Bruce Golding

Bruce Golging urodził się w 1947 w Chapelton w regionie Clarendon. Jego ojciec, Tacius Golding, był pierwszym przewodniczącym Izby Reprezentantów w niepodległej Jamajce. W wieku 5 lat rozpoczął edukację w szkole podstawowej Watermount Elementary School. W styczniu 1954 przeniósł się do szkoły Skibo Elementary School, a w czerwcu 1954 do Macca Tree Elementary. W 1955 zamieszkał w Alpha, gdzie ukończył szkołę Alpha Primary. Następnie uczęszczał do szkoły średniej St. George’s College w Kingston. W 1969 ukończył ekonomię na Uniwersytecie Indii Zachodnich^[1][2].

W 1968 został członkiem zarządu Komisji Loterii Narodowych. W tym samym roku został wybrany wiceprzewodniczącym Jamajskiej Partii Pracy (JLP) w okręgu West St. Catherine. W 1969, tuż po zakończeniu studiów, został wybrany deputowanym do Izby Reprezentantów z ramienia JLP w tym okręgu. W 1970 był współzałożycielem organizacji młodzieżowej JLP – "Młoda Jamajka" (Young Jamaica). W 1974 objął stanowisko sekretarza generalnego JLP^[1][2].

W wyborach w 1976 nie uzyskał mandatu deputowanego. W 1977 został mianowany w skład Senatu. Po kolejnych wyborach w 1980 zachował mandat senatora. W tym samym roku objął również stanowisko ministra budownictwa. W wyborach w 1983, 1989 oraz w 1993 uzyskał mandat deputowanego do Izby Reprezentantów. W 1984 został mianowany przewodniczącym JLP i kilkakrotnie pełnił obowiązki szefa rządu w czasie nieobecności Edwarda Seaga^[1][2].

Po porażce wyborczej JLP w 1989, objął funkcję ministra finansów w gabinecie cieni. Niezadowolony z polityki partii, w 1995 opuścił szeregi Jamajskiej Partii Pracy i założył własne ugrupowanie Narodowy Ruch Demokratyczny (National Democratic Movement). W wyborach w 1997 oraz w 2002 partia ta nie zdobyła żadnego mandatu^[1][2].

Po wyborach w 2002, Golding powrócił do Jamajskiej Partii Pracy. W tym samym roku został mianowany do Senatu. W lutym 2005 zastąpił na stanowisku przewodniczącego JLP Edwarda Seaga, objął również funkcję ministra spraw zagranicznych i ministra handlu w gabinecie cieni. W kwietniu 2005 objął mandat deputowanego po Edwardzie Seaga, zostając liderem opozycji w parlamencie^[1][2].

W wyborach parlamentarnych 3 września 2007 Jamajska Partia Pracy odniosła zwycięstwo, zdobywając 33 z 60 mandatów w parlamencie. Dotychczasowa premier Portia Simpson-Miller zaakceptowała wyniki głosowania i swoją porażkę dwa dni później^[3]. 11 września 2007 Golding został zaprzysiężony przez gubernatora generalnego na stanowisko szefa rządu, obejmując również funkcje ministra planowania i rozwoju, obrony oraz informacji i telekomunikacji^[1][2].

W maju 2010 rząd Goldinga, pod wpływem nacisków ze strony opinii społecznej, zgodził się na ekstradycję domniemanego barona narkotykowego Christophera Coke'a do Stanów Zjednoczonych. Wcześniej przez 9 miesięcy był temu przeciwny, uzasadniając swoją decyzję błędami prawnymi w zbieraniu dowodów przeciw podejrzanemu. Decyzja rządu spowodowała wybuch zamieszek i starć na ulicach Kingston, w których zginęło ponad 70 osób^[4][5].

We wrześniu 2011 premier Golding zapowiedział rezygnację ze stanowiska szefa rządu oraz lidera Jamajskiej Partii Pracy. Powodem jego decyzji była sprawa ekstradycji Christophera Coke'a^[6]. 10 października 2011 kandydatem na nowego szefa partii został Andrew Holness^[7]. 18 października 2011 premier Golding ogłosił rezygnację ze stanowiska premiera i przekazanie urzędu Holnessowi^[8], co nastąpiło 23 października 2011^[9].

Bruce Golding jest żonaty, ma troje dzieci^[1][2].

• Jamaica Labour Party (ang.)