Antoni Leszczewicz

polski ksiądz katolicki, błogosławiony

Antoni Leszczewicz MIC (ur. 30 września 1890 w Abramowszczyźnie[2], zm. 17 lutego 1943 w Rosicy) – polski duchowny katolicki, błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.

Błogosławiony
Antoni Leszczewicz
prezbiter
męczennik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 września 1890
Abramowszczyzna[1]

Data i miejsce śmierci

17 lutego 1943
Rosica

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

13 czerwca 1999
Warszawa
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

17 lutego lub 12 czerwca

Odznaczenia
Krzyż Zasługi (II RP)

Życiorys

edytuj

Był synem Jana i Karoliny Sadowskiej. W 1909 wstąpił do seminarium duchownego w Petersburgu. Święcenia kapłańskie przyjął 13 kwietnia 1914. Był wikariuszem, nauczycielem religii i łaciny oraz proboszczem w Irkucku, Czycie i Harbinie. Pod koniec 1937 wyjechał do Japonii, a na początku 1938 był w Rzymie. W 1939 wstąpił do nowicjatu Zgromadzenia Księży Marianów w Drui i Skórcu. W nowicjacie obchodził 25-lecie kapłaństwa, a 13 czerwca 1939 złożył śluby zakonne. Ponownie wyjechał do Drui, by zająć się duszpasterstwem w tamtejszej parafii. Już podczas okupacji niemieckiej wraz z późniejszym błogosławionym ks. Jerzym Kaszyrą MIC wyruszył za Dźwinę na misje. Był przełożonym grupy misyjnej i sióstr eucharystek na terenie BSRR w Rosicy k. Dryssy.

Rząd polski uhonorował w 1934 roku ks. Antoniego Leszczewicza Srebrnym Krzyżem Zasługi, za jego działalność na rzecz biednych.

Po wybuchu II wojny światowej przeżył okupację sowiecką, a po 1941 znalazł się na terenach przejętych przez Niemców. Dnia 17 lutego 1943 został żywcem spalony przez Niemców w stajni w Rosicy, wraz z grupą wiernych. Ks. Leszczewicz nie opuścił swoich wiernych, pomimo że był ostrzeżony o pacyfikacji.

Został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II 13 czerwca 1999 wraz z grupą 108 błogosławionych polskich męczenników okresu II wojny światowej.

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest tradycyjnie w dzienną pamiątkę śmierci (17 lutego)[3] lub 12 czerwca w grupie 108 błogosławionych.

Kościół parafialny w Rosicy został ustanowiony sanktuarium Męczenników bł. ks. Antoniego Leszczewicza i bł. ks. Jerzego Kaszyry[4][5].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Abramowszczyzna (4), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 6.
  2. CZAS MIŁOSIERDZIA [online], archibial.pl [dostęp 2020-05-02].
  3. Beato Antonio Leszczewicz. Enciclopedia dei Santi. [dostęp 2012-05-03]. (wł.).
  4. Redakcja, Rosica – święte miejsce na Białorusi | Życie Zakonne [online] [dostęp 2021-02-27] (pol.).
  5. Rosiccy męczennicy [online], www.lichen.pl [dostęp 2021-02-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-06].

Bibliografia

edytuj
  • Zenobia Alejun, "Żyli na Ziemi Wileńskiej", Civitas Christiana Oddział w Kętrzynie (broszura), Kętrzyn, 2007
  • Bukowicz, Jan: Błogosławiony ksiądz Antoni Leszczewicz. Włocławek: Wydaw. Duszpasterstwa Rolników, 2001. ISBN 83-88743-58-9.

Linki zewnętrzne

edytuj