Artur Bietierbijew

rosyjski bokser
To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 21 sie 2024. Od tego czasu wykonano 4 zmiany, które oczekują na przejrzenie.

Artur Asilbiekowicz Bietierbijew, ros. Артур Асильбекович Бетербиев (ur. 21 stycznia 1985[1]) – rosyjski i kanadyjski[2] bokser, mistrz, wicemistrz świata i dwukrotny mistrz Europy amatorów. Aktualny zawodowy mistrz świata organizacji WBC, IBF i WBO w kategorii półciężkiej.

Artur Bietierbijew
Артур Бетербиев
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Artur Asilbiekowicz Bietierbijew

Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1985
Chasawjurt

Obywatelstwo

Kanada

Wzrost

182 cm

Kategoria wagowa

junior ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

20

Zwycięstwa

20

Przez nokauty

20

Porażki

0

Remisy

0

Nieodbyte

0

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Mistrzostwa świata
złoto Mediolan 2009 do 81 kg
srebro Chicago 2007 do 81 kg
Mistrzostwa Europy
złoto Płowdiw 2006 do 81 kg
złoto Moskwa 2010 do 81 kg
  1. Bilans walk aktualny na 13 stycznia 2024.

Kariera amatorska

edytuj

Mistrz świata amatorów z 2009 roku w Mediolanie i wicemistrz dwa lata wcześniej w Chicago. Dwukrotny mistrz Europy (2006, 2010).

W 2008 roku wygrał w Warszawie turniej im. Feliksa Stamma w kategorii do 81 kg. Następnie startował w igrzyskach olimpijskich w Pekinie, przegrywając pojedynek o awans do ćwierćfinału z późniejszym triumfatorem, Chińczykiem Zhang Xiaopingiem 2:8.

Kariera zawodowa

edytuj

Debiutuje na zawodowych ringach 8 czerwca 2013 w Montrealu nokautując Amerykanina Christiana Cruza w drugiej rundzie.

27 września 2014 na gali w Montrealu znokautował w drugiej rundzie byłego mistrza świata IBF wagi półciężkiej Amerykanina Tavorisa Clouda (24-3, 19 KO), zdobywając wakujący tytuł mistrza Ameryki Północnej NABF[3].

4 kwietnia 2015 na gali Pepsi Coliseum w Quebec City wygrał przez nokaut w czwartej rundzie z Hiszpanem Gabrielem Campillo (25-7-1, 12 KO). Stawką dwunastorundowego pojedynku była pozycja numer dwa w rankingu federacji IBF[4].

12 czerwca 2015 w Chicago wygrał przez techniczny nokaut w siódmej rundzie z Amerykaniem Alexandrem Johnsonem (16-3, 7 KO)[5].

4 czerwca 2016 w Montrealu pokonał przez techniczny nokaut w czwartej rundzie Argentyńczyka Ezequiel Osvaldo Maderna (23-3, 15 KO).

11 listopada 2017 roku, po jedenastu zawodowych zwycięstwach z rzędu, przystąpił w amerykańskim Fresno do walki o wakujący pas mistrza świata organizacji IBF. Jego rywalem był Niemiec Enrico Koelling (23-1, 6 KO). Zwyciężył przez nokaut w ostatniej, dwunastej rundzie i został nowym czempionem.

6 października 2018 w Chicago, wygrał przez techniczny nokaut w czwartej rundzie z Callumem Johnsonem (17-1, 12 KO), skutecznie broniąc tytuł mistrza świata federacji IBF.

4 maja 2019 roku w Stockton Arena w Kalifornii w drugiej obronie tytułu mistrza świata wagi półciężkiej federacji IBF, pokonując przez nokaut w piątej rundzie Radivoje Kalajdzica (24-2, 17 KO)j[6].

18 października 2019 roku w Filadelfii zunifikował tytuły mistrza świata federacji IBF oraz WBC w wadze półciężkiej, pokonując przez TKO w 10. rundzie reprezentanta Ukrainy Oleksandra Hwozdyka (17-1, 14 KO).

13 stycznia 2024 roku w Quebec City pokonał przez TKO w 7. rundzie Calluma Smitha (29-1, 21 KO), broniąc tytułów mistrza świata federacji WBC, WBO i IBF w wadze półciężkiej[7].

Lista walk zawodowych

edytuj
Statystyka stoczonych walk zawodowych
Zwycięstw: 20 (KO – nokautów: 20, walk zakończonych na punkty: 0)
Przegranych: 0 (KO – nokautów: 0, walk zakończonych na punkty: 0)
Remisów: 0
Rezultat Bilans Przeciwnik Typ Runda, czas Data Miejsce Uwagi
Zwycięstwo 20-0   Callum Smith (29-1) TKO 7 (12) 2:00 13 stycznia 2024   Centre Videotron, Quebec City ObronIŁ mistrzowskie pasy WBO, WBC i IBF w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 19-0   Anthony Yarde (23-2) TKO 8 (12)

2:01

28 stycznia 2023   Wembley Arena, Londyn Obronił mistrzowskie pasy WBO, WBC i IBF w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 18-0   Joe Smith Jr. (28-3) TKO 2 (12)

2:19

18 czerwca 2022   Hulu Theater, Nowy Jork Obronił mistrzowskie pasy WBC i IBF w wadze półciężkiej, Zdobył pas mistrzowski WBO w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 17-0   Marcus Browne (24-1) KO 9 (12)

0:46

17 grudnia 2021   Bell Centre, Montreal, Quebec Obronił mistrzowskie pasy WBC i IBF w wadze półciężkiej.
Zwycięstwo 16-0   Adam Deines (19-1-1) TKO 10 (12)

1:30

20 marca 2021   Megasport Arena, Moskwa Obronił mistrzowskie pasy WBC i IBF w wadze półciężkiej.
Zwycięstwo 15-0   Oleksandr Hwozdyk (17-0) TKO 10 (12)

2:49

18 października 2019   Liacouras Centre, Filadelfia Zunifikował mistrzowskie pasy WBC i IBF w wadze półciężkiej.
Zwycięstwo 14-0   Radivoje Kalajdzic (24-1) KO 5 (12) 0:13 4 maja 2019   Stockton Arena, Stockton, Kalifornia Obronił pas mistrza świata organizacji IBF w wadze półciężkiej.
Zwycięstwo 13-0   Callum Johnson (17-0) KO 4 (12) 6 października 2018   Windrust Arena, Chicago Obronił pas mistrza świata organizacji IBF w wadze półciężkiej.
Zwycięstwo 12-0   Enrico Koelling (23-1) KO 12 (12) 11 listopada 2017   Save Mart Arena, Fresno Wywalczył wakujący pas mistrza świata organizacji IBF w wadze półciężkiej.
Zwycięstwo 11-0   Isidro Ranoni Prieto (26-1-3) TKO 1 (12) 23 grudnia 2016   Lac Leamy Casino, Gatineau
Zwycięstwo 10-0   Ezequiel Osvaldo Maderna (23-2) TKO 4 (12) 4 czerwca 2016   Bell Centre, Montreal, Quebec
Zwycięstwo 9-0   Alexander Johnson (16-2) TKO 7 (10) 12 czerwca 2015   UIC Pavilion, Chicago, Illinois
Zwycięstwo 8-0   Gabriel Campillo (25-6-1) KO 4 (12) 2:22 4 kwietnia 2015   Colisee de Quebec, Québec, Quebec
Zwycięstwo 7-0   Jeff Page Jr. (15-0) TKO 2 (10), 2:21 19 grudnia 2014   Colisee de Quebec, Quebec City, Quebec Wygrał wakujące tytuły WBO NABO oraz IBF North American w wadze półciężkiej. Obronił tytuł NABF w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 6-0   Tavoris Cloud (24-2) KO 2(12), 0:38 27 września 2014   Bell Centre, Montreal, Quebec Zdobył wakujący tytuł NABF w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 5-0   Alvaro Enriquez (12-12-2) TKO 1 (6), 2:38 28 sierpnia 2014   Complexe Sportif Sportscene, Mont-Saint-Hilaire, Quebec
Zwycięstwo 4-0   Gabriel Lecrosnier (4-2) TKO 4 (6), 2:44 18 stycznia 2014   Bell Centre, Montreal, Quebec
Zwycięstwo 3-0   Billy Bailey (12-17) KO 1 (6), 2:49 30 listopada 2013   Colisee de Quebec, Quebec City, Quebec
Zwycięstwo 2-0   Rayco Saunders (23-20-1) RTD 3 (6), 3:00 28 września 2013   Bell Centre, Montreal, Quebec
Zwycięstwo 1-0   Christian Cruz (12-14-1) TKO 2 (4), 2:21 8 czerwca 2013   Bell Centre, Montreal, Quebec debiut zawodowy

TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty

Przypisy

edytuj
  1. Artur Beterbiyev Bio, Stats, and Results | Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2010-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)].
  2. Alan Baldwin, Beterbiev set to fight as Canadian after Russian ban, says WBC boss, „Reuters”, 20 kwietnia 2022 [dostęp 2022-06-19] (ang.).
  3. Artur Bietierbijew przejechał się po Cloudzie (video). Bokser.org. [dostęp 2015-02-18]. (pol.).
  4. Beterbijew zdemolował Campillo-kto następny?. Bokser.org. [dostęp 2015-04-05]. (pol.).
  5. Artur Bietierbijew znów przed czasem. Bokser.org, 13 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-13]. (pol.).
  6. Artur Beterbijew: Teraz walki unifikacyjne. Bokser.org, 6 maja 2019. [dostęp 2019-05-07]. (pol.).
  7. MOCARNY BETERBIJEW ZLAŁ SMITHA I OBRONIŁ PASY IBF/WBC/WBO [online], Bokser.org [dostęp 2024-01-14].

Linki zewnętrzne

edytuj