Czuppa

W 1413 roku podczas unii horodelskiej doszło do przyjęcia przez polskie rodziny szlacheckie, bojarów litewskich wyznania katolickiego (tzw. adopcja herbowa). Jednym z ważniejszych dowodów tamtego wydarzenia jest istniejący do dziś dokument, do którego przyczepione są pieczęcie z wizerunkami herbów szlacheckich^[1].

Z dokumentu dowiadujemy się o istnieniu Czupy, który został adoptowany przez przedstawicieli Korczaków^[1].

Informacje o herbownych Korczaka z terenów Wołynia (ówcześnie należącego do Wielkiego Księstwa Litewskiego) pojawiają się dopiero w 1431 roku, kiedy to został sporządzony akt panów litewskich, ręczących za więźniów z obozu wielkiego księcia Świdrygiełły. Występują tam wówczas dwaj bojarzy litewscy, Hrynko Klukowicz i Bohowityn, którzy przywieszają do tego aktu swoje pieczęcie z herbem Korczak. Polski historyk, Władysław Semkowicz, twierdzi, że mogli oni pozostawać w związku rodzinnym z omawianym Czupą lub też byli gałęzią rodu, z którego Czupa się wywodził^[1].

Faktem jest natomiast, że na Litwie już w poł. XV w. występuje rodzina Iliniczów, która później zalicza się do rodu Korczaków, a która może bezpośrednio pochodzi od wspomnianego Czupy^[1].

Semkowicz dodaje, że Szeszupa to nazwa dopływu lewobrzeżnego Niemna, który w rejzach krzyżackich nosi nazwę Czuppa^[1].

• ród herbowy
• heraldyka
• lista polskich herbów szlacheckich

• WładysławW. Semkowicz WładysławW., Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. 1928-1929, t. IX, Kraków: Polskie Towarzystwo Heraldyczne we Lwowie, 1930, s. 337 .