Śledziennica skrętolistna
Śledziennica skrętolistna (Chrysosplenium alternifolium L.) – gatunek rośliny z rodziny skalnicowatych. Jest średnio pospolita w całej Polsce, zarówno na niżu, jak i w górach.
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
śledziennica skrętolistna |
Nazwa systematyczna | |
Chrysosplenium alternifolium L. Sp. Pl. 1: 398. 1753 |
Morfologia
edytuj- Łodyga
- Osiąga wysokość 5-20 cm, trójkanciasta, w dolnej części rzadko owłosiona.
- Kłącze
- Pełzające, wytwarzające długie rozłogi.
- Liście
- U nasady wcięte, koliste. Liście odziomkowe wyrastają na ogonkach dwukrotnie dłuższych od blaszki, liście łodygowe mają ogonki co najmniej tak długie, jak blaszka. Ułożone skrętolegle. Blaszki o karbowano-wrębnych brzegach, o bardzo wąskich wcięciach między wrębami. Na górnej stronie blaszki nieliczne, grube włoski.
- Kwiaty
- Niepozorne, żółtozielone, zebrane w kwiatostan – baldachogrono. Rolę okwiatu pełnią wyłącznie działki kielicha, płatków korony brak. Kwiaty otoczone są złocistożółtymi liśćmi przykwiatowymi pełniącymi rolę powabni. Kwitnie od marca do maja, jest jedną z najwcześniej zakwitających krajowych roślin wiosennych. Przeważnie roślina samopylna, czasami zapylana przez owady i ślimaki. Kwiaty przedsłupne lub równoczesne[3].
Biologia i ekologia
edytujBylina, hemikryptofit, chamefit. Siedlisko: torfowiska, lasy, brzegi górskich potoków, mokre i cieniste miejsca w lesie. W górach występuje po piętro kosówki. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Alno-Ulmion[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-02] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-02] (ang.).
- ↑ Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
Bibliografia
edytuj- Wilhelm Eisenreich: Rozpoznawanie roślin i zwierząt. Elipsa, 2005. ISBN 83-7265-073-X.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
Identyfikatory zewnętrzne:
- BioLib: 39485
- EoL: 5596299
- EUNIS: 181308
- FloraWeb: 1544
- GBIF: 7339315
- identyfikator iNaturalist: 133031
- IPNI: 30303328-2
- NCBI: 80774
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2720069
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:30303328-2
- Tela Botanica: 17254
- identyfikator Tropicos: 29100012
- USDA PLANTS: CHAL24
- CoL: 5Z5N5