35 Pułk Czołgów

W 1954 r., w garnizonie Ostróda, został sformowany 35 ciężki pułk czołgów i artylerii pancernej. Pułk wchodził w skład 15 Dywizji Zmechanizowanej im. Gwardii Ludowej. W 1955, w terminie do 20 grudnia 1955, jednostka przeformowana została w 35 batalion czołgów i artylerii pancernej. W 1957 r. batalion przeformowano na 35 pułk czołgów i artylerii pancernej. W 1961 pułk ten przeformowano na 35 pułk czołgów średnich. W latach 80. XX w. w pułku funkcjonowała Szkoła Młodszych Specjalistów szkoląca mechaników-kierowców czołgów dla potrzeb innych jednostek. Pułk rozformowano w 1989.

Dowództwo i sztab

• 5 kompanii czołgów - 16 T-55
• bateria przeciwlotnicza (6 x ZU-23-2 + 4 x S-2)
• kompania rozpoznawcza (7 x BRDM-2)
• kompania saperów - 4 BLG, BRDM-2, 5 SKOT
• kompania łączności
• kompania medyczna
• kompania remontowa
• kompania zaopatrzenia
• pluton ochrony i regulacji ruchu
• pluton chemiczny

• mjr dypl. Julian Babula (1974–1976)
• płk dypl. Florczak
• ppłk dypl. Zbigniew Pęczek
• mjr dypl. Adam Kot
• ppłk dypl. Klembalski

Oficerowie:

• Zenon Werner

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.
• Paweł Piotrowski, Wojsko Polskie w czasie wojny koreańskiej, Nowa Technika Wojskowa Nr 1/98, ISSN 1230-1655, ss. 22-29