Codex Veronensis

Codex Veronensis (w systemie beurońskim oznaczony siglum b lub 4) – pochodzący z IV lub V wieku n.e. łaciński kodeks purpurowy zawierający Ewangeliarz. Tekst, został napisany tuszem w kolorze srebrnym, czasami złotym, na barwionym na purpurowo welinie. Reprezentuje tekst starołaciński. Ewangelie są ułożone w porządku zachodnim^[1].

Opis

Manuskrypt zawiera łaciński tekst czterech Ewangelii. Ma on kilka luk (Mateusza 1:1-11; 15:12-23; 23:18-27; Jana 7:44-8:12; Łukasza 19:26-21:29; Marka 13:9-19; 13:24-16:20)^[2], przy czym tekst Jana 7:44-8:12 został w tym kodeksie pominięty. Manuskrypt jest uszkodzony.

W Łukasza 8:21 przekazuje αυτον w miejsce αυτους; wersję αυτον zawierają też ${\mathfrak {P}}^{75}$ i minuskuł 705^[3].

W Jana 1:34 przekazuje ὁ ἐκλεκτός wspólnie z manuskryptami ${\mathfrak {P}}^{5}$ , ${\mathfrak {P}}^{106}$ , א, e, ff², syr^{cur, sin}.

W Jana 14:14 pomija pełny wers wspólnie z kodeksami X, f¹, 565, 1009, 1365, ℓ 76, ℓ 253, vg^mss, syr^{sin, pal}, arm, geo, Diatessaron^[4].

Łaciński tekst kodeksu reprezentuje tekst zachodni w recenzji europejskiej^[5]. W opinii Francisa C. Burkitta, badacza z początku XX wieku, ten typ tekstu reprezentuje tekst, który Hieronim wykorzystał jako podstawę Wulgaty^[6].

Manuskrypt został zbadany przez Giuseppe Bianchiniego w połowie XVIII wieku. Tekst kodeksu był edytowany przez Bianchiniego, Johanness Belsheima oraz Jülichera^[7]^[1].

Nazwa kodeksu pochodzi od miasta Werona gdzie jest przechowywany.

Zobacz też

Lista łacińskich manuskryptów Nowego Testamentu

Przypisy

↑ ^a ^b Bruce M. Metzger, The Early Versions of the New Testament, Oxford University Press, 1977, str. 296.
↑ Frederick Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament, Vol. 2. Wyd. IV. London: George Bell & Sons, 1894, s. 45. (ang.).
↑ NA26, str. 181
↑ UBS3, str. 390.
↑ Caspar R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 2. Lipsk: 1902, s. 601. (ang.).
↑ Bruce M. Metzger, The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption, and Restoration, Oxford University Press 2005, str. 102.
↑ Johannes Belsheim, Codex Veronensis. Quattuor Evangelia (Praga, 1904).

[Metzger-1] Bruce M. Metzger, The Early Versions of the New Testament, Oxford University Press, 1977, str. 296.

[Scrivener-2] Frederick Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament, Vol. 2. Wyd. IV. London: George Bell & Sons, 1894, s. 45. (ang.).

[3] NA26, str. 181

[4] UBS3, str. 390.

[Gregory-5] Caspar R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 2. Lipsk: 1902, s. 601. (ang.).

[6] Bruce M. Metzger, The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption, and Restoration, Oxford University Press 2005, str. 102.

[7] Johannes Belsheim, Codex Veronensis. Quattuor Evangelia (Praga, 1904).

[1]