Anna Piaścik

Osiągnięcia sportowe Anny Paścik podano za: Wojciech Soleżyński. Dr Anna Piaścik (Kwaśnik). „Biuletyn V Oddziału Związku Polskich Spadochroniarzy”. 16. s. 16–17. 

Pierwszy skok wykonała w kwietniu 1964 ze spadochronem typu: DP-47, z samolotu Po-2 (CSS-13), z wysokości 800 m, po ukończeniu podstawowego kursu spadochronowego w Aeroklubie Zielonogórskim. Wyczynowe szkolenie spadochronowe kontynuowała w Aeroklubie Wrocławskim, w tym czasie rozpoczęła studia na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki (Budownictwa) Politechniki Wrocławskiej. W 1966 na VIII Mistrzostwach Świata w NRD w klasyfikacji grupowej zajęła 4 miejsce. Klasyfikacja indywidualna – 29 (celność – 28, akrobacja – 33). W 1967 roku oddała skok z rekordową celnością lądowania wynoszącą 2,99 m (z wysokości 1500 m, z natychmiastowym otwarciem spadochronu). Tego samego dnia wraz z Krystyną Ligocką i Janiną Zwierzchowską ustanowiły rekord celności skoku w grupie 3-osobowej (4,47 m, warunki j.w.)^[1] . W 1969 roku w XIII Spadochronowych Mistrzostwach Polski (SMP) w Poznaniu zwyciężyła w klasyfikacji kobiet, wygrywając również konkurencję akrobacji. W 1970 w zawodach o Błękitną Wstęgę Odry zajęła wśród kobiet 3 miejsce, a w Spadochronowych Mistrzostwach Świata (SMŚ) w Jugosławii zajęła 29 miejsce. W kolejnych latach 1971 i 1972 wygrała zawody o Błękitną Wstęgę Odry w klasyfikacji kobiet. W 1972 w SMP w Katowicach uzyskała pierwszą lokatę wśród kobiet. W 1974 w SMŚ na Węgrzech zajęła 16 lokatę, a w klasyfikacji drużynowej 5 miejsce, natomiast w skoku grupowym zdobywa z koleżankami srebrny medal. W 1975 w SMP w Częstochowie została Wicemistrzynią Polski kobiet, a w konkurencji akrobacji zajęła 1 lokatę. W 1976 na XIII Mistrzostwach Świata we Włoszech uplasowała się na 21 miejscu. W 1977 w SMP Katowicach zwycięża w konkurencji akrobacji. W 1978 startowała również w Mistrzostwach Świata w Jugosławii (43 miejsce). Za uzyskane wyniki sportowe otrzymała Srebrny Krzyż Zasługi^[1] . W 1979 w SMP w Lublinie zajęła 3 miejsce.

Wykonała 2500 skoków ze spadochronem.

Po zakończeniu zawodniczej kariery sportowej w 1983 opuściła Polskę i na stałe wyjechała do Kanady, gdzie przesiadła się na szybowce, pozostając dalej wierną lotnictwu^[1] .

Osiągnięcia Anny Paścik podano za: Wojciech Soleżyński. Dr Anna Piaścik (Kwaśnik). „Biuletyn V Oddziału Związku Polskich Spadochroniarzy”. 16. s. 18. 

Mistrzostwa Świata:

• 1966 – NRD (29 miejsce)
• 1970 – Jugosławia (29 miejsce)
• 1974 – Węgry (16 miejsce)
• 1976 – Włochy (21 miejsce)
• 1978 – Jugosławia (43 miejsce)

Mistrzostwa Polski:

• 1969 – Poznań (1 miejsce ogólnie i 1 miejsce w akrobacji)
• 1972 – Katowice (1 miejsce)
• 1975 – Częstochowa (2 miejsce i 1 miejsce w akrobacji)
• 1977 – Katowice (1 miejsce w akrobacji)

Zawody Międzynarodowe;

• 1971 – Kazanłyk (Bułgaria) [16 miejsce ogólnie (w celności 17 miejsce, akrobacji 18 miejsce)]
• 1972 – Lipsk (NRD) (2 miejsce drużynowo, 14 w celności)
• 1973 – Graz (Austria) (2 miejsce drużynowo)

Błękitna Wstęga Odry /międzynarodowe klubowe /:

• 1970 – Wrocław (3 miejsce)
• 1971 – Wrocław (1 miejsce)
• 1972 – Wrocław (1 miejsce).

• Wojciech Soleżyński, Jacek Brzeziński, Józef Marczyński, Mariusz Puchała (Zespół redakcyjny). Dr Anna Piaścik (Kwaśnik). „Biuletyn V Oddziału Związku Polskich Spadochroniarzy”. 16, s. 16–18, 2010-09. Wrocław: V Oddział Związku Polskich Spadochroniarzy. [dostęp 2015-06-29]. 
• Lidia Kosk: Sylwetki najlepszych sportowców spadochronowych. sportspadochronowy.pl, 2014-09-19. [dostęp 2017-03-12]. (pol.).

• Ze wspomnień Polskiej Kadry Narodowej Spadochroniarzy w serwisie YouTube