Batyżowieckie Czuby
Batyżowieckie Czuby (słow. Batizovský hrb) – odcinek grani głównej Tatr Wysokich pomiędzy dwoma siodłami Batyżowieckiej Przełęczy – Zachodnią Batyżowiecką Przełęczą a Wschodnią Batyżowiecką Przełęczą[1]. Pierwsza z nich oddziela Batyżowieckie Czuby od Wielkiego Batyżowieckiego Szczytu, zaś druga od Targanej Turni w masywie Zadniego Gerlacha[2].
![]() Batyżowieckie Czuby na prawo od Batyżowieckiego Szczytu pośrodku zdjęcia | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Położenie na mapie Tatr ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
![]() |
Batyżowieckie Czuby stanowią prawie poziomy odcinek grani bez żadnych wybitniejszych wzniesień[1].
Jako pierwsi grań Batyżowieckich Czub od Zachodniej do Wschodniej Batyżowieckiej Przełęczy przeszli 8 sierpnia 1907 r. Ferenc Kienast oraz przewodnicy Johann Breuer i Paul Spitzkopf-Urban[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XI. Wschodni Szczyt Żelaznych Wrót – Batyżowieckie Czuby. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 154.
- ↑ Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XII. Wschodnia Batyżowiecka Przełęcz – Litworowa Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1965, s. 28–31.