Andrzej Szewiński

Syn Ireny Szewińskiej i Sławomira Szewińskiego. Mierzy 198 cm wzrostu. Karierę sportową rozpoczął w klubie młodzieżowym MKS MDK Warszawa w 1984, od 1989 do 1994, od 1999 do 2001 i od 2002 do 2005 był zawodnikiem AZS Częstochowa, z którym trzykrotnie wywalczył mistrzostwo Polski (1990, 1993, 1994), pięciokrotnie wicemistrzostwo Polski (1991, 1992, 2000, 2001, 2003) i trzy razy brązowy medal MP (2000, 2004, 2005). W 1993 i 1994 był wybierany przez „Przegląd Sportowy” do pierwszej szóstki odpowiednio sezonu 1992/1993 i 1993/1994. Występował także w klubach zagranicznych – drugoligowym, włoskim Bipop Brescia (1994–1995), Maccabi Tel Awiw (1995–1996), Beşiktaş Stambuł (1996–1999), Galatasaray Stambuł (2001–2002).

Z reprezentacją Polski juniorów wystąpił na mistrzostwach Europy w 1988 (4. miejsce) i mistrzostwach świata w 1989 (7. miejsce). W reprezentacji Polski seniorów zadebiutował 27 grudnia 1989, w towarzyskim spotkaniu z UCLA Los Angeles, w 1993 wystąpił na Letniej Uniwersjadzie, zdobywając z drużyną srebrny medal, a następnie na mistrzostwach Europy, zajmując z drużyną siódme miejsce. Ostatni raz w reprezentacji Polski wystąpił 21 listopada 1993 w meczu kwalifikacji mistrzostw świata 1994 z Łotwą. Łącznie w biało-czerwonych barwach wystąpił w 58 spotkaniach^[1]. Zakończył karierę w 2005, obejmując później funkcje kierownicze w zarządzie klubu AZS Częstochowa, m.in. do 2007 był jego prezesem.

Ukończył studia w Instytucie Wychowania Fizycznego, Turystyki i Fizjoterapii Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie^[2]. Prowadził też własną działalność gospodarczą.

Od 2006 do 2007 był radnym sejmiku śląskiego z ramienia Platformy Obywatelskiej. W wyborach parlamentarnych w 2007 z ramienia tej partii został wybrany na senatora VII kadencji w okręgu częstochowskim, otrzymując 81 777 głosów^[3]. Później wstąpił do PO. W wyborach parlamentarnych w 2011 zdobył 37 471 głosów w okręgu jednomandatowym i po raz drugi wszedł do Senatu^[4]. W 2014 kandydował na prezydenta Częstochowy, zajmując 4. miejsce spośród 7 kandydatów^[5]. W 2015 nie uzyskał senatorskiej reelekcji^[6]. 30 grudnia 2015 zastąpił Krzysztofa Łozińskiego na stanowisku wiceprezydenta Częstochowy odpowiedzialnego za nadzór nad pracą wydziałów administracji architektoniczno-budowlanej, geodezji i kartografii oraz zdrowia, a także Miejskiej Pracowni Urbanistyczno-Planistycznej^[7]. W 2018 bez powodzenia kandydował do sejmiku województwa.

W wyborach w 2019 z ramienia Koalicji Obywatelskiej uzyskał mandat posła IX kadencji z okręgu częstochowskiego, otrzymując 10 023 głosy^[8]. W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję (z wynikiem 10 171 głosów)^[9].

• Biogram na stronie Senatu (VII kadencja). [dostęp 2013-04-03].
• Krzysztof Mecner, Mistrzostwa Polski w siatkówce 1929–2010, wyd. PLPS, Warszawa 2011.
• Wiesław Pięta, Akademicki Związek Sportowy w Częstochowie w latach 1945–1990, wyd. Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie, Częstochowa 2007.