Aleksiej Kowalow
Aleksiej Wjaczesławowicz Kowalow (ros. Алексей Вячеславович Ковалёв; ur. 24 lutego 1973 w Togliatti) – rosyjski hokeista, reprezentant WNP i Rosji, trener.
Aleksiej Kowalow w barwach Pittsburgh Penguins (2011) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Obywatelstwo | |
Wzrost |
186 cm |
Pozycja |
napastnik (prawoskrzydłowy) |
Uchwyt |
lewy |
Draft |
NHL 1991, numer: 15 (1 runda) |
Kariera zawodnicza
edytuj- Dinamo Moskwa (1989–1992)
- New York Rangers (1992–1998)
- Binghamton Rangers (1992–1993)
- Łada Togliatti (1993–1994)
- Pittsburgh Penguins (1998–2003)
- New York Rangers (2003–2004)
- Montréal Canadiens (2004)
- Ak Bars Kazań (2004–2005)
- Montréal Canadiens (2005–2009)
- Ottawa Senators (2009–2011)
- Pittsburgh Penguins (2011)
- Atłant Mytiszczi (2011–2012)
- Florida Panthers (2013)
- EHC Visp (2013–2014, 2016)
Wychowanek Łady Togliatti. Zadebiutował w lidze NHL od sezonu 1992/93, mimo że już w 1991 został wybrany w drafcie w 1. rundzie z numerem 15 przez New York Rangers (jako pierwszy Rosjanin w historii wybrany w pierwszej rundzie draftu). Pod koniec sezonu 1992/93 został oddany do drużyny filialnej, jednak już w kolejnym sezonie wrócił do składu drużyny New York Rangers. W 1994 odszedł do ligi rosyjskiej, ale już w połowie sezonu powrócił do NHL, gdzie grał do 1998. W 1998 Aleksiej Kowalow przeniósł się do klubu Pittsburgh Penguins, gdzie grał do 2003. W sezonie 2003/2004 odszedł na krótko do swego dawnego zespołu New York Rangers, jednak jeszcze w tym samym sezonie przeniósł się do Montréal Canadiens. W czasie lokautu NHL występował w lidze rosyjskiej. W sezonie 2005/2006 wrócił do drużyny z Montrealu, gdzie grał z powodzeniem do 2009, kiedy odszedł do innego kanadyjskiego klubu Ottawa Senators. W trakcie sezonu 2010/2011, Kowalow „tradycyjnie” już przeniósł się do klubu, w którym występował w przeszłości – tym razem do Pittsburgh Penguins. Po zakończeniu sezonu, w lipcu 2011 po raz drugi w karierze powrócił do Rosji i podpisał kontrakt z klubem ligi KHL, Atłant Mytiszczi. Występował w nim do 2012. Od stycznia 2013 na okres próby zawodnik Florida Panthers. Po rozegraniu 27 spotkań, w marcu 2013 pierwotnie poinformował o zakończeniu kariery zawodniczej[1]. W czerwcu podpisał roczny kontrakt ze szwajcarskim klubem EHC Visp (rozgrywki National League B)[2]. W miejscowości Visp zamierza założyć i prowadzić szkółkę hokejową dla dzieci[3]. Na początku lipca 2014 poinformował o definitywnym zakończeniu kariery zawodniczej[4]. Objął stanowisko menedżera klubu EHC Visp, a w październiku 2016, w trybie nagłym powrócił do składu jego drużyny wskutek kontuzji amerykańskiego zawodnika Williama Rapuzzi[5].
Reprezentant ZSRR (kadry juniorskie) oraz WNP i Rosji. Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 1992, 1998, 2005, na zimowych igrzyskach olimpijskich 1992, 2002, 2006 oraz Pucharu Świata 1996, 2004.
Kariera trenerska
edytujW sezonach KHL (2018/2019) i KHL (2019/2020) był asystentem trenera w chińskim klubie Kunlun Red Star. W lipcu 2020 mianowany głównym trenerem Kunlunu[6]. Jego pomocnikami w sztabie zostali Wiaczesław Kozłow i Igor Ulanow[7]. We wrześniu 2020 z powodu choroby Kowalowa stanowisko pierwszego trenera objął zastępczo Ulanow[8].
Sukcesy
edytuj- Reprezentacyjne
- Srebrny medal mistrzostw Europy juniorów do lat 18: 1990, 1991 z ZSRR
- Złoty medal igrzysk olimpijskich: 1992 z WNP
- Złoty medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 1992 z Rosją
- Brązowy medal igrzysk olimpijskich: 2002 z Rosją
- Brązowy medal mistrzostw świata: 2005 z Rosją
- Klubowe
- Złoty medal mistrzostw ZSRR: 1992 z Dinamem Moskwa
- Mistrzostwo dywizji NHL: 1994 z New York Rangers, 2008 z Montreal Canadiens
- Mistrzostwo konferencji: 1994 z New York Rangers
- Prince of Wales Trophy: 1994 z New York Rangers
- Presidents’ Trophy: 1994 z New York Rangers
- Puchar Stanleya: 1994 z New York Rangers
- Złoty medal National League B: 2014 z EHC Visp
- Indywidualne
- Mistrzostwa Europy juniorów do lat 18 w hokeju na lodzie 1991:
- Drugie miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 8 goli
- Czwarte miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 11 punktów[9]
- Skład gwiazd turnieju
- Najlepszy napastnik turnieju
- Mistrzostwa świata juniorów do lat 20 w 1992:
- Skład gwiazd turnieju
- NHL (2000/2001):
- Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2002:
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji +/− turnieju: +9 (ex aequo) z Chrisem Cheliosem i Joe Sakicem
- NHL (2002/2003):
- NHL All-Star Game
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2005:
- Najlepszy napastnik turnieju
- NHL (2007/2008):
- Drugi skład gwiazd
- NHL (2008/2009):
- NHL All-Star Game
- Najbardziej Wartościowy Zawodnik (MVP) Meczu Gwiazd
- Wyróżnienia
Przypisy
edytuj- ↑ George Richards sur Twitter: „Alex Kovalev, last active player from #NYRangers 1994 Stanley Cup championship team, has officially retired. Played 14 games w/ #FlaPanthers” [online], twitter.com [dostęp 2017-11-21] (fr.).
- ↑ News | EHC Visp [online], www.ehc-visp.ch [dostęp 2019-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-25] (niem.).
- ↑ Алексей Ковалёв – о решении Ковальчука – Чемпионат [online], www.championat.com [dostęp 2017-11-21] .
- ↑ Kovalyov ends career [online], www.iihf.com [dostęp 2017-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-03] (ang.).
- ↑ EHC Visp’s Alexei Kovalev makes comeback in game against EVZ Academy – swisshockeynews.ch [online], www.swisshockeynews.ch [dostęp 2017-11-21] (ang.).
- ↑ Олимпийский чемпион Алексей Ковалёв стал главным тренером «Куньлунь Ред Стар» – Чемпионат [online], www.championat.com [dostęp 2020-09-23] (ros.).
- ↑ Уланов и Козлов станут помощниками тренера ХК „Куньлунь” Ковалева – Спорт – ТАСС [online], tass.ru [dostęp 2020-09-23] .
- ↑ Экс-игрок минского «Динамо» будет и.о. главкома «Куньлуня» [online], belarushockey.com [dostęp 2020-09-23] (ros.).
- ↑ Championnats d’Europe juniors 1991 de hockey sur glace [online], www.passionhockey.com [dostęp 2018-02-11] .
Bibliografia
edytuj- Aleksiej Kowalow w bazie Eliteprospects.com (ang.)
- Aleksiej Kowalow w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
- Aleksiej Kowalow – profil na stronie NHL
- Aleksiej Kowalow – profil na stronie KHL