Alina Picazio (ur. 1970 w Warszawie[1]) – malarka, kuratorka i tłumaczka.

Alina Picazio
Data i miejsce urodzenia

1970
Warszawa

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

malarstwo

Strona internetowa
Dziewczyna czytająca smsa

Życiorys

edytuj

W 1994 roku ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie uzyskała tytuł magistra sztuk pięknych w Pracowni Malarstwa prof. Rajmunda Ziemskiego. Równolegle zdobyła specjalizację na Wydziale Grafiki ASP w Pracowni Serigrafii pod kierownictwem prof. Henryka Chylińskiego. W 1996 roku otrzymała stupendium Ministra Kultury i studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie, w Pracowni Malarstwa prof. Alessandro Trottiego[2]. W 2018 roku otrzymała Nagrodę Główną dla Artysty Zagranicznego 45. Premio Sulmona[3]. W 2019 roku obroniła pracę doktorską na kierunku Sztuki Piękne, na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w Kielcach, pod kierunkiem prof. Wiesława Łuczaja[4]. Jest autorką kilkudziesięciu wystaw indywidualnych, brała udział w ponad 70 wystawach zbiorowych[5][1]. Jej prace znajdują się m.in. w Luciano Benetton Foundation Imago Mundi[6].

Wybrane wystawy indywidualne

edytuj
  • 2024 – Czego nie widać, Żywa Galeria, Warszawa[7]
  • 2023 – Jak być niewidzialną, Galeria Stara Prochownia,, kurator Tiziano M. Todi, Warszawa[8]
  • 2022 – Piana wspomnień, Galeria Goldenmark, kurator dr Artur Bartkiewicz, Olsztyn[9][10]
  • Przejścia, Galeria im. Bolesława Biegasa, Ciechanów[11]
  • 2019 – Iter, Galleria Vittoria, kurator Tiziano M. Todi, Rzym[12]
  • 2017 – Środek czasu, Galeria Prom Kultury, Warszawa[13]
  • Powtórzenia, Galeria 022, ZPAP, kurator Robert Żbikowski, Warszawa[14][15][16]
  • 2016 – Przejścia, Galeria Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego (Ratusz), Warszawa[17]
  • Ripetizioni, Polo Museale La Sapienza, Noc Muzeów, Rzym[18]
  • 2015 – Warszawa, Galeria Autograf, Warszawa
  • 2007 – Magia przenośna, Galeria Delfiny, Warszawa[19]
  • 2006 – ArteIncontri, Włoski Instytut Kultury w Warszawie
  • 2002 – Południe, Centrum Kultury Łowicka, Warszawa
  • 1998 – Alitalia per l’Arte, Galeria „Cargo”, Nowy Jork
  • 1996 – Interiors, Museo Laboratorio di Arte Contemporanea, kurator Marcella Cossu, Rzym[20][21]
  • Przestrzeń zamknięta, Instytut Polski, Rzym
  • 1995 – Wnętrza, Łódzki Dom Kultury, Łódź
  • Pittura, Art Gallery 102, Rzym
  • 1994 – I quadri, Art Gallery 102, Rzym
  • Galleria Consorziale d’Arte A. Manunzio, Latina, Włochy

Źródła: OW ZPAP[2] i ArtPower[5].

Wybrane wystawy zbiorowe

edytuj
  • 2024 – Architektonistki i architektoniści, Galeria Ł, kurator Łukasz Wawrynkiewicz), Warszawa[22]; Co się zmieniło, Galeria Ł, Warszawa[23]
  • 2023 – It’s Time Rome – Aranceria St. Ignatio, Rzym[24]; It’s Time Warsaw, Galeria Stara Prochownia, Warszawa[25]; Premio Centro, VIII Esposizione Nazionale delle Arti contemporanee, Palazzo Chigi Albani, Soriano nel Cimino[26]
  • 2021 Mascherine della Vittoria – projekt i wystawa Galleria Vittoria[27]
  • 2020 – XLVII Premio Sulmona, Sulmona ; Sztuka w czasach zarazy. Preludium, Galeria Oranżeria, kurator prof. Małgorzata Wrześniak, Pałac w Jabłonnej[28][29]; Kiodygresy2, Galeria Sztuki Amfiteatr, Ostróda[30]
  • 2019 – Claritas (ze Stanisławem Bajem i Sylwestrem Piędziejewskim), Venice Exhibition Gallery, Wenecja; Rospigliosi Art Prize, Palazzo Rospigliosi; Artyści z Włoch i nowe czasy, Prom Kultury, Warszawa; Degrees of Autonomy and Self Determination, New Fringe, Doncaster; Premio Sulmona 2019, Sulmona; Interdiscursive Non-Objective, Galeria Uniwersytecka, Cieszyn
  • 2018 – 12 artisti polacchi e i tempi nuovi, Galeria Puls Arte Plus, Rzym[31]; Helios, Galleria Vittoria, Rzym[32]; XLV Rassegna internazionale d’arte contemporanea Premio Sulmona 2018, Sulmona; Join The Dots, Fondazione Benetton, Triest; Rospigliosi Art Prize, finał międzynarodowego konkursu, Palazzo Rospigliosi, Zagarolo; Narracje (wraz z Jolantą Caban, Przemkiem Stachowskim i Robertem Żbikowskim), tekst: Joanna Gordon, Galeria Akcent, Grudziądz[33]; Panie kolego, Galeria Autograf, Warszawa
  • 2017 – Rospigliosi Art Prize, Palazzo Rospigliosi Zagarolo, Włochy; Grid 5, Galeria XS Instytutu Sztuk Pięknych UJK, Kielce; Corso Polonia, Instytut Polski, Rzym; Aliud Atist, Palazzo Sant’ Oreste; Kolory Mazowsza, Galeria 4 strony Świata, Pułtusk; Equilibrium (pozostali uczestnicy: Jolanta Caban, Przemko Stachowski, Robert Żbikowski), Galleria Vittoria, Rzym[34]; Maestri del bisso della seta e del lino (pozostali uczestnicy: Tomasz Milanowski, Sylwester Piędziejewski, Chiara Vigo), Polo Museale La Sapienza, Rzym
  • 2016 – We Were A Very Poor Jetset vol. 6, kurator Denis Brun, Galerie ÉdOÙard Paradis, Marsylia; Miejskie historie, Galeria Autograf, Warszawa[35]; Odmiana przez przypadki, Galeria XS Instytut Sztuk Pięknych UJK, Kielce
  • 2013 – Zaufaj: czyż płatki kwiatów nie sypią się w dół jak trzeba, Galeria Autograf, Warszawa[36]
  • 2009 – Inne spojrzenie, Galeria Autograf, Warszawa
  • 2008 – Wietrzenie obrazów, Galeria Lufcik ZPAP, Warszawa; Wspomnienie pracowni prof. Rajmunda Ziemskiego, Oficyna malarska, Warszawa
  • 2005 – Między emocją a rozumem, SARP, Warszawa
  • 2003 – Un mondo di immagini per chi immagina il mondo, Giffoni Valle Piana
  • 2000 – Grands et jeunes d’aujourd’hui, Paryż
  • 1998 – Sylwia Caban, Małgorzata Penczonek, Alina Picazio, Małgorzata Kobus, Galeria Lufcik (ZPAP), Warszawa
  • 1997 – L’Arte a Roma – Rassegna di Arte Contemporanea, Rzym
  • 1994 – Promocje’94, Państwowa Galeria Sztuki BWA, Legnica

Źródła: OW ZPAP[2] i ArtPower[5].

Kurator

edytuj
  • 2016 – Miejskie historie, wystawy doktorantów UJK, Galeria Autograf, Warszawa[35]
  • 2015 – Współczesna grafika włoska „W stronę słońca. W stronę Italii”, wraz z Sylwestrem Piędziejewskim,, Galeria Autograf, Warszawa[37]
  • 1992 – asystentka Maurizio Colantuoni w trakcie wystawy The Wealth of Nations (kurator Cornelia Lauf) – Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa[38]
  • 2007-2009 – wydawca informatora „Warszawa artystyczna”[39]

Źródła: OW ZPAP[2] i ArtPower[5].

Tłumaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Alina Picazio [online], picazio.pl [dostęp 2024-11-04] (pol. • ang.).
  2. a b c d Alina Picazio “POWTÓRZENIA” [online], OW ZPAP, 3 stycznia 2017 [dostęp 2024-11-04] (pol.).
  3. Federico Falcone, Premio Sulmona, Marco Manzo di Roma vince la 45esima edizione: ecco tutti i vincitori delle varie sezioni [online], Abruzzo Live, 1 października 2018 [dostęp 2024-11-04] (wł.).
  4. Prace doktorskie w dyscyplinie sztuki piękne [online], UJK [dostęp 2024-11-04] (pol.).
  5. a b c d Alina Picazio [online], Artpower [dostęp 2024-11-03] (pol.).
  6. Poland: The Future at Last [online], Imago Mundi Collection, 2015 [dostęp 2024-11-04].
  7. Anna Madejska, CZEGO NIE WIDAĆ Alina Picazio [online], Żywa Galeria, 18 maja 2024 [dostęp 2024-11-03] (pol.).
  8. Tiziano M. Todi, Jak być niewidzialną – Alina Picazio [online], SCEK, 2023 [dostęp 2024-11-03] (pol.).
  9. Artur Bartkiewicz, Alina Picazio – Piana wspomnień [online], Goldenmark, 9 lipca 2022 [dostęp 2024-11-03] (pol.).
  10. Alina Picazio. Piana wspomnień [online], Niezła sztuka, 2022 [dostęp 2024-11-05] (pol.).
  11. Wystawa malarstwa „Przejścia” Aliny Picazio [online], PCKiS [dostęp 2024-11-03] (pol.).
  12. Tiziano M. Todi, Iter, la mostra personale di Alina Picazio [online], RomaToday, 6 września 2019 [dostęp 2024-11-03] (wł.).
  13. Galeria Prom: wernisaż wystawy „Środek czasu”. [online], Saska Kępa, 2017 [dostęp 2024-11-04] (pol.).
  14. Robert Żbikowski, Alina Picazio “POWTÓRZENIA” [online], OW ZPAP, 3 stycznia 2017 [dostęp 2024-11-04] (pol.).
  15. Marek Zajączkowski, Przejścia – Alina Picazio, film z wernisażu [online], YouTube, 2017 [dostęp 2024-11-04] (pol.).
  16. Michalina Mikulska, Wystawa „Powtórzenia” Aliny Picazio w Domu Artysty Plastyka [online], Rzeczpospolita, 31 grudnia 2016 [dostęp 2024-11-04] (pol.).
  17. Romuald Mieczkowski, Przejścia (2016.4(68)), Znad Wilii, kwiecień 2016, s. 54 [dostęp 2024-11-05] (pol.).
  18. Programma eventi “Notte dei Musei” Sapienza Università di Roma [online], Sapienza Università di Roma Settore Eventi Celebrativi e Culturali, 2016 [dostęp 2024-11-04] (wł.).
  19. Magia przenośna Aliny [online], Wprost.pl, 18 kwietnia 2007 [dostęp 2024-11-03] (pol.).
  20. Storico [online], MLAC – Museo Laboratorio di Arte Contemporanea [dostęp 2024-11-05] (wł.).
  21. Maurizio Calvesi, Dalla seconda metà del Novecento [online], Maurizio Calvesi [dostęp 2024-11-05] (wł.).
  22. Wystawa grupy artystów inspirujących się architekturą [online], Centrum Łowicka, 2024 [dostęp 2024-11-05] (pol.).
  23. Prace absolwentów warszawskiej ASP wydziału malarstwa – 30 lat po dyplomie [online], Centrum Łowicka, 2024 [dostęp 2024-11-05] (pol.).
  24. It’s Time [online], Arte.it, 1 marca 2023 [dostęp 2024-11-05] (wł.).
  25. IT’S TIME. Cztery pory roku w czasach globalnego ocieplenia, Stołeczne Centrum Edukacji Kulturalnej, 2022 [dostęp 2024-11-05] (pol.).
  26. Carla Guidi, Premio Centro 2023 a Soriano del Cimino VIII Esposizione Nazionale delle Arti contemporanee [online], About Art Online, 23 listopada 2023 [dostęp 2024-11-05] (wł.).
  27. Tiziano M. Todi, Mascherine della Vittoria [online], Galleria Vittoria, 2021 [dostęp 2024-11-05] (wł.).
  28. „Sztuka w Czasach Zarazy. Preludium” 29.08 – 15.09.2020 [online], K. Środowska (pol.).
  29. Małgorzata Wrześniak, Sztuka w czasach zarazy [online], ISSUU [dostęp 2024-11-05] (pol.).
  30. KIODYGRESY II Wystawa Sztuki Współczesnej [online], C.K. Ostróda, 23 września 2020 [dostęp 2024-11-05] (pol.).
  31. 12 artisti polacchi e i nuovi tempi [online], Roma Today [dostęp 2024-11-05] (wł.).
  32. ‘Helios’, la mostra omaggio al sole da oggi a Galleria Vittoria [online], Radio Colonna, 14 listopada 2018 [dostęp 2024-11-05] (wł.).
  33. Wernisaż malarstwa pt. NARRACJE [online], Centrum Kultury Teatr w Grudziądzu, 2018 [dostęp 2024-11-04] (pol.).
  34. Equilibrium [online], Arte.it, 2017 [dostęp 2024-11-05] (wł.).
  35. a b Michalina Mikulska, Miejskie opowieści. Co łączy Lema i impresjonistów [online], Rzeczpospolita, 24 stycznia 2016 [dostęp 2024-11-05] (pol.).
  36. Noc Muzeów [online], Miasto st. Warszawa, 2015 [dostęp 2024-11-05] (pol.).
  37. Noc Muzeów 2015 [online], Urząd m. st. Warszawy, 2015, s. 25 [dostęp 2024-11-04] (pol.).
  38. Cornelia Lauf, Piotr Rypson, The Wealth of Nations, Centrum Sztuki Współczesnej, 1993, ISBN 90-72191-71-4 (ang. • pol.).
  39. Archiwalna strona informatora Warszawa artystyczna [online], Wayback Machine [dostęp 2024-11-06] [zarchiwizowane z adresu 2007-04-12] (pol.).

Bibliografia

edytuj
  • Mascherine della Vittoria, red. Tiziano M. Todi, 2020, TWM Factory, ISBN 978-88-944902-2-8.
  • Iter di Alina Picazio, praca zbiorowa, red. Tiziano M. Todi, Galleria Vittoria, 2019, ISBN 978-83-955274-0-1.
  • XLVI Premio Sulmona, Gaetano Pallozzi, Verdone Editore, ISBN 9788896868782.
  • I Maestri del Bisso, della Seta, del Lino, Małgorzata Biniecka, Sapienza Università Editrice, 2017, ISBN 978-88-9377-014-9.
  • Delfina Krasicka: życie i twórczość, Joanna Sobczyk, Fundacja Artystyczna Delfiny Krasickiej, 2015, ISBN 978-83-942905-0-4.
  • 10 anni di Alitalia per l’Arte, Massimo Duranti, 2001, Edigraf.
  • Gli artisti e l’università: il Museo Laboratorio di Arte Contemporanea de La Sapienza di Roma, Francesca Lamanna, 1999, FPM Roma.