Wikipedia

Alessandro Golinucci

sanmaryński piłkarz

Alessandro Golinucci (ur. 10 października 1994 w Borgo Maggiore) – sanmaryński piłkarz występujący na pozycji pomocnika w AC Virtus oraz w reprezentacji San Marino.

Alessandro Golinucci
Data i miejsce urodzenia

10 października 1994
Borgo Maggiore

Wzrost

171 cm

Pozycja

środkowy pomocnik

Informacje klubowe
Klub

AC Virtus

Numer w klubie

17

Kariera juniorska
Lata Klub
2000–2011 San Marino Calcio
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2011–2014 AC Sammaurese 60 (3)
2014–2018 Tropical Coriano (10)
2018–2020 US Pietracuta 43 (3)
2021– AC Virtus 58 (2)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2010–2011  San Marino U-17 7 (0)
2011–2012  San Marino U-19 6 (0)
2012–2016  San Marino U-21 19 (0)
2015–  San Marino 39 (0)
W sumie: 71 (0)
  1. ↑ Aktualne na: 7 maja 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 7 maja 2023.
Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera klubowa

edytuj

W wieku 6 lat dołączył do akademii piłkarskiej San Marino Calcio. Karierę na poziomie seniorskim rozpoczął w 2011 roku we włoskim klubie AC Sammaurese (Promozione Emilia-Romagna). W sezonie 2011/12 wywalczył z tym zespołem awans do Eccelenzy Emilia-Romagna. W sezonie 2013/14 dotarł z AC Sammaurese do play-off o awans do Serie D, przegranego z FC Rieti (1:1, 0:1 w dwumeczu)[1][2]. Łącznie w latach 2011-2014 rozegrał dla tego klubu 60 ligowych spotkań, w których zdobył 3 gole. W czerwcu 2014 roku Golinucci został nominowany do nagrody Golden Boy, przyznawanej najlepszemu młodzieżowemu piłkarzowi w San Marino[3].

Przed sezonem 2014/15 przeszedł do Tropicalu Coriano, gdzie grał przez 4 lata na poziomie Promozione Emilia-Romagna[4]. W czerwcu 2018 roku został graczem zespołu US Pietracuta, występującego na tym samym poziomie rozgrywkowym[5][6]. W 2020 roku z powodu wybuchu pandemii COVID-19 odwołano rozgrywki piłkarskie, a on sam opuścił klub. Łącznie rozegrał w barwach US Pietracuta 43 ligowe mecze, w których strzelił 3 bramki.

W lutym 2021 roku Golinucci został piłkarzem AC Virtus[7][8]. 7 marca 2021 zadebiutował w Campionato Sammarinese w przegranym 0:1 meczu z SP Tre Fiori.

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W latach 2010–2011 Golinucci występował w reprezentacji San Marino U-17, w której rozegrał 7 spotkań. W latach 2011–2012 zaliczył 7 meczów w kadrze U-19. W latach 2012–2016 grał w reprezentacji U-21, w której zanotował 19 spotkań. Od 2015 roku był kapitanem drużyny[9]. 6 września 2013 wystąpił w wygranym 1:0 meczu z Walią U-21 w eliminacjach Mistrzostw Europy 2014[10]. Zwycięstwo to uznawane jest za największy sukces sanmaryńskiej piłki nożnej młodzieżowej[10][11][12].

W marcu 2015 roku otrzymał od Pierangelo Manzaroliego pierwsze powołanie do seniorskiej reprezentacji San Marino na mecze ze Słowenią w eliminacjach Mistrzostw Europy 2016 oraz towarzyskie spotkanie z Liechtensteinem[13]. 27 marca 2015 zadebiutował w przegranym 0:6 meczu ze Słowenią. 14 listopada 2020 wystąpił w zremisowanym 0:0 spotkaniu z Gibraltarem, w którym San Marino zdobyło pierwszy w historii punkt w rozgrywkach Ligi Narodów UEFA[14].

Życie prywatne

edytuj

Brat piłkarza Enrico Golinucciego[15][16].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ La Sammaurese pareggia, sotto il diluvio, a Rieti (1-1). newsrimini.it. [dostęp 2023-05-07]. (wł.).
  2. ↑ Sammaurese - Rieti 0:1. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-05-07]. (wł.).
  3. ↑ Calcio Estate: i candidati al Golden Boy. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-05-07]. (wł.).
  4. ↑ Calcio Promozione: Angelini-Bizzocchi-Vitaioli, tridente da favola per il Coriano. altarimini.it. [dostęp 2023-05-07]. (wł.).
  5. ↑ Pietracuta Calcio, colpaccio a centrocampo: Golinucci, nazionale sammarinese. Rimane Lasagni. altarimini.it. [dostęp 2023-05-07]. (wł.).
  6. ↑ Calcio Promozione: Prosegue la preparazione del Pietracuta. Conti: "Chi vuole batterci, dovrà faticare". altarimini.it. [dostęp 2023-05-07]. (wł.).
  7. ↑ Rinforzo in difesa per la Virtus. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-05-07]. (wł.).
  8. ↑ Calcio RSM: i bomber Costantini, Innocenti e Vitaioli per V. Acquaviva, Tre Penne e Pennarossa. altarimini.it. [dostęp 2023-05-07]. (wł.).
  9. ↑ Under 21, Golinucci: "Partita difficilissima, indossare la fascia è un onore". sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-05-07]. (wł.).
  10. ↑ a b San Marino U21: storica vittoria nel segno di Elia Benedettini. footballscout24.it. [dostęp 2023-05-07]. (wł.).
  11. ↑ San Marino hails unprecedented win. uefa.com. [dostęp 2023-05-06]. (ang.).
  12. ↑ Calcio, under 21: San Marino - Galles 1-0, prima storica vittoria. repubblica.it. [dostęp 2023-05-07]. (wł.).
  13. ↑ É il giorno di Slovenia - San Marino. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-05-07]. (wł.).
  14. ↑ Storico San Marino, con Gibilterra è ancora 0-0. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-05-07]. (wł.).
  15. ↑ I convocati di Varrella per Kazakistan e Russia. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-05-07]. (wł.).
  16. ↑ Nazionale: i Titani aprono la prima striscia positiva in competizioni ufficiali. giornalesm.com. [dostęp 2023-05-07]. (wł.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alessandro_Golinucci&oldid=72285985”