Dassault/Dornier Alpha Jet
Dassault/Dornier Alpha Jet – samolot szkolny do szkolenia zaawansowanego oraz lekki samolot szturmowy. Powstał we współpracy niemiecko-francuskiej.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
samolot szkolno-bojowy, lekki samolot szturmowy |
| Załoga |
1 lub 2 (uczeń i instruktor) |
| Historia | |
| Data oblotu |
26 października 1973 |
| Lata produkcji |
1973-1984 |
| Wycofanie ze służby |
wciąż w użytkowaniu |
| Liczba egz. |
ok. 500 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 × SNEMCA/Turboméca Larzac 06-C4 ub Larzac 04-C20 |
| Ciąg |
2X 26,48 kN lub 2X 34,2 kN |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
9,11 m |
| Długość |
11,75 m |
| Wysokość |
4,19 m |
| Powierzchnia nośna |
17,5 m² |
| Masa | |
| Własna |
3500 kg |
| Startowa |
8000 kg |
| Uzbrojenia |
2500 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
1000 km/h |
| Pułap |
13700 m |
| Zasięg |
4000 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| podwieszane pod kadłubem działko Mauser 27 mm lub DEFA 30 mm, pięć zewnętrznych węzłów na rakiety AIM-9 Sidewinder, R550 Magic lub AGM-65 Maverick, bomby | |
| Użytkownicy | |
| Argentyna (FMA IA 63 Pampa), Belgia, Kamerun, Kanada, Egipt, Francja, Niemcy, Maroko, Nigeria, Portugalia, Katar, Tajlandia, Togo, Wielka Brytania, Wybrzeże Kości Słoniowej | |
| Rzuty | |
| |
Historia
edytujW 1969 roku został rozpisany we Francji i w RFN konkurs na samolot treningowo-bojowy. Rok wcześniej francuski koncern lotniczy Dassault-Breguet wraz z niemieckim Dornierem opracowały samolot nazwany Alpha Jet, który w 1970 roku zwyciężył w tym konkursie. Po podziale zadań pomiędzy wytwórnie przystąpiono do budowy pierwszych egzemplarzy, po dwa w każdym z państw. Prototyp samolotu wzniósł się w powietrze w październiku 1973 roku, do 1977 roku zakończono z powodzeniem próby wszystkich czterech egzemplarzy.
Produkcja
edytujPo zebraniu zamówień przystąpiono do produkcji seryjnej samolotów w dwóch podstawowych wersjach: szkolno-treningowej oraz szturmowej. Niemcy miały otrzymać 175 lekkich samolotów szturmowych bezpośredniego wsparcia pola walki Alpha Jet A i dwumiejscowej wersji treningowej AT, Francja 176 w wersji szkolno-treningowej Alpha Jet E. Poszczególne wersje posiadały identyczny płatowiec, zespół napędowy i podwozie, różniły się elementami wyposażenia oraz możliwością przenoszenia bogatszego uzbrojenia przez wersję szturmową. Francja otrzymała zamówione samoloty w latach 1979-1985, podobne maszyny otrzymały również Belgia, Egipt (gdzie były produkowane) oraz kilka innych państw. Niemieckie dostawy odbywały się w latach 1979-1983. W latach 90. XX w. Luftwaffe zaczęła wycofywanie swoich maszyn. Zainteresowane nimi są m.in. Francja (tymczasowo, też planuje ich późniejszą wymianę), Egipt i inne kraje. Ogółem zbudowano około pięćset samolotów Alpha Jet. Portugalia użytkowała swoje samoloty od 1993 roku, kiedy to pozyskano 50 samolotów z Niemiec, do 2018 roku. 13 stycznia 2018 roku uroczyście pożegnano ostatni Alpha Jet pozostający na służbie Portugalskich Sił Powietrznych[1].
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Dawid Rendall Jane's Lotnictwo Przewodnik Encyklopedyczny Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 2001, s. 103 ISBN 83-7150-819-0 (pl.)
- Portal Lotnicza Polska (pl.)
Porównywalne samoloty
edytuj- AIDC AT-3A Tzu-chung
- FMA IA 63 Pampa (powstał na podstawie planów Dassault/Dornier Alpha Jet)
- Aermacchi S-211
- Aero L-39 Albatros
- Aero L-59 Super Albatros
- BAE Hawk
- CASA C-101
- Kawasaki T-4
- PZL I-22 Iryda
- SOKO G-4 Super Galeb
- SOKO J-22 Orao
- T-45 Goshawk
- IAR-99