Barbara Maciejczyk
Barbara Maria Maciejczyk (ur. 26 sierpnia 1981 w Białej Podlaskiej, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polska stewardesa, która zginęła w katastrofie pod Smoleńskiem.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kwatera K II, rząd 2, grób 3[1] |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujW 2002 roku ukończyła szkołę średnią i kontynuowała naukę na Wydziale Filologii Słowiańskiej Uniwersytetu Warszawskiego, w Wyższej Szkole Komunikowania i Mediów Społecznych im. Jerzego Giedroycia w Warszawie i Studium Zarządzania Zasobami Ludzkimi[2].
2 stycznia 2007 roku rozpoczęła pracę w 36 Specjalnym Pułku Lotnictwa Transportowego[2] i od 16 lutego 2009 roku pracowała na stanowisku stewardesy[3]. Wylatała ok. 1397 godzin[2]. Zginęła 10 kwietnia 2010 roku w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej[4][5]. W trakcie lotu PLF 101 pełniła w samolocie Tu-154M nr 101 funkcję szefowej pokładu w załodze samolotu[3].
16 kwietnia 2010 roku została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[6] za wybitne zasługi w służbie państwu i społeczeństwu, na wniosek premiera Donalda Tuska[7]. 25 kwietnia pochowano ją z honorami wojskowymi w Kwaterze Smoleńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie wraz z trzema innymi członkami załogi samolotu: ppłk. pil. Robertem Grzywną, ppor. Andrzejem Michalakiem i stewardesą Natalią Januszko[8]. W uroczystościach wziął udział m.in. dowódca 36 Specjalnego Pułku Lotnictwa Transportowego płk. dypl. pilot Ryszard Raczyński oraz lotnicy, studenci i mieszkańcy stolicy[9]. W trakcie uroczystości nad cmentarzem przeleciały w szyku cztery samoloty TS-11 Iskra ciągnące za sobą 4 smugi biało-czerwonego dymu[8]. Był to zespół akrobacyjny Sił Powietrznych „Biało-Czerwone Iskry” z Dęblina[8].
2 maja 2010 roku, już po zakończeniu akcji zabezpieczania szczątków samolotu i porządkowania terenu, na miejscu katastrofy odnaleziono (wraz z innymi przedmiotami) zdjęcie paszportowe Maciejczyk; w sprawie tej zaalarmowano m.in. ambasadę polską w Moskwie, Ministerstwo Sprawiedliwości i Kancelarię Prezydenta RP[10].
W 2010 roku nagrobek Maciejczyk na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, wraz z nagrobkami 27 innych pochowanych tam osób, stał się integralną częścią pomnika ku czci ofiar katastrofy w Smoleńsku[11], który odsłonięto 10 listopada 2010 roku[12]. 10 maja 2011 roku w Galerii Podlaskiej w Białej Podlaskiej otwarto wystawę upamiętniającą gen. broni pil. Andrzeja Błasika oraz Barbarę Maciejczyk.
Przypisy
edytuj- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Warszawie. [dostęp 2016-02-11].
- ↑ a b c Zginęli w katastrofie Tu-154M. 36splt.sp.mil.pl (archive.org). [dostęp 2010-06-05].
- ↑ a b Raport końcowy w sprawie ustalenia okoliczności i przyczyn katastrofy samolotu TU-154M Nr 101 pod Smoleńskiem. komisja.smolensk.gov.pl, 27 lipca 2011. s. 25. [dostęp 2011-07-31].
- ↑ Lista pasażerów i załogi samolotu TU-154. mswia.gov.pl, 10 kwietnia 2010. [dostęp 2010-05-01].
- ↑ Informacja o przedstawicielach Ministerstwa Obrony Narodowej i Sił Zbrojnych RP, którzy ponieśli śmierć w katastrofie. wp.mil.pl, 2010-04-10. [dostęp 2010-04-12].
- ↑ Komunikat Nr 163/VI kad.. Biuro Prasowe Kancelarii Sejmu, 16 kwietnia 2010. [dostęp 2010-04-30].
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 587
- ↑ a b c Pożegnano członków załogi Tu154. dziennik.pl, 2010-04-25. [dostęp 2010-07-12].
- ↑ Pogrzeby członków załogi TU-154. „Teraz jak orły będą szybowali po niebie”. gazeta.pl, 2010-04-25. [dostęp 2010-07-17].
- ↑ Puste portfele i paski bez zegarków na miejscu katastrofy. wiadomosci.wp.pl, 6 maja 2010. [dostęp 2010-05-09].
- ↑ Smoleńsk – pomnik – Powązki. money.pl, 29 października 2010. [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Odsłonięcie pomnika. „Pustka i żal”. polskieradio.pl, 10 listopada 2010. [dostęp 2010-11-11].