2 Batalion Balonowy
2 Batalion Balonowy (2 bbal) – pododdział Wojsk Balonowych II RP w latach 1929-1939.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Nazwa wyróżniająca |
nie posiadał |
Tradycje | |
Święto | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
ppłk Aleksander Wilcz-Wilsz |
Ostatni |
ppłk obs. bal. Julian Sielewicz |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
Historia
edytujW 1929 nastąpiły zmiany w organizacji lotnictwa wojskowego w tym i wojskach balonowych. W 1929 w Jabłonnie, na bazie wydzielonej kompanii balonów zaporowych z toruńskiego 1 batalionu balonowego sformowany został 2 batalion balonowy. Wiosną tego roku batalion został podporządkowany dowódcy 1 Grupy Aeronautycznej w Warszawie, która w 1936 została przemianowana na 1 Grupę Lotniczą.
Święto batalionu obchodzono 15 września, w rocznicę sformowania jednostki w 1929.
Batalion nie posiadał sztandaru.
Żołnierze 2 batalionu balonowego brali udział w prestiżowych zawodach o Puchar Gordona Bennetta. Byli nimi: Władysław Pomaski, Franciszek Hynek, Zbigniew Burzyński, Władysław Wysocki, Bronisław Koblański.
Mobilizacja 1939
edytujPodczas mobilizacji batalion zmobilizował następujące kompanie balonowe:
- 6 kompania balonów obserwacyjnych - odwód Naczelnego Dowództwa - dowódca kpt. Zbigniew Józef Burzyński
- zastępca dowódcy i oficer manewrowy – ppor. Kazimierz Siemaszkiewicz
- oficer techniczny – ppor. rez. Stanisław Bobrowski
- obserwator - ppor. Wincenty Jan Juszko
- obserwator - ppor. Alojzy Murawski
- obserwator – ppor. rez. inż. Alfred Zawadzki
- dowódca plutonu obsługi balonu – NN
- dowódca plutonu OPL i OPGaz – NN
- dowódca plutonu transportowego – NN
- dowódca drużyny łączności – plut. rez. Jan Ostaszewski
- szef kompanii - sierż. Ludwik Nowak, a następnie plut. Mikołaj Wojtiuk
- podoficer gospodarczy – plut. Mikołaj Wojtiuk
- w kompanii: kpr. Edward Kardacz i kpr. Kobyliński
- 7 kompania balonów obserwacyjnych - odwód Naczelnego Dowództwa - dowódca kpt. Michał Ptasiński
- zastępca dowódcy i oficer manewrowy – ppor. Kajetan Kalisz
- oficer techniczny – ppor. rez. Zygmunt Olechowski
- obserwator – ppor. Edmund Józef Wegnerowski
- obserwator – ppor. rez. Czesław Marian Krawiecki
- obserwator – ppor. rez. dr Stanisław Sekutowicz
- dowódca plutonu obsługi balonu – NN
- dowódca plutonu OPL i OPGaz – plut. Julian Lasocki
- dowódca plutonu transportowego – NN
- dowódca drużyny łączności – NN
- szef kompanii – sierż. Otton Misler
- podoficer sprzętowy – plut. Jan Mierzejewski
- 3 kompania balonów zaporowych – dowódca kpt. Bronisław Wacław Koblański
- dowódca I plutonu – por. rez. Zygmunt Lasota
- dowódca II plutonu – ppor. rez. Wacław Stanisław Barański
- dowódca plutonu parkowego – ppor. rez. Teofil Motyliński
- dowódca plutonu transportowego – NN
- szef kompanii – sierż. Józef Bielec
- 4 kompania balonów zaporowych – dowódca por. Stanisław Foltański
- dowódca I plutonu – por. rez. Józef Antoni Brożek
- dowódca II plutonu – ppor. rez. Leszek Teofil Wasilewski
- dowódca plutonu parkowego – ppor. rez. Ryszard Marian Lachman
- dowódca plutonu transportowego – NN
- szef kompanii – st. sierż. Bolesław Bukowski
- 5 kompania balonów zaporowych – dowódca ppor. Czesław Antoni Wrzesień
- dowódca I plutonu – ppor. rez. Jerzy Kazimierz Żuralski
- zastępca dowódcy I plutonu – plut. Jan Łukaszczyk
- dowódca II plutonu – ppor. rez. mgr Jan Karol Stefan Hewelke
- dowódca plutonu parkowego – ppor. rez. Stanisław Jan Depowski
- zastępca dowódcy plutonu parkowego – plut. Michał Kowalenia
- dowódca plutonu transportowego – NN
- szef kompanii – sierż. Stefan Napiątek
- dowódca I plutonu – ppor. rez. Jerzy Kazimierz Żuralski
Zmobilizowana kompania balonów obserwacyjnych liczyła 6 oficerów obserwatorów balonowych oraz 190 podoficerów i szeregowych. Kompania balonów obserwacyjnych według etatu powinna była posiadać na stanie dwie powłoki balonowe (typu BD), dwie dźwigarki oraz tabor samochodowy.
Kompania balonów zaporowych składała się z: drużyny dowódcy, 2 plutonów balonów zaporowych typu N i NN po 5 tandemów oraz plutonu transportowego i plutonu parkowego.
Plan mobilizacyjny „W" przewidywał zmobilizowanie przez 2 batalion balonowy również:
- Komendy Bazy Balonowej nr 1 wraz z kwatermistrzostwem,
- Głównej Składnicy Balonowej nr 1,
- Batalionu Szkolnego Bazy Balonowej,
- Parku Bazy Balonowej.
Obsada Bazy Balonowej po mobilizacji:
- Komenda Bazy Balonowej nr 1 – komendant bazy ppłk Julian Sielewicz
- zastępca komendanta bazy – mjr Kazimierz Wincenty Kraczkiewicz
- w dyspozycji komendanta bazy:
- mjr Stanisław Tadeusz Gumiński
- kpt. Jan Czesław Bronisław Dratwa
- kpt. Edward Wirszyłło
- Kwatermistrzostwo Bazy Balonowej nr 1 – kwatermistrz mjr Roman Kłoczkowski
- oficer ewidencyjny – por. Sergiusz Masłakowiec
- oficer gospodarczy [płatnik] – por. Adam Śmiałkowski
- dowódca kompanii gospodarczo-wartowniczej – dowódca NN
- batalion szkolny – dowódca mjr Franciszek Hynek
- dowódca kompanii szkolnej – por. Jerzy Łaszewski
- dowódca kompanii zapasowej balonów obserwacyjnej – NN
- dowódca kompanii zapasowej balonów zaporowych – NN
- Park Bazy – komendant kpt. Władysław Pomaski
- oficer nadzoru technicznego – kpt. Michał Zub
- kierownik składnicy parku – por. Stefan Sidor
- oficer parku – ppor. rez. Karol Hülle
- oficer parku – ppor. rez. inż. Stanisław Połujan
- kierownik warsztatu mechanicznego – chor. Józef Obtułowicz
- dowódca plutonu samochodowego – sierż. Ryszard Radoła
- w bazie:
- por. Stanisław Kotowski
- por. rez. Antoni Stanisław Bogucki
- por. rez. Stanisław Dąbrowski
- por. rez. Teofil Stanisław Szymczykiewicz
- ppor. rez. Tadeusz Adam Błoniarz
- ppor. rez. Cezary Boguski
- ppor. rez. Rudolf Józef Czerwiński
- ppor. rez. inż. Eugeniusz Jezierski
- ppor. rez. inż. Tadeusz Kowalik
- ppor. rez. Jerzy Roszkowski
- ppor. rez. Witold Marian Sokołowski
Główna Składnica Balonowa nr 1:
- kierownik składnicy – mjr Konstanty Piotrowicz
- zastępca kierownika składnicy – kpt. Hubert Kolaszyński
Żołnierze 2 Batalionu Balonowego
edytuj- Dowódcy batalionu
- ppłk Aleksander Alfons Wilcz-Wilsz (28 V 1929[1] – 1 I 1931[2] → stan spoczynku z dniem 28 II 1931)
- mjr / ppłk obs. bal. Julian Sielewicz (9 II 1931[3] - VIII 1939[4])
- Zastępcy dowódcy batalionu
- kpt. / mjr pil. ster. Konstanty Kamieński (VII 1929[5] – VI 1934[6] → dowódca 1 bbal.)
- kpt. / mjr Kazimierz Wincenty Kraczkiewicz (IV 1934[6] – IX 1939)
- Oficerowie batalionu
- kpt. pil. Zbigniew Burzyński
- mjr pil. Franciszek Hynek
- por. obs. bal. Władysław Wysocki
Wyposażenie
edytujW 1924 we Francji skonstruowano balon obserwacyjny na uwięzi Caquot BD. Rok później zapadła decyzja o wyposażeniu w balony tego typu polskiej armii. Umowę podpisano 23 kwietnia 1925 roku. Pod koniec lat 20 uruchomiono w Wojskowej Wytwórni Balonów produkcję seryjną, pod oznaczeniem CZB-BD, a później WWB-BD i WBS-BD. Stanowiły one, wraz ze starszymi balonami CZB R-1 i CZB R-2 podstawowy sprzęt 1 Batalionu Balonowego w Toruniu i 2 Batalionu Balonowego w Legionowie.
Upamiętnienie
edytuj- 13 września 2008 na cmentarzu w Jabłonnie została odsłonięta tablica pamiątkowa honorują oficerów i żołnierzy 2 Batalionu Balonowego, ofiar zbrodni katyńskiej[7];
- Od 2018 tradycje 2 bbal kontynuuje Ośrodek Rozpoznania Obrazowego (ORO)[8].
Przypisy
edytuj- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 197.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 19 grudnia 1930 roku, s. 363.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 17.
- ↑ Jacek Szczepański, Wojska balonowe ..., s. 44.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 198.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 166.
- ↑ Uroczyste odsłonięcie tablicy. jablonna.pl, 16 września 2008. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 marca 2018)].
- ↑ Dz.Urz.MON z 2018 poz. 26
Bibliografia
edytuj- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Zygmunt Kozak, Zbigniew Moszumański, Jacek Szczepański: 2 Batalion Balonowy. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", 2006. ISBN 83-88773-35-6.
- Jacek Szczepański: Wojska balonowe: Legionowo 1897-1939. Pruszków: "Ajaks", 2004. na książce ISBN 83-88773-72-10. ISBN 83-88773-72-0.
- Andrzej Przedpełski: Lotnictwo Wojska Polskiego: zarys historii 1918-1996. Warszawa: "Bellona", 1997. ISBN 83-11-08650-8.