Changlu Zongze (chiń. 長蘆宗賾; pinyin Chánglú Zōngzé; kor. 장노종? Changno Chong?; jap. Chōro Shūjaku; wiet. Trường Lư Tông Trách; ur. XI wiek, zm. XII wiek) – chiński mistrz chan szkoły yunmen, autor Chanyuan qinggui oraz Zuochan yi

Changlu Zongze
長蘆宗賾
Data urodzenia

XI wiek

Data śmierci

XII wiek

Szkoła

yunmen

Nauczyciel

Changlu Yingfu

Zakon

chan

Życiorys

edytuj

Ponieważ stracił swojego ojca we wczesnym wieku, był wychowywany przez matkę. Najpierw studiował konfucjanizm, a następnie zwrócił się w stronę buddyzmu. Do zakonu przyjmował go mistrz chan Fayun Faxiu (10271090) w klasztorze Yunmen, prawdopodobnie gdy miał 29 lat. Następnie był uczniem mistrza chan Changlu Yingfu (brata dharmicznego Fayuna Faxiu).

O jego życiu niewiele wiadomo. Po doświadczeniu nagłego oświecenia działał jako mistrz chan. Otrzymał tytuł Cijue Dashi (Wielki Mistrz Współczucia i Oświecenia).

Napisał dwie bardzo popularne w swoim czasie prace:

  • Chanyuan qinggui (1103) – obszerne dzieło poświęcone regułom klasztornym
  • Zuochan yi – pierwszy podręcznik medytacji chan

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

43/16. Dongshan Xiaocong?
44/17. Fori Qisong (10071072)
  • 46/19. Changlu Zongze (bd) autor „Zuochan yi” oraz „Chanyuan qinggui”
  • 47/20.
  • 48/21.

Bibliografia

edytuj
  • Carl Bielefeldt: Ch’ang-lu Tsung-tse’s ‘Tso-ch’an I’ and the ‘Secret’ of Zen Meditation. W: Peter N. Gregory: Traditions of Meditation in Chinese Buddhism. Wyd. 1. Honolulu: University of Hawaii Press, 1986, s. 129–153. ISBN 0-8248-1088-0.