Wikipedia

Antonio Rüdiger

niemiecki piłkarz

Antonio Rüdiger (ur. 3 marca 1993 w Berlinie) – niemiecki piłkarz sierraleońskiego pochodzenia występujący na pozycji obrońcy w hiszpańskim klubie Real Madryt oraz w reprezentacji Niemiec.

Antonio Rüdiger
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 marca 1993[1]
Berlin

Wzrost

190[1] – 191[2] cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Real Madryt

Numer w klubie

22

Kariera juniorska
Lata Klub
2000–2002 VfB Sperber Neukölln
2002–2005 SV Tasmania Berlin
2005–2006 Neuköllner Sportfreunde
2006–2008 Hertha 03 Zehlendorf
2008–2011 Borussia Dortmund
2011 VfB Stuttgart
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2011–2012 VfB Stuttgart II 22 (3)
2012–2016 VfB Stuttgart 66 (2)
2015–2016 → Roma (wyp.) 30 (2)
2016–2017 Roma 26 (0)
2017–2022 Chelsea 133 (9)
2022– Real Madryt 66 (2)
W sumie: 343 (18)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2010–2011  Niemcy U-18 8 (4)
2011–2012  Niemcy U-19 14 (1)
2012  Niemcy U-20 2 (0)
2012–2014  Niemcy U-21 10 (1)
2014–  Niemcy 68 (3)
W sumie: 102 (9)
  1. ↑ Aktualne na: 16 marca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 26 marca 2024.
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji
złoto Rosja 2017
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kariera klubowa

edytuj

VfB Stuttgart

edytuj

23 lipca 2011 roku zadebiutował w rezerwach VfB Stuttgart w 3. lidze[3]. 29 stycznia 2012 roku zadebiutował w pierwszym zespole, w meczu z Borussią Mönchengladbach. 19 kwietnia 2013 roku przedłużył kontrakt z VfB Stuttgart do 2017 roku[4].

AS Roma

edytuj

19 sierpnia 2015 roku został wypożyczony na rok do AS Romy. W lidze rozegrał 30 spotkań i strzelił 2 gole. W Pucharze Włoch rozegrał 1 mecz. W Lidze Mistrzów rozegrał 6 spotkań. Po zakończeniu wypożyczenia włoski klub zdecydował się na wykupienie go ze Stuttgartu.

Chelsea

edytuj

9 lipca 2017 roku podpisał pięcioletni kontrakt z Chelsea[5]. Rüdiger otrzymał koszulkę z numerem 2[6]. Zadebiutował 6 sierpnia jako zmiennik zastępujący Marcosa Alonso w 79. minucie porażki 4–1 w rzutach karnych przeciwko Arsenalowi w Tarczy Wspólnoty 2017[7].

Jego pierwszy mecz w Premier League miał miejsce sześć dni później w przegranej 3–2 z Burnley na Stamford Bridge[8]. Pierwszą bramkę dla Chelsea strzelił w 1/16 finału Pucharu Ligi w wygranym 2–1 meczu z Evertonem[9], a jego pierwszą bramkę ligową zdobył jedynego gola w domowym zwycięstwie nad Swansea City 29 listopada 2017 roku[10].

22 grudnia 2019 roku Rüdiger złożył skargę na rasistowski atak podczas meczu wyjazdowego przeciwko Tottenhamowi Hotspur, który spotkał się z szerokim rozgłosem medialnym[11][12]. Wywołało to wezwanie do działań rządowych w sprawie rasizmu w piłce nożnej. Jednak po dochodzeniu policji nie znaleziono dowodów na rasistowskie nadużycia wobec Rüdigera, a policja ostatecznie umorzyła sprawę[13].

1 lutego 2020 roku w swoim 100. występie w klubie strzelił obie bramki dla Chelsea, obie główkami, z asystami od Masona Mounta w remisie 2–2 z Leicester City na King Power Stadium[14].

29 maja 2021 roku wygrał swój pierwszy w historii Ligę Mistrzów UEFA po tym, jak Chelsea pokonała Manchester City 1–0 w finale na Estádio do Dragão[15].

12 kwietnia 2022 roku strzelił swoją pierwszą bramkę w Lidze Mistrzów w wygranym 3–2 wyjazdowym meczu z Realem Madryt w ćwierćfinale sezonu 2021–22; jednak Chelsea została wyeliminowana z turnieju przegrywając 5–4 w klasyfikacji łącznej[16][17].

20 maja 2022 roku oficjalnie ogłosił, że po pięciu latach opuści Chelsea[18].

Real Madryt

edytuj

2 czerwca 2022 roku Real Madryt ogłosił, że Rüdiger podpisał kontrakt jako wolny agent, rozpoczynając czteroletnią umowę od sezonu 2022–23[19][20].

20 czerwca 2022 roku został przedstawiony jako nowy zawodnik Realu Madryt. Otrzymał koszulkę numer 22[21].

10 sierpnia zadebiutował w klubie, wchodząc z ławki rezerwowych w zwycięstwie 2–0 nad Eintrachtem Frankfurt w Superpucharze UEFA[22]. 11 września 2021 zdobył pierwszą bramkę w spotkaniu przeciwko RCD Mallorcę, zakończonym wynikiem 4-1[23].

11 października zdobył bramkę głową w 95. minucie przeciwko Szachtarowi Donieck w fazie grupowej Ligi Mistrzów, co pozwoliło jego drużynie zremisować 1–1. Podczas skakania do główki zderzył się z bramkarzem Szachtara, Anatolijem Trubinem, i doznał skaleczenia twarzy, które wymagało 20 szwów[24][25].

Kariera reprezentacyjna

edytuj

13 maja 2014 roku zadebiutował w dorosłej kadrze Niemców, w zremisowanym 0:0 meczu towarzyskim z Polską. Znalazł się w kadrze na Mistrzostwa Europy 2016, lecz z powodu kontuzji nie wystąpił na tej imprezie. 2 lipca 2017 roku wraz z reprezentacją zdobył Puchar Konfederacji, po pokonaniu w finale Chile 1:0. 8 października 2017 roku zdobył debiutancką bramkę w spotkaniu kwalifikacyjnym do Mistrzostw Świata 2018 przeciwko Azerbejdżanowi.

Sukcesy

edytuj

Chelsea

edytuj

Real Madryt

edytuj

Niemcy

edytuj

Życie prywatne

edytuj

Jego matka pochodzi z Sierra Leone, natomiast jego ojciec z Niemiec. Przyrodni brat Sahra Senesiego.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Antonio Rüdiger - Spielerprofil - DFB Datencenter [online], dfb.de [dostęp 2024-04-22] (niem.).
  2. ↑ Antonio Rüdiger | Steckbrief, Bilder und News | WEB.DE [online], web.de [dostęp 2024-04-22] (niem.).
  3. ↑ 23.07.2011: Arminia Bielefeld – VfB Stuttgart II. DFB. [dostęp 2013-06-02]. (niem.).
  4. ↑ Antonio Rüdiger extends contract with VfB. VfB Stuttgart. [dostęp 2013-06-02]. (ang.).
  5. ↑ Rudiger signs [online], www.chelseafc.com [dostęp 2017-07-09] (ang.).
  6. ↑ David Pasztor, Antonio Rüdiger to wear shirt no.2 at Chelsea, just like at Roma [online], We Ain’t Got No History, 9 lipca 2017 [dostęp 2024-02-19] (ang.).
  7. ↑ Arsenal vs. Chelsea – 6 August 2017 – Soccerway [online], int.soccerway.com [dostęp 2024-02-19].
  8. ↑ Chelsea vs. Burnley – 12 August 2017 – Soccerway [online], int.soccerway.com [dostęp 2024-02-19].
  9. ↑ Chelsea vs. Everton – 25 October 2017 – Soccerway [online], int.soccerway.com [dostęp 2024-02-19].
  10. ↑ Vaishali Bhardwaj, Chelsea 1 Swansea 0: Rudiger the unlikely hero as Conte sent to stands [online], Evening Standard, 29 listopada 2017 [dostęp 2024-02-19] (ang.).
  11. ↑ Chelsea’s Antonio Rudiger alleges he was racially abused by Tottenham fans [online], Sky Sports [dostęp 2024-02-19] (ang.).
  12. ↑ Metro Sport Reporter, Antonio Rudiger allegedly racially abused in Tottenham Hotspur v Chelsea clash [online], Metro, 22 grudnia 2019 [dostęp 2024-02-19] (ang.).
  13. ↑ Investigation finds ‘no evidence’ of alleged racism against Chelsea’s Rüdiger – The Guardian.
  14. ↑ Joe Krishnan, Leicester 2-2 Chelsea: match report [online], Evening Standard, 1 lutego 2020 [dostęp 2024-02-19] (ang.).
  15. ↑ UEFA.com, Man. City 0-1 Chelsea: Havertz gives Blues second Champions League triumph | UEFA Champions League [online], UEFA.com, 29 maja 2021 [dostęp 2024-02-19] (ang.).
  16. ↑ Holders Chelsea exit Champions League after epic, „BBC Sport” [dostęp 2024-02-19] (ang.).
  17. ↑ UEFA.com, History: Real Madrid-Chelsea: UEFA Champions League 2021/22 Quarter-finals [online], UEFA.com [dostęp 2024-02-19] (ang.).
  18. ↑ Dear Chelsea | By Antonio Rüdiger [online], The Players’ Tribune, 20 maja 2022 [dostęp 2024-02-19] (ang.).
  19. ↑ OFICJALNIE: Antonio Rüdiger w Realu Madryt [online], Transfery.info, 2 czerwca 2022 [dostęp 2024-02-19] (pol.).
  20. ↑ Rudiger moves to Real [online], www.chelseafc.com [dostęp 2024-02-19] (ang.).
  21. ↑ Rüdiger otrzymał numer 22 [online], www.realmadryt.pl [dostęp 2024-02-19].
  22. ↑ UEFA.com, Real Madrid 2-0 Eintracht Frankfurt: Five-star Madrid triumph in Helsinki | UEFA Super Cup [online], UEFA.com, 10 sierpnia 2022 [dostęp 2024-02-19] (ang.).
  23. ↑ Real Madrid 4-1 RCD Mallorca: Match Review [online], OneFootball, 19 lutego 2024 [dostęp 2024-02-19] (ang.).
  24. ↑ Sport, Antonio Rudiger split his head open for Madrid, needs 20 stitches [online], sport, 12 października 2022 [dostęp 2024-02-19] (ang.).
  25. ↑ Rudiger’s brave late header takes Real through, „BBC Sport” [dostęp 2024-02-19] (ang.).

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antonio_Rüdiger&oldid=75170151”