Ani Lorak

ukraińska piosenkarka

Ani Lorak (ukr. Ані Лорак), właśc. Karolina Myrosławiwna Kujek (ukr. Кароліна Мирославівна Куєк; ur. 27 września 1978 w Kocmaniu) – ukraińska piosenkarka, autorka tekstów, aktorka i przedsiębiorca.

Ani Lorak
Ані Лорак
Ilustracja
Ani Lorak (2021)
Imię i nazwisko

Karolina Myrosławiwna Kujek

Pseudonim

Ani Lorak

Data i miejsce urodzenia

27 września 1978
Kocmań

Gatunki

pop, soul, pop-rock

Zawód

piosenkarka, autorka tekstów, aktorka, przedsiębiorca

Aktywność

od 1996

Powiązania

Filipp Kirkorow, Mot, Emin

Odznaczenia
Ludowy Artysta Ukrainy
podpis
Strona internetowa

Zwyciężczyni konkursu Perwocwit1 1992. Od momentu debiutu fonograficznego w 1995 wydała łącznie 11 albumów studyjnych: Choczu letat´ (1996)[1], Ja wiernus´ (1998)[2], www.anilorak.com (2000)[3] i Tam, de ty je… (2001)[4], Ani Lorak (2004)[5], Smile (2005)[6], Rozkaży (2006)[7], 15 (2007)[8], Sołnce (2009), Zażygaj sierdce (2013)[9] i Razwie ty lubił (2016)[10], a także epkę pt. Shady Lady (2008)[11]. Zdobywczyni drugiego miejsca dla Ukrainy w 53. Konkursie Piosenki Eurowizji (2008).

Życiorys

edytuj

Zaczęła śpiewać w wieku czterech lat. Występowała w różnych szkolnych konkursach. W 1992 wygrała konkurs muzyczny Perwocwit, podczas którego poznała swojego przyszłego producenta, Jurija Fałesę. Mając 14 lat, podpisała pierwszy profesjonalny kontrakt. Po udziale w koncercie w telewizyjnym programie Morning Star w Moskwie przeprowadziła się do Kijowa. W 2004 została ambasadorką Ukrainy z ramienia ONZ w akcji promowania badań przeciwko HIV i AIDS oraz była brana pod uwagę przy wyborze na reprezentantkę Ukrainy podczas 49. Konkursu Piosenki Eurowizji[12].

W maju 2008, reprezentując Ukrainę z utworem „Shady Lady”, zajęła drugie miejsce w finale 53. Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Belgradzie. Po udziale w konkursie otrzymała tytuł Ludowego Artysty Ukrainy z ramienia ówczesnego prezydenta Ukrainy Wiktora Juszczenki[13]. W 2009 wystąpiła jako gość muzyczny w finale 7. Konkursu Piosenki Eurowizji Junior w Kijowie, którego była także współprowadzącą. Wiosną 2014 była jedną z trenerek w czwartej edycji programu typu talent show Hołos krajiny.

Mimo aneksji Krymu przez Rosję i wojny w Donbasie kontynuowała karierę w Rosji, za co była wielokrotnie krytykowana przez ukraińską prasę, polityków i część społeczeństwa[14]. Ponadto jej koncerty w Ukrainie często były zakłócane przez protestujących, a nawet odwoływane przez organizatorów[15]. Jednocześnie umacniała swoją pozycję na rosyjskim rynku muzycznym, m.in. dzięki współpracy z Grigorijem Lepsem, z którym nagrała przeboje „Uchodi po-anglijski” i „Zerkała”, a w 2018 była trenerką w siódmej edycji rosyjskiego programu Gołos[16].

19 października 2022 zostałą objęta sankcjami przez Radę Bezpieczeństwa Narodowego Ukrainy[17][18]. W 2024 została pozbawiona tytułu Ludowego Artysty Ukrainy[19][20].

Życie prywatne

edytuj

W latach 2009–2019 była żoną tureckiego agenta turystycznego Murata Nalçacıoğlu[21][22]. 9 czerwca 2011 urodziła córkę Sofiję[22].

Dyskografia

edytuj
Albumy studyjne
  • Choczu letat´ (ros. Хочу летать, 1996)
  • Ja wiernus´ (ros. Я вернусь, 1998)
  • www.anilorak.com (2000)
  • Tam, de ty je… (ukr. Там, де ти є…, 2001)
  • Ani Lorak (ukr. Ані Лорак, 2004)
  • Smile (2005)
  • Rozkaży (ukr. Розкажи, 2006)
  • 15 (2007)
  • Sołnce (ros. Солнце, 2009)
  • Zażygaj sierdce (ros. Зажигай сердце, 2013)
  • Razwie ty lubił (ros. Разве ты любил, 2016)
Minialbumy (EP)
  • Shady Lady (2008)
Albumy z remiksami
  • Mrij pro mene (ukr. Мрій про мене, 2003)

Przypisy

edytuj
  1. Ани Лорак* – Хочу Летать. discogs.com. [dostęp 2017-10-14]. (ang.).
  2. Ани Лорак* – Я Вернусь. discogs.com. [dostęp 2017-10-14]. (ang.).
  3. Ані Лорак – www.anilorak.com. discogs.com. [dostęp 2017-10-14]. (ang.).
  4. Ані Лорак – Там, Де Ти Є. discogs.com. [dostęp 2017-10-14]. (ang.).
  5. Ані Лорак – Ані Лорак. discogs.com. [dostęp 2017-10-14]. (ang.).
  6. Ani Lorak* – Smile. discogs.com. [dostęp 2017-10-14]. (ang.).
  7. Ані Лорак – Розкажи…. discogs.com. [dostęp 2017-10-14]. (ang.).
  8. Ані Лорак – 15. discogs.com. [dostęp 2017-10-14]. (ang.).
  9. Ани Лорак* – Зажигай Сердце. discogs.com. [dostęp 2017-10-14]. (ang.).
  10. Ани Лорак* – Разве Ты Любил…. discogs.com. [dostęp 2017-10-14]. (ang.).
  11. Ani Lorak* – Shady Lady. discogs.com. [dostęp 2017-10-14]. (ang.).
  12. Julia Ostromogilska: Ukraine 2005: to pass the floor. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2004-07-07. [dostęp 2014-12-13]. (ang.).
  13. Ющенко присвоил Ани Лорак на пару с Киркоровым звание народных артистов Украины. censor.net.ua/, 2008-05-30. [dostęp 2016-08-06]. (ros.).
  14. https://www.bbc.com/ukrainian/entertainment/2014/08/140804_anilorak_unrest_hk
  15. Ані Лорак скасувала концерт в Одесі після сутичок в Києві — Гламур [online], ua/glamur/ani-lorak-skasuvala-koncert-v-odesi-pislya-sutichok-v-kiyevi-395511.html [dostęp 2024-04-22] (ukr.).
  16. Ани Лорак. Голос 7. Первый канал [online], 1tv.ru [dostęp 2024-04-22] (ros.).
  17. Кароліна Мирославівна Куєк [online], Rada Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony Ukrainy [dostęp 2024-08-26] (ukr.).
  18. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №726/2022 [online], Президент України Володимир Зеленський (ukr.).
  19. 34 зрадники України позбавлені державних нагород України: Президент підписав відповідний указ. president.gov.ua, 2024-11-22. [dostęp 2024-11-22]. (ukr.).
  20. Указ Президента України №779/2024 Про рішення Ради національної безпеки і оборони України від 22 листопада 2024 року «Про застосування та скасування персональних спеціальних економічних та інших обмежувальних заходів (санкцій)». president.gov.ua, 2024-11-22. [dostęp 2024-11-22]. (ukr.).
  21. Eurovision Song Contest Moscow 2009 | News - Ani Lorak married [online], web.archive.org, 22 sierpnia 2009 [dostęp 2024-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-22].
  22. a b Лорак розлучилася після 10-ти років шлюбу [online], ТаблоID [dostęp 2024-08-26] (ukr.).

Linki zewnętrzne

edytuj