50 Dywizja Piechoty (II RP)

50 Dywizja Piechoty, Dywizja „Brzoza”, 50 DP (rez.) – wielka jednostka piechoty Wojska Polskiego II RP improwizowana w kampanii wrześniowej 1939.

50 Dywizja Piechoty
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

płk Ottokar Brzoza-Brzezina

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
bitwa pod Kockiem (2–6 X 1939)
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Piechota

Podległość

SGO „Polesie”

Formowanie i walki

edytuj

50 Dywizja Piechoty (Rezerwowa) pod dowództwem płk. w st. sp. Ottokara Brzozy-Brzeziny wchodziła w skład Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie” gen. Franciszka Kleeberga. Powstała ze Zgrupowania „Brzoza”, sformowanego przez płk Brzozę-Brzezinę w rejonie Małoryty, które 26 września weszło w skład „Grupy Poleskiej”, oraz dołączonego do niego 28 września zgrupowania „Drohiczyn Poleski” ppłk Kazimierza Gorzkowskiego[1]. Tego dnia rozkazem dowódcy SGO „Polesie” została dokonana jej reorganizacja i właśnie wtedy formalnie utworzono 50 DP. Uczestniczyła we wszystkich walkach SGO „Polesie”: 1 października obsadziła Kock oraz wsie Talczyn, Annopol i Pasmugi, a następnie walczyła pod Serokomlą, 3 października uderzyła na Stoczek, jednak wskutek słabego wsparcia artylerii natarcie załamało się w silnym ogniu artylerii niemieckiej, dywizja otrzymała rozkaz przesunięcia się w nocy do rejonu AdamówBurzec, 5 października brała udział w zaciętych walkach z niemiecką 13 DP Zmot. z rozkazem utrzymania Adamowa i Krzywdy. Następnego dnia skapitulowała wraz z resztą zgrupowania.

Organizacja i obsada personalna

edytuj

Organizacja i obsada personalna[2][3][4]

Dowództwo 50 Dywizji Piechoty

  • dowódca dywizji – płk w st. sp. Ottokar Brzoza-Brzezina
  • dowódca piechoty dywizyjnej – ppłk Kazimierz Franciszek Gorzkowski
  • dowódca artylerii dywizyjnej – ppłk Henryk Dudek (do 27 IX)
  • dowódca artylerii dywizyjnej – ppłk Stanisław Asłanowicz
  • szef sztabu – ppłk dypl. Zenon Wiesław Adamowicz
  • kwatermistrz – mjr dypl. Henryk Filip Bezeg (do 25 IX)
  • kwatermistrz – płk w st. sp. Tadeusz Łakociński (od 26 IX)

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
  • Jan Wróblewski: Samodzielna Grupa Operacyjna „Polesie” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07659-6.
  • Andrzej Wesołowski, Tadeusz Zawadzki: 50 Dywizja Piechoty „Brzoza”. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2019, seria: Wielka Księga Piechoty Polskiej 1918–1939. ISBN 978-83-8164-219-4.