Castor 2 (człon rakiety)
Castor 2 – amerykański człon wielu rakiet nośnych używanych od lat 60. do 90. XX wieku, głównie rodziny Blue Scout, Scout i Delta oraz japońskich serii H i N. Spalał stały materiał pędny. Jego konstrukcja wywodzi się z taktycznych rakiet Sergeant[1]. Człony Castor 2 były używane ponad 1050 razy.
Producent | |
---|---|
Człon rakiet |
Advanced Scout, Blue Scout 1, Blue Scout 2, Blue Scout Junior, Delta 0100, Delta 1000, Delta 2000, Delta L, Delta M, Delta N, H-I, N-I, N-2, Scout A, Scout B, Scout D, Scout F, Scout G |
Materiały napędowe |
stały materiał pędny |
Rok pierwszego startu |
1960 |
Rok ostatniego startu |
1994 |
Koszt jednostkowy |
1,01 mln USD |
Osiągi | |
Siła ciągu przy starcie |
258,915 (w próżni) kN |
Impuls właściwy w próżni |
262 s |
Impuls właściwy na poz. morza |
232 s |
Maks. czas działania |
37 s |
Wymiary | |
Długość |
6,04 m |
Średnica |
0,79 m |
Rozpiętość |
0,79 m |
Masa pustego |
695 kg |
Masa maksymalna |
4424 kg |
Silniki | |
Silnik 1. |
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Mark Wade: Castor 2. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2015-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-10)]. (ang.).