Chodorków
Chodorków (ukr. Ходорків) – miasteczko (1371 mieszkańców; 0,7037 km²) w obwodzie żytomierskim, w rejonie popilnianskim nad rzeką Irpień[2].
 Dwór w Chodorkowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Wysokość |
212 m n.p.m. |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+380 4137 |
| Kod pocztowy |
13520 |
Położenie na mapie obwodu żytomierskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 50°05′50″N 29°18′29″E/50,097222 29,308056
| |
Założone w roku 1471. Siedziba dawnej gminy Chodorków w powiecie skwirskim w guberni kijowskiej. Pod koniec XIX w. przedmieście miasteczka nazywało się Pustelniki[3].
Podczas okupacji hitlerowskiej, w lesie 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 200 osób. 15 października 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali na terenie kołchozu Widrodżennia[4].
Zamek, dwór
edytuj- zamek wybudowany przez Tyszów
- dwór wybudowany w stylu stanisławowskim, od frontu ryzalit z czterema kolumnami jońskimi. Główna część piętrowa zwieńczona trójkątnym frontonem[5]; w połowie XIX wieku było własnością Konstantego Świdzińskiego, który gromadził tam swoje zbiory dzieł sztuki. W tamtym czasie Chodorków zaliczany był do powiatu skwirskiego guberni kijowskiej[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu żytomierskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
- ↑ a b S. Orgelbranda Encyklopedja Powszechna. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów, XIX i pocz. XX wieku (może wymagać uaktualnienia).
- ↑ Pustelniki, przedmieście, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 310.
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1537.
- ↑ Antoni Urbański Memento kresowe, Warszawa, 1929, s. 79
Linki zewnętrzne
edytuj- Chodorków, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 608.
- Chodorków na stronie Rady Najwyższej Ukrainy