Delphine de Vigan

Delphine de Vigan
Data i miejsce urodzenia	1 marca 1966 ; Boulogne-Billancourt
Narodowość	francuska
Dziedzina sztuki	literatura
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Delphine de Vigan (ur. 1 marca 1966 w Boulogne-Billancourt) – francuska pisarka.

Jej pierwsza powieść, Jours sans faim (Dni bez głodu), została wydana w 2001 (wydawnictwo Grasset), pod pseudonimem Lou Delvig. Jest to dzieło autobiograficzne opowiadające o walce z anoreksją w wieku 19 lat^[1].

Jej czwarta powieść No et moi (No i ja), wydana w 2007, opowiada o wybitnie uzdolnionej nastolatce, która niesie pomoc młodej bezdomnej osobie. Książka otrzymała nagrodę Rotary^[2] i Prix des libraires (Nagroda księgarzy). Została przetłumaczona na ponad dwadzieścia języków, i przygotowywana jest jej filmowa adaptacja^[3].

W 2008 roku, Delphine Le Vigan uczestniczyła w publikacji zbioru pt. Sous le manteau (Spod lady), zawierającego erotyczne pocztówki z lat dwudziestych XX wieku (tzw. années folles).

W listopadzie 2009, z okazji Targów Książki w Krakowie^[4], jej powieść Les Heures souterraines otrzymała polską wersję Nagrody Goncourtów^[5]. W 2016 została Oficerem Orderu Sztuki i Literatury.

Publikacje

Jours sans faim, 2001 (Grasset) (pod pseudonimem Lou Delvig)
Les Jolis Garçons, 2005 (Jean-Claude Lattès)
Un soir de décembre, 2005 (Jean-Claude Lattès)
No et moi, 2007 (Jean-Claude Lattès), wyd. polskie : No i ja, Wydawnictwo Sonia Draga, 2011
Sous le manteau, 2008 (współautorka, Flammarion)
Les Heures souterraines, 2009 (Jean-Claude Lattès), wyd. polskie : Ukryte godziny, Wydawnictwo Sonia Draga, 2010
Rien ne s'oppose à la nuit, 2011 (Jean-Claude Lattès), wyd. polskie : Nic nie oprze się nocy, Wydawnictwo Sonia Draga, 2012
D'après une histoire vraie, 2015 (Jean-Claude Lattès), wyd. polskie : Prawdziwa historia, Wydawnictwo Sonia Draga, 2016. Zobacz też: Prawdziwa historia (film z 2017 roku)
Les Loyautés, 2018, wyd. polskie : Lojalność, Wydawnictwo Sonia Draga, 2019
Les Gratitudes, 2019, wyd. polskie : Wdzięczność, Wydawnictwo Sonia Draga, 2020

Przypisy

↑ "Résumé du livre", www.evene.fr.
↑ "Prix 2008 - No et moi...", www.rotary-francophone.org.
↑ "Delphine de Vigan, mi-guépard mi-hérisson", lefigaro.fr.
↑ "„Ukryte godziny” polskim wyborem 2008", www.tvp.info.
↑ "Liste Goncourt : le choix polonais", www.prix-litteraires.net.

[1] "Résumé du livre", www.evene.fr.

[2] "Prix 2008 - No et moi...", www.rotary-francophone.org.

[3] "Delphine de Vigan, mi-guépard mi-hérisson", lefigaro.fr.

[4] "„Ukryte godziny” polskim wyborem 2008", www.tvp.info.

[5] "Liste Goncourt : le choix polonais", www.prix-litteraires.net.

[1]