Ślaz zygmarek

Ślaz zygmarek
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	ślazowce
Rodzina	ślazowate
Rodzaj	ślaz
Gatunek	ślaz zygmarek
	Nazwa systematyczna
	Malva alcea L.
Synonimy
	Malva abulensis Cav.; Malva bilobata Merino in Brotéria; Malva bismalva Bernh. ex Lej.; Malva fastigiata Cav.; Malva italica Pollini; Malva lagascae Lázaro Ibiza & Andrés Tubilla; Malva lobata Cav.; Malva morenii Pollini; Malva ribifolia Viv.;
	Malva abulensis Cav.; Malva bilobata Merino in Brotéria; Malva bismalva Bernh. ex Lej.; Malva fastigiata Cav.; Malva italica Pollini; Malva lagascae Lázaro Ibiza & Andrés Tubilla; Malva lobata Cav.; Malva morenii Pollini; Malva ribifolia Viv.;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ślaz zygmarek (Malva alcea L.) – gatunek z rodziny ślazowatych. Pochodzi z południowo-zachodniej, środkowej i wschodniej Europy (od północy Hiszpanii po południową Szwecję i na wschód do Rosji i Turcji) oraz południowo-zachodniej Azji^[3]^[4]^[5]. Gatunek podobny i często mylony ze ślazem piżmowym^[6].

Morfologia

Kwiatostan

Listki kieliszka jajowate, kielich gęsto owłosiony

Liść

Pokrój: Wieloletnia roślina zielna, wysokości 50–125 cm, z łodygami pokrytymi gwiazdkowatymi włoskami, rozgałęziającymi się na kilka ramion.
Liście: 2–8 cm długości i 2–8 cm szerokości, dłoniasto klapowane, z pięcioma do siedmioma tępymi klapami; liście u nasady łodygi są bardzo płytko klapowane, a wyższe - bardzo głęboko, z odcinkami palczastymi.
Kwiaty: Rozwijają się pojedynczo w kątach liści w górnej części pędu latem do wczesnej jesieni. Osiągają 3,5–6 cm średnicy, z pięcioma działkami kielicha i pięcioma jasnoróżowymi płatkami. Kwiaty są bezzapachowe.
Owoce: Rozłupnie w kształcie tarczy, średnicy 4–8 mm, rozpadającej się na kilka nagich lub owłosionych rozłupek zawierających pojedyncze nasiono^[5]^[7].

Biologia i ekologia

Najczęściej występuje na suchych glebach w zaroślach, wzdłuż ścieżek i na wysypiskach śmieci. Tworzy mieszańce z blisko spokrewnionym ślazem piżmowym Malva moschata. W Europie Środkowej rośnie na wysokości do 2000 m^[5].

Liczba chromosomów 2n = 84.

Uprawa

Gatunek jest rozpowszechniony poza rodzimym zasięgiem jako roślina ozdobna. Istnieje kilka odmian, takich jak 'Fastigata' (pędy prosto wzniesione) i 'Alba' (kwiaty białe). Na niektórych obszarach, takich jak północno-wschodnie Stany Zjednoczone, roślina uciekła z uprawy i została naturalizowana.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-19] (ang.).
↑ Flora Europaea: Malva alcea
↑ Med-Checklist: Malva alcea
↑ ^a ^b ^c Blamey, M. & Grey-Wilson, C. (1989). Flora of Britain and Northern Europe.
↑ Huxley, A., red. (1992). New RHS Dictionary of Gardening. Macmillan ISBN 0-333-47494-5.
↑ Malvaceae Pages: Musk Mallows (section Bismalva)

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-19] (ang.).

[fe-3] Flora Europaea: Malva alcea

[mc-4] Med-Checklist: Malva alcea

[blamey-5] Blamey, M. & Grey-Wilson, C. (1989). Flora of Britain and Northern Europe.

[rhs-6] Huxley, A., red. (1992). New RHS Dictionary of Gardening. Macmillan ISBN 0-333-47494-5.

[mp-7] Malvaceae Pages: Musk Mallows (section Bismalva)

[3]