Śródlądowy bór sosnowy suchy

Śródlądowy bór sosnowy suchy, śródlądowy bór chrobotkowy (Cladonio-Pinetum) – jeden z zespołów leśnych, rodzaj boru suchego. Drzewostan zespołu tworzy sosna zwyczajna z niewielką domieszką brzozy brodawkowatej. W podszycie dominuje jałowiec pospolity, w runieborówka brusznica, wrzos zwyczajny, szczotlicha siwa oraz kostrzewa owcza. Rozbudowana jest warstwa mszysta, a zwłaszcza porostowa, utworzone między innymi przez rokiet cyprysowaty i bielistkę siwą oraz chrobotki. Zwarcie wszystkich warstw z wyjątkiem porostowo-mszystej jest słabe[1].

Śródlądowy bór sosnowy suchy
Ilustracja
Syntaksonomia
Klasa

Vaccinio-Piceetea

Rząd

Cladonio-Vaccinietalia

Związek

Dicrano-Pinion

Zespół

Cladonio-Pinetum

Juraszek 1927

Zajmuje ubogie i suche siedliska piaszczystegleby bielicowe i arenosole: śródlądowe wydmy, sandry itp. Zwykle tworzy małe płaty sąsiadujące z borami świeżymi. Nad morzem podobne siedliska zajmują suche postacie boru bażynowego[1].

Występowanie
W całej Polsce, niegdyś z przewagą części zachodniej, obecnie wschodniej (fragmenty Borów Tucholskich, Puszczy Noteckiej, Puszczy Kozienickiej, Puszczy Solskiej, Puszczy Zielonej).
Charakterystyczna kombinacja gatunków[2]
ChAss. : chrobotek leśny (Cladonia arbuscula), chrobotek widlasty (Cladonia furcata), chrobotek wysmukły (Cladonia gracilis), rzęsiak pospolity (Ptilidium ciliare).
ChAll. : pomocnik baldaszkowy (Chimaphila umbellata), widlicz spłaszczony (Diphasiastrum complanatum), korzeniówka pospolita (Monotropa hypopitys), gruszyczka zielonawa (Pyrola chlorantha), jemioła pospolita rozpierzchła (Viscum album ssp. austriacum).
ChO. : sosna zwyczajna (Pinus sylvestris), chrobotek reniferowy (Cladonia rangiferina), chrobotek leśny (Cladonia arbuscula), widłoząb ciemny (Dicranum fuscescens), widłoząb kędzierzawy (Dicranum polysetum).
ChCl. : widłoząb miotlasty (Dicranum scoparium), rokietnik pospolity (Pleurozium schreberi), gajnik lśniący (Hylocomium splendens), pszeniec zwyczajny (Melampyrum pratense), piórosz pierzasty (Ptilium crista-castrensis), gruszyczka mniejsza (Pyrola minor), gruszyczka okrągłolistna (Pyrola rotundifolia), pawężnica brodawkowata (Peltigera aphthosa), siódmaczek leśny (Trientalis europaea), borówka czarna (Vaccinium myrtillus), borówka bagienna (Vaccinium uliginosum), borówka brusznica (Vaccinium vitis-idaea).

Zagrożenia i ochrona

edytuj

Zespół w systemie Natura 2000 oznaczony jako siedlisko przyrodnicze 91T0-1 (śródlądowy bór chrobotkowy)[1].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c Władysław Danielewicz, Paweł Pawlaczyk: 91T0 – Śródlądowy bór chrobotkowy. W: Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny. Jacek Herbich (red.). T. 5: Lasy i bory. Warszawa: Ministerstwo Środowiska, 2004, s. 289–296. ISBN 83-86564-43-1.
  2. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14439-5.