBN 0-312-13439-8.
- Oliver Trager: Keys to the Rain. The Definitive Bob Dylan Encyclopedia. Nowy Jork: Billboard Books, 2004. ISBN 0-8230-7974-0.