Artur Bietierbijew
Artur Asilbiekowicz Bietierbijew, ros. Артур Асильбекович Бетербиев (ur. 21 stycznia 1985[1]) – rosyjski i kanadyjski[2] bokser, mistrz, wicemistrz świata i dwukrotny mistrz Europy amatorów. Aktualny zawodowy mistrz świata organizacji WBC, IBF i WBO w kategorii półciężkiej.
Pełne imię i nazwisko |
Artur Asilbiekowicz Bietierbijew | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
Obywatelstwo | ||||||||||||||||||||||
Wzrost |
182 cm | |||||||||||||||||||||
Kategoria wagowa |
junior ciężka | |||||||||||||||||||||
Bilans walk zawodowych[a] | ||||||||||||||||||||||
Liczba walk |
20 | |||||||||||||||||||||
Zwycięstwa |
20 | |||||||||||||||||||||
Przez nokauty |
20 | |||||||||||||||||||||
Porażki |
0 | |||||||||||||||||||||
Remisy |
0 | |||||||||||||||||||||
Nieodbyte |
0 | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
|
Kariera amatorska
edytujMistrz świata amatorów z 2009 roku w Mediolanie i wicemistrz dwa lata wcześniej w Chicago. Dwukrotny mistrz Europy (2006, 2010).
W 2008 roku wygrał w Warszawie turniej im. Feliksa Stamma w kategorii do 81 kg. Następnie startował w igrzyskach olimpijskich w Pekinie, przegrywając pojedynek o awans do ćwierćfinału z późniejszym triumfatorem, Chińczykiem Zhang Xiaopingiem 2:8.
Kariera zawodowa
edytujDebiutuje na zawodowych ringach 8 czerwca 2013 w Montrealu nokautując Amerykanina Christiana Cruza w drugiej rundzie.
27 września 2014 na gali w Montrealu znokautował w drugiej rundzie byłego mistrza świata IBF wagi półciężkiej Amerykanina Tavorisa Clouda (24-3, 19 KO), zdobywając wakujący tytuł mistrza Ameryki Północnej NABF[3].
4 kwietnia 2015 na gali Pepsi Coliseum w Quebec City wygrał przez nokaut w czwartej rundzie z Hiszpanem Gabrielem Campillo (25-7-1, 12 KO). Stawką dwunastorundowego pojedynku była pozycja numer dwa w rankingu federacji IBF[4].
12 czerwca 2015 w Chicago wygrał przez techniczny nokaut w siódmej rundzie z Amerykaniem Alexandrem Johnsonem (16-3, 7 KO)[5].
4 czerwca 2016 w Montrealu pokonał przez techniczny nokaut w czwartej rundzie Argentyńczyka Ezequiel Osvaldo Maderna (23-3, 15 KO).
11 listopada 2017 roku, po jedenastu zawodowych zwycięstwach z rzędu, przystąpił w amerykańskim Fresno do walki o wakujący pas mistrza świata organizacji IBF. Jego rywalem był Niemiec Enrico Koelling (23-1, 6 KO). Zwyciężył przez nokaut w ostatniej, dwunastej rundzie i został nowym czempionem.
6 października 2018 w Chicago, wygrał przez techniczny nokaut w czwartej rundzie z Callumem Johnsonem (17-1, 12 KO), skutecznie broniąc tytuł mistrza świata federacji IBF.
4 maja 2019 roku w Stockton Arena w Kalifornii w drugiej obronie tytułu mistrza świata wagi półciężkiej federacji IBF, pokonując przez nokaut w piątej rundzie Radivoje Kalajdzica (24-2, 17 KO)j[6].
18 października 2019 roku w Filadelfii zunifikował tytuły mistrza świata federacji IBF oraz WBC w wadze półciężkiej, pokonując przez TKO w 10. rundzie reprezentanta Ukrainy Oleksandra Hwozdyka (17-1, 14 KO).
13 stycznia 2024 roku w Quebec City pokonał przez TKO w 7. rundzie Calluma Smitha (29-1, 21 KO), broniąc tytułów mistrza świata federacji WBC, WBO i IBF w wadze półciężkiej[7].
Lista walk zawodowych
edytujStatystyka stoczonych walk zawodowych | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięstw: 20 (KO – nokautów: 20, walk zakończonych na punkty: 0) Przegranych: 0 (KO – nokautów: 0, walk zakończonych na punkty: 0) Remisów: 0 |
Rezultat | Bilans | Przeciwnik | Typ | Runda, czas | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięstwo | 20-0 | Callum Smith (29-1) | TKO | 7 (12) 2:00 | 13 stycznia 2024 | Centre Videotron, Quebec City | ObronIŁ mistrzowskie pasy WBO, WBC i IBF w wadze półciężkiej |
Zwycięstwo | 19-0 | Anthony Yarde (23-2) | TKO | 8 (12)
2:01 |
28 stycznia 2023 | Wembley Arena, Londyn | Obronił mistrzowskie pasy WBO, WBC i IBF w wadze półciężkiej |
Zwycięstwo | 18-0 | Joe Smith Jr. (28-3) | TKO | 2 (12)
2:19 |
18 czerwca 2022 | Hulu Theater, Nowy Jork | Obronił mistrzowskie pasy WBC i IBF w wadze półciężkiej, Zdobył pas mistrzowski WBO w wadze półciężkiej |
Zwycięstwo | 17-0 | Marcus Browne (24-1) | KO | 9 (12)
0:46 |
17 grudnia 2021 | Bell Centre, Montreal, Quebec | Obronił mistrzowskie pasy WBC i IBF w wadze półciężkiej. |
Zwycięstwo | 16-0 | Adam Deines (19-1-1) | TKO | 10 (12)
1:30 |
20 marca 2021 | Megasport Arena, Moskwa | Obronił mistrzowskie pasy WBC i IBF w wadze półciężkiej. |
Zwycięstwo | 15-0 | Oleksandr Hwozdyk (17-0) | TKO | 10 (12)
2:49 |
18 października 2019 | Liacouras Centre, Filadelfia | Zunifikował mistrzowskie pasy WBC i IBF w wadze półciężkiej. |
Zwycięstwo | 14-0 | Radivoje Kalajdzic (24-1) | KO | 5 (12) 0:13 | 4 maja 2019 | Stockton Arena, Stockton, Kalifornia | Obronił pas mistrza świata organizacji IBF w wadze półciężkiej. |
Zwycięstwo | 13-0 | Callum Johnson (17-0) | KO | 4 (12) | 6 października 2018 | Windrust Arena, Chicago | Obronił pas mistrza świata organizacji IBF w wadze półciężkiej. |
Zwycięstwo | 12-0 | Enrico Koelling (23-1) | KO | 12 (12) | 11 listopada 2017 | Save Mart Arena, Fresno | Wywalczył wakujący pas mistrza świata organizacji IBF w wadze półciężkiej. |
Zwycięstwo | 11-0 | Isidro Ranoni Prieto (26-1-3) | TKO | 1 (12) | 23 grudnia 2016 | Lac Leamy Casino, Gatineau | |
Zwycięstwo | 10-0 | Ezequiel Osvaldo Maderna (23-2) | TKO | 4 (12) | 4 czerwca 2016 | Bell Centre, Montreal, Quebec | |
Zwycięstwo | 9-0 | Alexander Johnson (16-2) | TKO | 7 (10) | 12 czerwca 2015 | UIC Pavilion, Chicago, Illinois | |
Zwycięstwo | 8-0 | Gabriel Campillo (25-6-1) | KO | 4 (12) 2:22 | 4 kwietnia 2015 | Colisee de Quebec, Québec, Quebec | |
Zwycięstwo | 7-0 | Jeff Page Jr. (15-0) | TKO | 2 (10), 2:21 | 19 grudnia 2014 | Colisee de Quebec, Quebec City, Quebec | Wygrał wakujące tytuły WBO NABO oraz IBF North American w wadze półciężkiej. Obronił tytuł NABF w wadze półciężkiej |
Zwycięstwo | 6-0 | Tavoris Cloud (24-2) | KO | 2(12), 0:38 | 27 września 2014 | Bell Centre, Montreal, Quebec | Zdobył wakujący tytuł NABF w wadze półciężkiej |
Zwycięstwo | 5-0 | Alvaro Enriquez (12-12-2) | TKO | 1 (6), 2:38 | 28 sierpnia 2014 | Complexe Sportif Sportscene, Mont-Saint-Hilaire, Quebec | |
Zwycięstwo | 4-0 | Gabriel Lecrosnier (4-2) | TKO | 4 (6), 2:44 | 18 stycznia 2014 | Bell Centre, Montreal, Quebec | |
Zwycięstwo | 3-0 | Billy Bailey (12-17) | KO | 1 (6), 2:49 | 30 listopada 2013 | Colisee de Quebec, Quebec City, Quebec | |
Zwycięstwo | 2-0 | Rayco Saunders (23-20-1) | RTD | 3 (6), 3:00 | 28 września 2013 | Bell Centre, Montreal, Quebec | |
Zwycięstwo | 1-0 | Christian Cruz (12-14-1) | TKO | 2 (4), 2:21 | 8 czerwca 2013 | Bell Centre, Montreal, Quebec | debiut zawodowy |
TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty
Przypisy
edytuj- ↑ Artur Beterbiyev Bio, Stats, and Results | Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2010-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)].
- ↑ Alan Baldwin , Beterbiev set to fight as Canadian after Russian ban, says WBC boss, „Reuters”, 20 kwietnia 2022 [dostęp 2022-06-19] (ang.).
- ↑ Artur Bietierbijew przejechał się po Cloudzie (video). Bokser.org. [dostęp 2015-02-18]. (pol.).
- ↑ Beterbijew zdemolował Campillo-kto następny?. Bokser.org. [dostęp 2015-04-05]. (pol.).
- ↑ Artur Bietierbijew znów przed czasem. Bokser.org, 13 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-13]. (pol.).
- ↑ Artur Beterbijew: Teraz walki unifikacyjne. Bokser.org, 6 maja 2019. [dostęp 2019-05-07]. (pol.).
- ↑ MOCARNY BETERBIJEW ZLAŁ SMITHA I OBRONIŁ PASY IBF/WBC/WBO [online], Bokser.org [dostęp 2024-01-14] .