Albrecht VII (książę Meklemburgii)

książę Meklemburgii i Meklemburgii-Güstrow

Albrecht VII (ur. 25 lipca 1486, zm. 7 stycznia 1547) – książę Meklemburgii od 1503 r. wraz z bratem Erykiem II (zm. 1508) i Henrykiem V Zgodnym, książę Meklemburgii-Güstrow od podziału w 1520 r.

Albrecht VII
Ilustracja
ilustracja herbu
książę Meklemburgii
z Henrykiem V Zgodnym i Erykiem II
Okres

od 1503
do 1520

Poprzednik

Magnus II

książę Meklemburgii-Güstrow
Okres

od 1520
do 1547

Następca

Jan Albrecht I

Dane biograficzne
Dynastia

meklemburska

Data urodzenia

25 lipca 1486

Data śmierci

7 stycznia 1547

Ojciec

Magnus II

Matka

Zofia pomorska

Żona

Anna z Brandenburgii
od 1505
do 1510

Dzieci

Magnus, Jan Albrecht I, Ulryk, Jerzy, Anna, Ludwik, Jan, Krzysztof, Zofia, Karol I

Życiorys

edytuj

Albrecht był trzecim synem księcia Meklemburgii Magnusa II i Zofii, córki księcia zachodniopomorskiego Eryka II. W 1503 r. po śmierci ojca został wraz ze starszymi braćmi Henrykiem i Erykiem księciem Meklemburgii; żył jeszcze także ich stryj Baltazar. W 1507 r. zmarł Baltazar, w kolejnym roku Eryk. Z pozostałym bratem Henrykiem Albrecht w 1520 r. dokonał podziału Meklemburgii: Albrecht otrzymał część z Güstrow, a Henryk część ze Schwerin.

Po nieudanej próbie odzyskania tronu duńskiego przez byłego króla Chrystiana II Albrecht próbował zdobyć koronę duńską. W 1535 r. zdobył na pewien czas Kopenhagę. Chrystian III zmusił go jednak w kolejnym roku do kapitulacji i rezygnacji z roszczeń. W 1543 r. z kolei starał się o koronę szwedzką. Daremnie próbował powstrzymać w Meklemburgii postępy reformacji, której sprzyjał jego brat Henryk.

Rodzina

edytuj

Albrecht w 1524 r. poślubił Annę, córkę elektora brandenburskiego Joachima I Nestora. Ze związku tego pochodziło dziesięcioro dzieci:

Bibliografia

edytuj